Bezienswaardigheden - Frankrijk

orange

HOME / Frankrijk / Frankrijk bezienswaardigheden

inleiding

De stad Orange heeft naast z’n Koninklijke verleden nog twee fantastische sites die ook nog ‘ns op de UNESCO werelderfgoedlijst staan – namelijk een van Romeins best gepreserveerde sites in Frankrijk; het theater. Daarnaast bevat de stad nog ’n oud Romeins bezienswaardigheid namelijk de triomfboog.

Vanaf de 12e eeuw waren de Oranjes de bestuurders van stad Orange voordat ze in de 16e eeuw de monarchie zouden leiden in de Nederlanden. Orange is een van de zes steden die samen de in 1963 opgerichte Unie van Oranjesteden vormen. De andere steden die tot de unie behoren, zijn Breda, Steenbergen, Buren, Diest en Dillenburg.

Rond de stad is veel wijnbouw van de streek Côtes du Rhône, met bekende wijnen als Châteauneuf du Pape en Gigondas.

highlights

Het theater:

De stad zelf telt twee Romeinse monumenten die op de Werelderfgoedlijst van UNESCO staan waarvan het theater de meest indrukwekkende is. Deze is gebouwd rond het begin van onze jaartelling, is een van de best bewaarde voorbeelden van Romeinse bouwkunst in Frankrijk.

Het theater werd in de 1e eeuw n.Chr. gebouwd en de toneelmuur is 103 m lang en 36 m hoog. Het speelde een belangrijke rol in het stadsleven. Men kon er o.a. kijken naar pantomime, voordrachten van dichters en Attische komedies.

Op het podium stonden grootste decorstukken en er konden met behulp van machines allerlei speciale effecten worden gecreëerd. De toegang tot de voorstellingen, die vaak de hele dag duurden, was gratis.

Het Romeinse rijk veranderde gedurende de 4e eeuw sterk onder invloed van het opkomende christendom. In 391 werd het theater in Orange per officieel besluit gesloten, omdat de kerk bezwaar maakte tegen de in hun ogen onzedelijke voorstellingen. Het theater werd verlaten en verviel in de eeuwen die volgden. In de middeleeuwen werd het gebouw geplunderd door barbaren en diende het als verdedigingspost. Tijdens de religieuze conflicten in de 16e eeuw werd het theater door de burgers gebruikt als toevluchtsoord.

Het gebouw diende ook nog als gevangenis tijdens de Franse Revolutie. Alhoewel het theater gerenoveerd is is het ook goed bewaard gebleven. Opvallend is dat het 103 meter lange podiumgebouw nog vrijwel intact is, terwijl dit bij vrijwel alle andere antieke theaters geheel is verdwenen. Van de naar schatting 10.000 zitplaatsen zijn er 7.000 hersteld. De bovenste rijen van de tribune zijn niet meer herbouwd.

De triomfboog:

Onderzoek heeft uitgewezen dat de boog gebouwd moet zijn tijdens de regeerperiode van Augustus.

Het is gebouwd over de voormalige via Agrippa, ter ere van de veteranen van de Gallische Oorlog, en het tweede legioen. Later werd het gereconstrueerd in opdracht van keizer Tiberius, ter ere van de overwinningen van “Germanicus Julius Caesar” op de Germanen in het Rijnland.

De boog is versierd met reliëfs van diverse militaire onderwerpen, zoals zeeslagen en de strijd tegen Germanen en Galliërs. Op een van de afgebeelde veldslagen is een soldaat te zien die een schild, met daarop het wapen van het Legio II Augusta, vasthoudt. Sinds 1981 staat de boog, samen met het Romeins theater van Orange op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Andere bezienswaardigheden:

In de stad bevinden zich twee protestantse tempels en de kathedraal Notre-Dame-de-Nazareth, een nationaal monument van Frankrijk.

geschiedenis

Er bestond reeds een eerdere Keltische nederzetting op deze plek voordat de Romeinen hier aan kwamen. In het jaar 105 v.Chr. werd hier een belangrijke slag uitgevochten tussen twee Romeinse legers en de legers van de Cimbren en de Teutonen. De stad “Arausio” werd rond 35 tot 30 v.Chr. gesticht door de veteranen van het Tweede Romeinse Legioen.

De naam Arausio werd afgeleid van de naam van een plaatselijke Keltische watergod. Volgens de overlevering werd in 793 de stad door een hoveling van Karel de Grote, Guillaume au Cornet, op de Saracenen veroverd. Hij werd graaf van Orange, stichtte er aan het eind van zijn leven een klooster en liet het al zijn bezittingen na. In 1393 ging het prinsdom over in handen van de familie de Chalon.

In 1530 stierf Philibert, de laatste van dat huis en erfde René van Nassau, de zoon van Philiberts zuster Claudia het prinsdom. Hij was Heer van Breda en Prins van Oranje. Deze stierf ook zonder nageslacht en zo komt het prinsdom aan zijn neef Willem de Zwijger. De stad werd hiermee allengs betrokken in de geloofsstrijd die zich overal in Europa openbaarde.

Het prinsdom bleef echter in handen van de Oranjes en Prins Maurits versterkte de stad tot een moderne burcht. Het rampjaar 1672 had ook voor Orange gevolgen. In 1673 slaagde Lodewijk XIV er in het kasteel volledig te verwoesten. In 1702, na de dood van Stadhouder Willem III, ging het prinsdom over op de prinsen van Bourbon-Conti en dat betekende in 1703 het einde van het protestantisme.

Vrede van Utrecht

Lodewijk XIV nam de stad in en de protestantse inwoners moesten allemaal vertrekken. Bij de Vrede van Utrecht in 1713 werd de aanhechting bij Frankrijk voorgoed erkend. In 1731 werd het prinsdom opgenomen in de Franse provincie Dauphiné en hield het op als onafhankelijke staat te bestaan.

Het bleef een provincie binnen die provincie; het was nog bijna volledig omgeven door de “Comtat Venaissin” (nu regio “Vaucluse”), een pauselijke staat die nog een kleine eeuw langer onafhankelijk bleef, vooraleer ook door Frankrijk opgeslokt te worden. Vóór de grondwetswijziging van 1983 kwam de titel alleen toe aan directe erfgenamen in de mannelijke lijn.

De laatste drager van de titel Prins van Oranje uit het Huis van Oranje-Nassau was de in 1884 overleden kroonprins Alexander, een zoon van koning Willem III en koningin Sophie. Toen kroonprins Willem-Alexander in 1980 door de troonsbestijging van zijn moeder Prins van Oranje werd, was de titel dus bijna een eeuw niet gebruikt.

De huidige (en eerste) prinses van Oranje is sinds de troonopvolging van koning Willem-Alexander kroonprinses Catherina-Amalia, de huidige Pruisische prins van Oranje is Georg Friedrich.

tips & Advies (2007)

Orange heeft geen busstation (meer) maar wel een treinstation. Deze is ongeveer 1,5 km ten oosten van het stadscentrum gelegen. Bussen stoppen momenteel langs de “Boulevard Edouard Daladier”’

Orange – Avignon: een busrit duurt bijna drie kwartier en kost rond de 5 euro.

Je zou terecht kunnen op camping “Le Jonquier” (www.campinglejonquier.com) zo’n 500 a 1 km van het stadscentrum gelegen. Reken op ongeveer 15 a 20 euro voor een tentplaats.

Iedere zomer wordt in het oude Romeinse theater (zie bezienswaardigheden) het operafestival “Chorégies d'Orange” gehouden. Dit is de opvolger van het Rome Festival dat sinds 1869 werd georganiseerd.

Mont Ventoux:

Niet ver van de stad Orange ligt de reis van de Province, de “Mont Ventoux”. Deze top in het Massif des Cèdres is de enige van deze hoogte (bijna 2000 m) in de streek de Provence. De naam 'Mont Ventoux' is afgeleid van het Occitaanse woord vent dat wind betekent en zou zijn opgedragen aan Vintour, de Keltische (Liguurse) god van de wind.

De top van de Mont Ventoux ligt op 1912 meter hoogte terwijl het hoogteverschil met de voet van de berg ruim 1600 meter bedraagt. De berg is bekend doordat de beklimming ervan herhaaldelijk is opgenomen in enkele gerenommeerde wielerwedstrijden, zoals de Ronde van Frankrijk, vanwege de moeilijkheidsgraad en het kale 'maanlandschap'.