Reisverhalen - Oezbekistan

"khiva"



woestijnstad


In een gezamenlijke taxi rijd ik vandaag van Bukhara via Urgench naar Khiva. Het landschap verandert zienderogen in een woestijn met zand dat over de weg heen blaast, lage stekelige struikjes en nauwelijks behuizing.

 

Bij het eerste tankstation wordt gestopt en de man kijkt mij benauwd aan voor een bijdrage en ik betaal hem zoals altijd de helft van wat ik hem schuldig ben.

 

Het is heet in de auto als de warme wind door het voorruitraampje naar achteren blaast en ook mijn kont doet na een uur al zeer; ik wed dat er geen enkele vering meer in de achterbank zit.

 

Na 4 uur rijden over een redelijke weg – altijd beter dan 12 uur hobbelen in een trein die een verschrikkelijke omweg maakt -  komen we aan in “Urgench” waar ik nog net even een ongeluk meekrijg waarbij een auto een halve salto door de lucht maakt. Nu begrijp ik waarom de autoriteiten autowrakken langs de kant van de weg laten staan als waarschuwing!


liften in "oezbekistan"


Als ik uitstap betaal ik de andere helft en vraag hem waar het openbaar vervoer staat naar “Khiva” en de man wijst op de trolleybus. Terwijl ik instap herinner ik mij iets uit mijn reisgids: “neem de trolleybus niet want deze doet 2 uur over de 35 af te leggen kilometers”.

 

Ik stap na een aantal haltes uit en sta alleen bij een halte naast een net nieuw aangelegd leeg park en vraag me af of dit nou zo verstandig was.

 

Tien minuten later stopt een auto naast de halte met waaruit harde muziek uit de open ramen komen. Een jonge jongen hangt uit het raam en vraagt waar ik heen moet. Ook hun moeten naar “Khiva” en ze vragen 1000 Som voor de rit waarop ik 600 zeg.

 

Onderweg bedenk ik mij hoe weinig dit is en hoop niet dat ze 6000 bedoelden. Er worden wat vragen uitgewisseld waarop de jongens zich daarna bezighouden met zichzelf; hun haar in de spiegel en in het venstertje van hun mobiel. Er wordt druk gebeld en ik realiseer mij dat dit wel even iets anders is dan de “herdersjongens” in het naastgelegen “Kirgizië die er overigens ook heel anders uitzagen; donkerder met hoge jukbeenderen zoals de Mongolen terwijl deze jongens in Amsterdam niet zouden misstaan.

 

Ik wordt keurig afgezet bij de westelijke poort van het ommuurde gedeelte van “Khiva” en ze drukken mijn hand met geld terug en zeggen dat het een geste was. Ik bedank ze waarop ze met vol gas druk toeterend zwaaiend afscheid nemen.


KHIVA – historie: 

Legende gaat dat de stad “Khiva” is ontstaan door de ontdekking van een bron door de zoon van Noah. Details zijn onbekend maar zeker is dat het ontstond als kleine handelspost en fort in een zijarm van de zijderoute. Nadat Timur’s rijk tanende was kwam hier een grote slavenmarkt en werd een alliantie gesmeed tegen de Kazachen met de Turkmannen.

 

In 1740 werd de stad een voorpost van het grote Perzische Rijk om het in 1873 af te leggen tegen de Russische overmacht onder Generaal Kaufman. Geprotesteerd werd er tot 1918 toen het een onafhankelijk staatje werd maar onder het juk van de Bolsjewieken.

 

In 1924 werd het onderdeel van het Oezbeekse land SSR.


de oude ommuurde stad


Staand op een groot parkeerterrein voor de gigantische hoge lemen muren die na de Perzische strijd helemaal opnieuw opgetrokken zijn merk ik op dat ook deze wederom “te” grondig gerenoveerd is.

 

In de hoge poort die “Ichon Qala” genoemd wordt, wordt een entreeprijs gevraagd maar ik ben van plan in de ommuurde stad te gaan verblijven en mag daarom gratis naar binnen.

 

De poort is door de Russen in 1920 totaal verwoest en pas in 1970 gerenoveerd. Het blijkt allemaal zeer compact te zijn in het dorp en ondanks het feit dat mijn hostel aan de andere kant ligt ben ik er zo en kan de onderhandeling van de prijs voor een single kamer beginnen.

 

Nee mijnheer ik hoef geen TV, AC of ijskast – een eigen douche en wc is prima. De uiteindelijke prijs komt op 11 dollar inclusief ontbijt. Terug op straat merk ik dat de gerenoveerde stille straatjes een mix zijn van “Dubrovnik” en “Jeruzalem” zijn en bol staan van musea en medressas. Het is heet zo midden op de dag en ik ga op zoek naar een informatiecentrum waar ik hoor dat een trip naar “Elliq Qala” ruïnes best prijzig is en ik haak af. Het schijnt buiten het oude centrum te liggen en ik wandel door de noordpoort de echte stad in.

 

Op het raam zit een vergeeld oud plaatje van een trein en achter het glas liggen twee jonge dames te slapen op hun armen. Ik tik op het raam en geef een papiertje waarop staat wat ik wil. Beiden kijken me glazig aan en ik vrees dat dit nog wel een tijdje gaat duren en steek onhandig mijn hand door het piepkleine gaatje in het glas om er wat bij te krabbelen ter verduidelijking.


"kalte minor"


Met een ticket over drie dagen op zak ga ik op zoek naar een winkel en vind deze aan de zijde waar ik eerder uit de auto ben gestapt en eet wat in een bijna leeg restaurant. Ik bestel “laghman” met geitenvlees en loop dan terug het centrum in waar ik de turquoise “Kalta Minor” minaret  bewonder die wel wat weg heeft van een grote blauwe zuurstok zonder hem tekort te doen.

 

Jammer genoeg is hij nooit afgebouwd; de “Khan” die opdracht had gegeven aan een toren die je vanaf Bukhara kon zien, viel dood neer en het werk werd nooit afgemaakt. Bij de oostpoort werd vroeger een grote slavenmarkt gehouden en ik weet niet of het origineel is maar in de poort zelf zijn nog een aantal “cellen” met ijzeren tralies.

 

Ik vind hier aan deze zijde ook een paar lokale winkeltjes waar ik nog wat boodschappen doe en plof later neer op bed om te genieten van een welverdiende luxe: TV!



tips & advies (2009)


Net voor de Noordpoort staan vaak gezamenlijke taxi’s van en naar Urgench, de stad waar je verder vervoer kunt vinden. De rit duurt zo’n 45 minuten en de kosten liggen rond de 1000 Som.


  • Naam : Hotel “Islambek

Adres : Toshpolatov 60

Prijs : $ 11 (single)

Tel.nr. : 375 30 23

Website : www.islambekhotel.nm.ru

 

Inhoud:

In dit hotel zijn 20 kamers die er prima uitzien – misschien zelfs een beetje “over the top” met AC en een grote TV. Het is in het centrum gelegen op loopafstand van alle bezienswaardigheden binnen de oude stadsmuren. Het is schoon, heel en het personeel is vriendelijk en behulpzaam ook al spreekt me n geen Engels.

 

Ontbijt is inbegrepen maar kan per persoon verschillen. WC en douche zijn ook in de kamer gelegen. Op het dak schijnt een terras te zitten waarover je de hele stad kunt aanschouwen.

 

Een prima hotel om een paar nachten te blijven.



zie ook:




meer links:


Istanbul

TURKIJE

De officieuze hoofdstad van Turkije was altijd een belangrijk strategisch knooppunt in de wereld. 

Jaisalmer

INDIA

Het fort van Jaisalmer torent hoog boven de stad uit en is samen met de woestijn het hoogtepunt.