MAROKKO

Officiële naam : Koninkrijk Marokko

Hoofdstad : Rabat

Munteenheid : Marokkaanse dirham (MAD)

Taal : Arabisch

Inwoneraantal : 31.000.000

Visum nodig : NEE

inleiding

De naam Marokko is afgeleid van de naam van de voormalige hoofdstad. In het Arabisch wordt Marokko “Maghreb” genoemd, dat het westen betekent. Het wordt zo genoemd omdat Marokko destijds het uiterste westelijk gelegen gebied van het Islamitische Rijk was. Vanaf 2010 staat de Arabische wereld van Syrie tot Marokko onder druk – een roep naar vrijheid en gelijkheid die al heeft geleid tot de afzetting van menig dictator; van Saddam Hoessein in Irak en de oorlog in Syrië (Assad) tot afzetting en de dood van Libisch leider “Khaddafi” en Egyptisch leider Moebarak. Ook in Tunesië heeft de Arabische lente, zoals het fenomeen is gaan heten, huisgehouden. Grote onrust heeft geleid tot drastische maatregelen. Ook in Marokko. De hervormingen van Koning Mohammed VI (die reeds werden ingezet in de laatste jaren van het bewind van Koning Hassan II) leiden langzaam maar zeker tot een ander, veel opener klimaat in Marokko. Er is steeds minder angst, er kan meer worden gezegd en er is sprake van een grotere persvrijheid. Met de instelling van een nationale verzoeningscommissie is een belangrijke stap voorwaarts gezet op het terrein van de mensenrechten. Door de commissie is het verleden van Marokko besproken, de ‘jaren van lood’ die werden gekenmerkt door onderdrukking van de oppositie en grove mensenrechtenschendingen. Tot op zekere hoogte is recht gedaan aan de slachtoffers, door hen hun verhaal te laten doen en door het toewijzen van schadevergoedingen.

Daarnaast heeft de commissie een aantal aanbevelingen geformuleerd, waarmee nadrukkelijk ook naar de toekomst wordt gekeken. Een aantal van de aanbevelingen zou, indien geïmplementeerd, de positie van de monarchie minder absolutistisch maken (constitutionele hervormingen, versterking van de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht, versterkte regelgeving veiligheidsdiensten). Met de invoering van de nieuwe Moedawanah (geheel van familierecht) heeft Marokko een grote stap gezet op sociaal-maatschappelijk gebied, die op termijn moet leiden tot een gelijkwaardige relatie tussen man en vrouw. Een andere belangrijke ontwikkeling betreft de toegenomen ruimte en aandacht voor de Berber cultuur en taal. De koning heeft zich ook uitgesproken over de noodzaak het sociale zekerheidsbeleid te versterken. Maar niet alleen heeft dit geleid tot binnenlandse veranderingen ook is Marokko zeer veranderd qua buitenlands beleid. Internationaal behoudt Marokko een gematigde status, met sterke banden met het Westen. Het was een van de eerste Arabische en islamistische staten om de aanslagen van 11 september te veroordelen. In juni 2004 kreeg Marokko de status van major non-Nato ally van de VS als beloning voor Marokko's pogingen om terrorisme te bestrijden. Eind 2008 werd Marokko de "geavanceerde status" toebedeeld door de EU. Dit wil zeggen dat Marokko meer dan een bondgenoot is, maar minder dan een lidstaat.

Ondanks alle veranderingen houdt de koning de absolute volmacht en er zijn duidelijke rode lijnen te bemerken; de rol en positie van de monarchie zelf blijft onveranderd en ook op het gebied van religie (Islam) en de Westelijke Sahara. Dit gebied wordt zowel geclaimd door de Polisario (die in Algerije en de "free zone", het gebied dat bestuurd wordt door Polisario, ADRS als naam aangenomen heeft) als door Marokko. De VN noemt het gebied een "non-selfgoverning territory". De facto wordt het grootste deel bestuurd door de Marokkaanse autoriteiten. In dit gebied is volgens verschillende mensenrechtenorganisaties, waaronder Amnesty International, sprake van mensenrechtenschendingen tegen de inheemse bevolking, de Saharanen.

ACTUALITEIT:

De leiders van de Marokkaanse protestbeweging in het noordelijke Rifgebied zijn veroordeeld tot twintig jaar celstraf. Bijna vijftig andere opgepakte protestanten hebben kortere celstraffen gekregen. In dat gebied waren vorig jaar grote protesten tegen de corruptie van de staat en de onderdrukking van de bevolking in het Rifgebied. Bij de protesten zouden zo'n vierhonderd mensen onrechtmatig gevangen zijn gezet. Een deel van hen is langere tijd in hongerstaking gegaan. De protestleider, Nasser Zafzafi, is eind mei 2017 opgepakt. De maand daarna zijn nog eens tientallen arrestaties verricht. De arrestanten werden beschuldigd van misdrijven als het plegen van "een aanslag op de binnenlandse veiligheid".

Bron: www.nu.nl (Juni 2018)