Tsjernjachovsk

Reisverhalen - Rusland

ruïnes van het oude pruisen

We zouden om 10:00 vertrekken maar we hebben bijna 20 minuten vertraging als we met de grote Ecolines bus van Vilnius wederom richting Russische grens rijden. Ik lees wederom in m’n boek (oorlog en vrede) en doe een spelletje schaak op het scherm. We komen rond 13:15 aan bij de grens bij het plaatsje Kybartai.

De Russen moeten naar buiten en staan voor de bus terwijl de niet-Russen in de bus mogen blijven zitten. Ons paspoort wordt opgehaald en even later weer teruggegeven.

Bij de Russische grens die 300 meter verderop ligt moeten we er allemaal uit en al onze spullen pakken. Onze paspoorten worden hier weer gestempeld en we krijgen een nieuwe immigratiekaart.

Onze tassen gaan hier wel door een poortje maar we kunnen doorlopen. Een zwarte jonge dobermann doorzoekt de hele bus en daarna wat tassen (waaronder die van ons). Om half drie mogen we verder. Het land in het voormalige Oost Pruisen is plat met veel bos en hier en daar een klein dorpje. We rijden eerst door het dorpje “Nesterov” (voormalig “Stalluponen) en vervolgens door “Gustev” (voormalig “Gumbrinnen”) beide bekend van slagen in WWI.

We rijden om half vijf Tsjernjachovsk binnen.

Slagen rond Nesterov en Goesev (WWI):

Nadat het Duitse Keizerrijk het Russische Keizerrijk de oorlog had verklaard in 1914 waren de orders voor het de Duitsers in het voormalige Oost-Pruisen erg simpel. De massale aanvallen tegen Frankrijk op het westfront waren belangrijker, en daarom werd daar het grootste gedeelte van het Duitse leger ingezet.

Oost Pruisen moest verdedigd worden tegen een veel groter Russisch leger dat als doel had om Koningsbergen te veroveren. Terugtrekken was geoorloofd indien nodig tot de Vistula Rivier.

Midden augustus 1914 begonnen de Russen met het uitvoeren van een invasie van de Duitse provincie Oost-Pruisen na het uitbreken van vijandigheden. Bij de stad Stalluponen (nu: Nesterov) kwam het tot een eerste veldslag die zou worden betiteld als de eerste slag aan het Oostfront tijdens WWI.

Op 17 augustus voerde de Duitse bevelhebber ondanks tegenovergestelde bevelen een tegenaanval uit over de gehele frontlinie. Terwijl het Russische leger zich terugtrok tot de grens trok het Duitse leger zich 24 km terug naar het westen, om een nieuwe positie rond “Gumbinnen” in te nemen. Hierbij werden 5.000 slachtoffers gemaakt en 3.000 krijgsgevangenen genomen.

Moltke's bevel genegeerd

De Duitse commandant “Von Francois” wist z’n meerdere “Prittwitz” te overtuigen vooral een nieuwe aanval uit te voeren daar de troepen grotendeels uit Oost-Pruisen afkomstig waren. De Duitsers vielen de Russen aan ondanks hun kleinere aantallen (150.000 tegen 200.000). Deze beslissing ging in tegen de orders van von Moltke (Duitslands generaal-veldmaarschalk) die had bevolen dat er geen tegenoffensief zou komen tot Frankrijk was verslagen in het westen.

Op 20 Augustus begon de Duitse chaotische aanval wat het eerste grote Duitse offensief zou worden aan het Oostfront. De Duitsers moesten al snel hun aanval staken maar door slechte verkenning aan Russische zijde bleef een effectieve achtervolging achterwege.

Omdat de Duitsers dachten ingesloten te geraken raakte “Prisswitz” in paniek en liet het hele leger zich terugtrekken naar de Vistula rivier, geheel Oost-Pruisen aan de Russen latend. Von Prittwitz' paniek werd gedeeltelijk overgenomen door Moltke, die bang was dat Berlijn nu gevaar liep door de oprukkende Russen.

Hij reageerde met twee tegenmaatregelen; hij verving Prittwitz en Von Waldensee, ze werden vervangen door “von Hindenburg” en “Ludendorff” en plaatste enkele troepen over van het westfront. Aan het Pruisische front stopten Hindenburg en Ludendorff, die veel bekwamer waren dan hun voorgangers, de Duitse terugtocht, en besloten om opnieuw het initiatief te nemen. Dit zou resulteren in de Slag bij Tannenberg (nu: Polen) een van Duitslands grootste zeges.

>> Lees ook over de slag in Letland in 1944-1945

spoorloos

We lopen door de hoofdstraat en komen bij het duurste hotel van de stad aan – Kochar. Het meisje spreekt geen Engels en met handen en voeten (er wordt ook nog iemand gebeld die Duits spreekt) krijgen we drie namen van andere hotels die goedkoper zijn.

Nummer drie zou het moeten worden; “Briz Balstsjiki”. We krijgen een antieke kaart print mee met de oude Duitse namen wat het allemaal niet makkelijker maakt. Met een piepklein papiertje lopen we door de stad, worden de verkeerde kant opgestuurd en worden uiteindelijk door een man gebracht tot aan de deur.

Boven in het hotel aangekomen blijkt dat er geen water is en we worden weer weggestuurd naar een ander hotel vlakbij een kerk. Bij de kerk aangekomen worden we naar Medved gestuurd een stukje verderop.

het oud-Pruisische insterburg

Na ons ontbijt op de kamer pakken we onze spullen op, kunnen onze grote tassen achterlaten in het hotel en vragen hoe we naar de ruïnes kunnen komen. Buiten aangekomen gaan we niet rechts maar links en net voor de spoortunnel rechts.

Daar lopen we het trappetje af het park in dat in een soort van vallei ligt. Je ziet nog stukken fundamenten en van het oude fort – we wandelen verder komen bij een groot meer (wat lijkt op onderdelen van de oude gracht).

Oude mannetjes zitten aan de waterkant te vissen. We lopen even een aarden wal op om een andere rood stenen ruïne te zien. Weer een meer en dan zien we het eigenlijke kasteel fort “Insterburg” wat de originele (Pruisische) naam is van de stad. Dit is deels een ruïne en deels een vervallen gebouw met een poort. Er is een soort van parkeerplaats en we lopen onder de poort door naar een soort van binnenplaats.

Ook stadsrechten

De Duitse Orde bouwde in 1336 een burcht met de naam Insterburg, naar de rivier de Inster (nu: Instroetsj). Rondom deze burcht ontstond een nederzetting, die op 10 oktober 1583 stadsrechten kreeg.

Insterburg werd een deel van het hertogdom Pruisen en later van de provincie Oost-Pruisen binnen het koninkrijk Pruisen. Vanaf 1871 was Insterburg deel van het Duitse Keizerrijk.

Tijdens WW2 werd de stad op 27 juli 1944 genadeloos zwaar gebombardeerd door de RAF terwijl deze door het Rode Leger op 21 en 22 januari 1945 werd veroverd.

Na de oorlog werd het gebied rond Insterburg door de Sovjet-Unie geannexeerd. De Duitse bevolking, voor zover nog niet gevlucht, werd verdreven en vervangen door Sovjetburgers. In 1946 kreeg Insterburg de naam Tsjernjachovsk, naar de Sovjet-generaal (later maarschalk) Ivan Tsjernjachovski.

We blijven even kijken en wandelen daarna terug – we twijfelen of we ook nog naar de andere ruïne toegaan en omdat het nog zo vroeg is besluiten we dit te doen.

georgenburg

De andere ruïne Georgenburg die door reisgidsen wordt beschreven is beter is zeker nog 2 km lopen en we vragen een vrouw op straat de weg. Zij spreekt vloeiend Engels en legt precies uit hoe we moeten lopen.

We lopen de stad uit, wel op een voetpad en wandelen nu door het oud Pruisische landschap met veel hogere bomen als eerst maar ook moerassig. We lopen iets omhoog en dan zien we het grotere fort “Georgenburg”.

We wandelen verder en ook daar weer een poort; helaas is deze gesloten. We wandelen naar het oorlogsmonument en zien vanaf daar de grootte van het fort met kleine lieve helder geverfde huisjes ervoor – daarachter rood bakstenen gebouwen waar we niet bij kunnen komen.

Aan de achterkant zien we het opgeknapte hotel waar een Schot races houdt. We besluiten terug te gaan naar het centrum – marshrutka 5 staat klaar. We betalen de 16R.

tsjernjachovsk - tips & advies (2016)

Het trein- en busstation zijn in het zuiden van de stad gelegen op zo’n 200 meter van elkaar. De stations zijn gelegen aan het einde van “Ul Lenina”.

Tsjernjachovsk – Kaliningrad: elk half uur vertrekt er een bus naar de hoofdstad van de regio. Kosten zijn 150R inclusief een grote zak bagage. De rit duurt zo’n 1,5 uur.

Vlakbij “Kochar” hotel aan de “Ul Lenina” is vlakbij een perfect klein restaurantje gelegen waar ze prima pizza verkopen (300R voor een grote); er staan buiten kleine rode plastic stoeltjes op een gezellig terrasje.

Naam : Hotel Zum Baren (Medwed)

Adres : Tunnelstrasse 7

Prijs : 1700R VND (double)

Tel.nr. : 007 40141 3 48 15

Website : www.umedveda.ru

Inhoud:

Dit hotel ligt in een rustig straatje op loopafstand van het trein- en busstation en centrum van de stad. Ook de “Insterburg” ruïne is zeer dichtbij gelegen. Het is een ouderwets bijna Duits hotel met verschillende soorten kamers waarvan wij de goedkoopste hadden. Er is beneden een restaurant gelegen.

De eigenaar is vriendelijk maar spreekt geen woord Engels. De kamer is zeer ruim en heeft een eigen wc en douche. Er is helaas geen waterketel aanwezig en ook de WIFI werkt niet op de 3e verdieping. Het is er wel heerlijk rustig.