Soezdal (Gouden Ring)

Met het afnemen van de politieke betekenis van de stad, nam de kerkelijke betekenis van de stad toe. Tsaar Peter de Grote dwong zijn eerste vrouw, Evdokia Lopoechina, om non te worden in het Pokrov-klooster in Soezdal.

In een ander klooster staat het graf van vorst Dmitri Pozjarski, samen met de boer Minin de held van de opstand tegen de Poolse overheersing van Rusland in 1612.

Sinds 1992 staan het Kremlin van Soezdal, de Kathedraal van de Geboorte van de Moeder Gods, en het Sint-Euthymiusklooster, samen met vijf andere monumenten, op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, als onderdeel van de inschrijving Witte monumenten van Vladimir en Soezdal.

We stoppen bij een zeer modern busstation buiten de stad en de chauffeur maakt duidelijk dat hij naar het centrum gaat maar dat je dan wel 6 Roebels extra moet betalen. Tien minuten later stap ik uit in het centrum van Suzdal, geen idee waar ik vanavond ga slapen.

In m’n reisgids stond een heel verhaal over het feit dat je hier eigenlijk in een “gostevoy Dom” moet gaan slapen, de enige betaalbare plaats alhier. Ik moet de rivier oversteken en kom in een woonwijk met een klooster waar heel veel oude houten huizen staan en ladá’s voor de deuren en poorten staan.

Bij de eerste twee (gast)huizen schrik ik mij rot van de prijzen die ze durven te vragen. Bij degene in de gids komt na een tijdlang wachten eindelijk een heel oud vrouwtje naar de poort – ik weet niet wat ze precies zegt natuurlijk maar het lijkt erop dat ze of vol zit, of geen Westerse toeristen wilt of geen hostel meer heeft. Blijven kan ik niet, da’s duidelijk. Bij de derde is het weer schrikbarend duur (ik klop gewoonweg op deuren) en bij de vierde is het vol.

Wel loopt deze vrouw mee naar een ander prachtig blauw houten huis en ringelt aan de deur. Eerst schoenen uit. Hier is nog plek en de vrouw laat mij een balzaal zien met drie bedden. Hier wil ze 1500 Roebel voor hebben, omgerekend 30 euro. Ik vraag of ze niet een kleinere kamer heeft en die blijkt ze te hebben; ze vraagt wat ik hiervoor wil geven en ik gok op 500 Roebels.

Ze gaat gelukkig akkoord – misschien omdat ik zeg dat in Moskou ik nog minder heb betaald of dat ik zei dat ik twee nachten wil blijven. Als ik wil betalen vraag ik of misschien, heel misschien ook een klein ontbijtje inclusief is. Een beetje lacherig zegt ze dat dat goed is.

Je kunt afzonderlijk alle gebouwen van het klooster bezoeken of een all-inn ticket kopen maar de prijzen zijn aanzienlijk - ik besluit alleen een ticket te kopen voor de gronden van het klooster. Er is een grote binnentuin waar zoals waarschijnlijk in oude tijden al fruit en groenten werden verbouwd – veilig achter de hoge muren.

Het is een stad in een stad; er is een gevangenis, een hospitaal en talloze kerken. Ik wandel langs een groepje vrouwen die een traditionele dans op voeren, zingen en natuurlijk gekleed zijn in Middeleeuwse kledij. Ik wandel naar de andere uitgang en geniet in de hoofdstraat van de stad in de “Gouden Ring” van de prachtige vervallen oude houten huizen die in allerlei kleuren geverfd zijn en schitterende vensters hebben.

Het is altijd even zoeken naar wat een winkel is in Rusland – je weet nooit wat je binnen aantreft. Als je denkt dat het een broodjeszaak is kom je een striptent binnen, als je het Historisch Museum denkt te bezoeken sta je midden in een kantoortuin waarbij iedereen je vreemd aankijkt. Ik vind de supermarkt en wandel terug naar mijn gasthuis.

De volgende dag wandel ik dezelfde weg terug als ik gisteren naar het hostel heb gelopen maar loop er een stuk relaxter en lichter bij. Op “Torgovaya” zitten op een stenen muurtje talloze oudere vrouwen (baboeshka’s) en mannetjes hun waar te verkopen. Ik zie honing, bloemen, uien, aardbeien, kersen, knoflook, aardappelen en nog veel meer – alles in kleine hoeveelheden.

Misschien vroeger zaten ze tussen de bogen die het witte gebouw aan de overzijde heeft maar hier zitten nu moderne winkels onder een arcade. Ik wandel nog een stuk verder waar ik nog meer houten huizen en lada’s zie en sla dan af richting het “Kremlin” van Suzdal.

Ik wandel de oude wallen op van het gefortificeerde gedeelte en heb een prachtig zicht op de binnentuin met een oude houten kerk (die hier naartoe verplaats is blijkt) en natuurlijk de schitterende “kerk van de heilige maagd Maria” met z’n ongeloofwaardige blauwe ui-koepels getooid met gouden sterren. 

Naar de prachtige kerk

Aan de overkant bij het museum kijk ik op de menukaart – je kunt wederom allemaal kaartjes kopen voor de losse bezienswaardigheden of een all-inn ticket kopen. Ik besluit alleen een kaartje te kopen voor de kerk en betaal de 80 Roebels entree.

De kerk is prachtig versierd – gebouwd in 1220 maar waarschijnlijk helemaal gerenoveerd en opnieuw gebouwd tijdens de Middeleeuwen blijft het een indrukwekkend geheel.

Een altaar geheel in goud gehuld, kaarsenstandaards en andere Bijbelse bezienswaardigheden. De Bijbelse fresco’s zijn in heldere blauwe kleuren geverfd en zijn tussen de 13e en 16e aangebracht en zijn schitterend. Alles is goud wat er blinkt en ik kijk m’n ogen uit ook al heb ik het wel het een en ander gezien. De monniken geven een mini-concert waardoor ik de mogelijkheid krijg foto’s te nemen van de gehele kerk zonder toergroepen die hier met grote getalen de stad binnenrijden. 

Terwijl ik luister naar deze Russische monniken van de Orthodoxe kerk sta ik even stil bij de bandleden van de band “Pussy Riot” die maandenlang in het gevang hebben gezeten omdat ze optraden in een kerk en het gemunt hadden op zittend president “Poetin”. Ik loop nog een rondje over het terrein van het Kremlin en doe wat boodschappen op de weg terug naar het hostel.