Bezienswaardigheden - Frankrijk

Avignon (stad):

Het Pausenpaleis (Palais des Papes) is het grootste gotische bouwwerk uit de Middeleeuwen dat in Europa te vinden is. Het is een dominant en lijkt op een fort of burcht en is gebruikt in de tijd dat negen pausen vanuit Frankrijk handelden in de periode 1309 tot 1376.

Het heeft twee binnenplaatsen en bestaat uit 25 kamers. Het beschikt over twaalf torens waarvan in de grootste toren twee grote kapellen te vinden zijn. Avignon werd in 1309 de verblijfplaats van de pausen, tijdens hun ballingschap uit Rome. Paus Benedictus XII en paus Clemens VI lieten het paleis tussen 1335 en 1352 bouwen op een uitstekende rots boven de Rhône.

Nadat de pausen teruggingen naar Rome viel het paleis in verval. Tijdens het bewind van Napoleon Bonaparte werd het gebruikt als kazerne en gevangenis. In 1906 werd het een museum en sindsdien wordt het gerestaureerd. Vanaf 1995 is het Pausenpaleis opgenomen op de lijst van het Werelderfgoed, samen met het direct omliggende deel van het historische centrum van de stad.

Le pont d'Avignon (Pont Saint Benezet)

Veel mensen kennen de naam Avignon van het kinderliedje Sur le pont d'Avignon, dat over de Pont Saint-Bénézet gaat. De Pont Saint-Bénézet is in feite slechts het restant van een historische brug over de Rhône, die 899 meter lang en 22 bogen bevatte.

Nog slechts enkele bogen zijn er thans over. Deze 12e-eeuwse brug vormde ooit de enige vaste oeververbinding over de rivier tussen Lyon en de Middellandse Zee. De brug ging over de rivier de Rhône via het in het midden van de rivier gelegen eiland île de la Barthelasse. De brug zou gebouwd zijn door Bénézet, een herdersjongen, die de opdracht hiertoe kreeg in een droom waarin een engel verscheen.

De Pont Saint-Bénézet werd bijna compleet vernietigd door Lodewijk VIII in 1226, na een overwinning op Avignon. Na een reparatie werd de brug in de loop der eeuwen vaak beschadigd door overstromingen van de Rhône. Uiteindelijk werd ze niet meer hersteld en sinds de 17e eeuw is de brug een ruïne gebleven. Op het Île de la Barthelasse, onder een van de bogen van de brug, was een café met muziek waar het dansen heel populair was.

Dit inspireerde tot een minstens zo populair lied. Origineel werd er dus gedanst "sous le pont" (onder de brug) en niet "sur le pont" (op de brug) zoals nu over de hele wereld wordt gezongen. Je kunt de brug bezichtigingen (tegen betaling) maar deze vanaf vele (gratis) plekken net zo goed dan niet beter bezichtigen.

Andere bezienswaardigheden in Avignon zijn o.a. de Notre Dame des Doms, de 12e-eeuwse kathedraal van Avignon en het Fort Saint André. Musea zijn o.a. de Petit Palais, de Requien, Calvet , de Lapidaire en du Mont de piété.

Het geheel was zo gebouwd dat het water vanzelf naar de stad stroomde en werd gebruikt voor badhuizen, bronnen en fonteinen. Het werk aan de Pont du Gard begon in 38 na Chr. en werd voltooid in 52 na Chr. Het grote aquaduct werd in de 6e eeuw na Chr. verlaten; het was toen in het La Lônegebied gedeeltelijk verwoest.

In de 18e eeuw is naast het onderste niveau van het aquaduct een brug aangelegd. Het kolossale bouwwerk demonstreert het Romeins vernuft op architecturaal gebied. Het is 49 meter hoog, en bestaat uit drie niveaus, waarvan het bovenste 275 meter lang is. Het aquaduct staat op de UNESCO wereldergoedlijst.

Op 400 meter van de Pont du Gard bevindt zich de grote tentoonstelling “La Grande Expo” en het bezoekerscentrum. Het is een ruimte die eer brengt aan de vindingrijkheid van degenen, die het aquaduct uitgedacht en aangelegd hebben. De Grande Expo is bovenal bedoeld als aanzet tot de ontdekking van het leven in Nîmes in de Romeinse tijd, van de plaats die het water in die tijd innam en van de verschillende technieken die toegepast werden om de bruggen en het aquaduct te bouwen.

Er is verder een museum, er kan een film bekeken worden en je kunt tenslotte een wandeling maken door het “Memoires de Garrigue” door dit typische landschap van de regio. Deze laatste hike is gratis maar voor het bezoekerscentrum zul je entree moeten betalen. 

Toen de Paus terugkeerde naar Rome bleef het schisma echter bestaan. Hierdoor kwamen nu de tegenpausen Clemens VII en later Benedictus XIII in het pausen paleis te Avignon te wonen. Deze laatste tegenpaus werd in 1398 door Geoffrey Boucicaut gevangengenomen en gedwongen om binnen te blijven in zijn eigen paleis.

In 1410 werd het paleis nogmaals belegerd. In 1433 kwam het weer in handen van de Rooms-katholieke Kerk. Avignon bleef een pauselijke staat tot de Franse annexatie in 1791. In deze periode (van de 7 Franse pausen) werd de stad rijkelijk versierd en vooral het pauselijke paleis werd verfraaid.

Velen politieke vluchtelingen maar ook Joden namen hun intrek in deze nu betrekkelijk “veilige” stad in Zuid-Frankrijk. Er ontstond een machtsstrijd tussen de pausen van Avignon en Rome en alhoewel Rome aan het langste einde trok, Avignon bleef onder pauselijk bewind vallen. Deze situatie bleef bestaan tot het jaar 1791 toen Frankrijk de regio annexeerde.

Avignon is dus strikt genomen nooit een Franse provincie geweest; die waren een jaar eerder, in 1790, afgeschaft en vervangen door departementen. Toch hoort Avignon thuis in de lijst van voormalige zelfstandige landen op het grondgebied van het huidige Frankrijk.