Bezienswaardigheden - Italië

Colosseum

Het zevende nieuwe wereldwonder is gebouwd in naam van Keizer Titus in de 1e eeuw n.C.. Het was het grootste amfitheater van het Romeinse rijk en was geheel bedoeld voor de spelen die werden georganiseerd en gefinancierd door de heersende keizer.

Volgens de overlevering waren er naast vele gladiatorengevechten de meest verbazingwekkende schouwspelen te zien. Zo was er een gevecht tussen kraanvogels en een gevecht tussen vier olifanten.

Negenduizend tamme en wilde dieren werden afgeslacht. Ook vrouwen traden op als wilde dierenvechters. Het is een van de grootste toeristische trekpleisters in Rome, Italië en wellicht wereldwijd.

Het Pantheon

Het Pantheon is een gebouw dat als tempel werd gebouwd tussen 118 en 125 na Christus. Het is in gebruik als Rooms Katholieke basiliek en gewijd aan de Heilige Maria en de martelaren. Pantheon betekent 'gewijd aan alle goden'.Het is het bekendste pantheon ter wereld. Het oorspronkelijke gebouw dateert uit 27 v.Chr. en werd gebouwd onder het consulaat van Marcus Agrippa.

In 80 nC werd deze tempel tijdens een grote brand die Rome teisterde, verwoest. In 125 liet keizer Hadrianus het Pantheon geheel herbouwen, waarbij het zijn huidige ronde vorm kreeg.

Forum Romanum

Het Forum Romanum (Latijn voor Romeins marktplein) was in de oudheid het centrum van Rome. Het forum was in de gloriedagen van het Romeinse Rijk zowel het politieke en juridische als het religieuze en commerciële centrum van de stad. 

Tot in het jaar 509 voor Christus, toen Rome een republiek werd, werd de stad geregeerd door een Etruskische dynastie van Tarquinse koningen.

Zij bouwden een riolering, de ‘Cloaca Maxima’ om water van het moerasland in de vallei tussen de Palatijn, Capitolijn en Esquilijn heuvels te draineren naar de Tiber. Van toen af werd dit gebied het centrum van alle activiteiten in Rome.

Het was dan ook de plaats waar het eerste forum werd gebouwd. Hier werden triomftochten gehouden, werden verkiezingen georganiseerd en verzamelde de senaat.

Ook werd Julius Caesar z’n lichaam verbrand. 

Sint Pieterskerk- en plein:

Het Sint Pietersplein ligt voor de gelijknamige basiliek dat door Bernini is ontworpen. Het plein wordt omringd door een ellips gevormd door een barokke zuilengalerij die de moederlijke armen van de Katholieke kerk symboliseren.

Mussolini verbrak deels deze symboliek door de brede Via della Conciliazione aan te leggen. Er staan twee fonteinen en de Egyptische obelisk afkomstig van het circus van Nero.

In de top van de obelisk is volgens de legende een stuk van het kruis aangebracht waaraan Jezus gestorven is. Boven op de façade staan beelden van Jezus, Johannes de Doper en de apostelen met uitzondering van Judas.

De eerste basiliek werd gebouwd op de grafheuvel waar Petrus in de 1^e eeuw zou zijn begraven. De oude basiliek kwam klaar in de 4e eeuw o.l.v. Romeins Keizer Constantijn die het Christendom had gelegaliseerd. Het gebouw wat je nu ziet is van de 15e eeuw en de bouw zou 150 jaar in beslag nemen. 

Momenteel is het de een na grootste basiliek ter wereld en er kunnen zo’n 60.000 mensen gelovigen in. Vele kunstenaars zouden hun deel doen in het verfraaien van het interieur zoals Bernini, Maderno en Raphael maar het meeste en belangrijkste werk werd gedaan door MichaelAngelo.

Belangrijkste is waarschijnlijk de kapel met Michelangelo’s beroemde pieta. De enorme koepel heeft de vorm van een parabool en werd in 1593 voltooid door Giacomo della Porta, nadat Michelangelo was gestorven voor de bouw was afgerond. Bij de rode portieren schijf is de plek waar Karel de Grote en later de Keizers van het Heilige Romeinse Rijk werden gekroond door de paus.

In de kapel in de linker uithoek van de basiliek liggen vijf pausen met de naam Leo begraven. Voor de rest bevatten de beelden van Veronica, Longinus en Andreas elk een belangrijk katholiek relikwie, respectievelijk de doek van Veronica, de speer die Christus doorboorde en een deel van het Kruis die Helena – de moeder van Keizer Constantijn – zou hebben verzameld. 

Verder bevindt zich bij het beeld van Andreas ook een afgesloten ingang naar de catacomben onder de kerk, waar zich o.a. de tombes van Petrus en een aantal pausen bevinden. Onder het middenschip bevindt zich de crypte met de praalgraven, waarin 148 overleden pausen werden bijgezet; de tombe, met de relieken van de Heilige Petrus ligt recht onder het hoofdaltaar in de kerk, en is sinds 1979 door toedoen van Paus Johannes Paulus II te bezichtigen.

Deze ligt onder de 29 meter hoge “Baldachin” barokke beeld gemaakt door Bernini. 

Het Apostolisch Paleis (Vaticaan museum en Sixtijnse kapel)

Het Apostolisch Paleis (ook wel Pauselijk Paleis of Heilig Paleis genoemd), is het officiële woon- en werkpaleis van de paus in Vaticaanstad. Het maakt deel uit van de Vaticaanse paleizen, die met zo'n 1.400 zalen en kamers tot de grootste gebouwencomplexen ter wereld behoren.

De Vaticaanse paleizen bevinden zich op een heuvel ten noorden van de Sint-Pietersbasiliek en omvatten onder meer het middeleeuwse Apostolische Paleis, de kantoren van het Staatssecretariaat, de Sixtijnse Kapel, de Biblioteca Apostolica Vaticana, het Vaticaans Archief en grote delen van de Vaticaanse Musea.

Voor het ontwerp, de bouw en de inrichting van deze paleizen werden eeuwenlang de beste kunstenaars van hun tijd ingeschakeld, zoals Michelangelo, Rafaël en Bernini. Als onderdeel van Vaticaanstad zijn de apostolische paleizen dan ook door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed. 

De Sixtijnse Kapel is de bekendste kapel in het Apostolisch Paleis, de residentie van de paus in Vaticaanstad en vaak te bezichtigen als onderdeel van de Vaticaanse musea. Het is een van de bekendste binnenruimten ter wereld, vanwege de beroemde fresco's van Michelangelo en omdat het de ruimte is waar in conclaaf de kardinalen bijeenkomen om er een nieuwe paus te kiezen.

Voor dit conclaaf wordt op het dak van de kapel een extra schoorsteen geplaatst, waaruit tijdens het conclaaf twee keer per dag rook komt. Dit is afhankelijk van de uitslag van de stemrondes zwarte of witte rook, zodat de mensen op het Sint Pietersplein kunnen zien of er al dan niet een nieuwe paus is gekozen

Volgens de legende was Petrus op bevel van koning Herodes in Jeruzalem aan de ketting gelegd en verscheen er een engel die hem bevrijdde. Petrus ging naar Rome waar hij gekruisigd werd.

Voor de ketens (vincoli) die vanuit Jeruzalem naar Rome kwamen, stichtte de echtgenote van keizer Valentinianus in de vijfde eeuw een kerk binnen de muren van een antiek paleis.

De kerk is vooral bekend omdat deze plaats biedt aan het grafmonument voor Paus Julius II, ontworpen en deels gemaakt door Michelangelo. Het meest prominente en bekende beeld van dit grafmonument is het standbeeld van Mozes. Het beeldt Mozes uit na zijn terugkeer van de berg Sinaï met de twee gebodstafels. De basiliek was titelkerk van Paus Julius II toen deze nog kardinaal was.

De kunstschilder en beeldhouwer Antonio Pollaiuolo is hier links van de ingang begraven. Ook de 15e-eeuwse Duitse humanist en kardinaal Nicolaus Cusanus is hier begraven.

De Engelenburcht 

De burcht ontleent zijn naam aan een legende. Op kerstdag 590 hield Paus Gregorius I een grote plechtige kerkelijke optocht om God te smeken een einde te maken aan de pestepidemie.

Bovenop het mausoleum verscheen de aartsengel Michaël. De engel stak zijn zwaard in de schede, wat betekende dat Gregorius' bede was verhoord en de strijd tegen de pestepidemie voorbij was.

Paus Pius II liet op de plaats waar de aartsengel zou zijn verschenen een kapel bouwen vandaar de naam “Engelenburcht”. Maar oorspronkelijk was het gebouw het mausoleum van keizer “Hadrianus” waarvan de bouw in het jaar 135 aanving. Vanaf 280 omringde de Aureliaanse Muur het grootste deel van de oude stad, maar het Vaticaan viel daar buiten.

Door de opkomst van Christendom trokken steeds meer pelgrims naar de oude Sint-Pietersbasiliek, die met zijn kunstschatten vrijwel onverdedigd buiten de stad lag. Het mausoleum lag op een zeer strategische positie tussen het Vaticaan en de brug over de Tiber en werd daarom in de verdedigingswerken van de stad opgenomen. Zij lieten de Engelenburcht verbouwen tot een sterke vesting die de Kerkelijke staat moest beschermen tegen invallers, maar ook tegen de middeleeuwse Romeinse adel en burgerij.

De geheime doorgang

Voor de veiligheid liet paus Nicolaas III in 1277 de Passetto (doorgang) bouwen, ook wel de Corridoio (Corridor) genoemd. Dit was een muur tussen het Apostolisch paleis en de veilige burcht die uitkwam op de Aureliaanse Muur. Nu kon de paus, wanneer er gevaar dreigde, zich verschansen achter de dikke muren van de Engelenburcht. Later werd de burcht ook als pauselijke schatkamer gebruikt.

Tot en met de 16e eeuw werden de verdedigingswerken verbeterd en de zalen steeds mooier versierd. Zo liet paus Paulus III de burcht comfortabeler inrichten voor het geval een van de pausen voor langere tijd in de burcht zou moeten verblijven. Nog in 1814 werd de burcht belegerd. Het was op dat moment bezet door een garnizoen dat trouw was gebleven aan Napoleon, en werd omsingeld door een korps uit Napels, het koninkrijk van Napoleons zwager, de vorst Murat.

Pas na september 1870, toen het Vaticaan de Engelenburcht overdroeg aan het Italiaanse leger, kreeg het voormalig mausoleum een “rustige” functie. 

Engelenbrug

De Engelenburcht wordt met de andere oever van de Tiber verbonden door de Ponte Sant' Angelo (de Engelenbrug), de oorspronkelijke Pons Aelius (vernoemd naar keizer Hadrianus, wiens volledige naam Publius Aelius Hadrianus was), die gelijktijdig met het mausoleum is gebouwd.

Ook de brug kreeg zijn huidige naam in de 15e eeuw. Wanneer men de brug oversteekt ziet men aan weerskanten tien engelen, die er in 1669 bij de restauratie van de brug op zijn gezet.

De engelen, gemaakt door leerlingen van Gian Lorenzo Bernini, dragen elk een van de wapenen van Christus, voorwerpen die te maken hebben met de lijdenstijd van Jezus. 

Andere bezienswaardigheden:

• Paletijnse heuvel, Spaanse trappen, Piazza Popolo, Trevi fontein, Piazza Venetia, en Circus Massimo.

Villa Hadrian (Tivoli) 

De villa van Hadrian is gelegen in de stad Tivoli, zo’n 30 kilometer ten oosten van Rome.

Het terrein is zo’n 5 kilometer groot (het grootste Keizerlijke villaterrein uit het Romeinse Rijk) en bevat ruïnes van  een theater, stadion, baden, vijvers, barrakken tempels en natuurlijk de Keizerlijke residentie.

Hadrian was een verwoed reiziger en heeft veel gebouwen gekopieerd van buitenlandse bouwwerken.

Je krijgt een goed beeld hoe deze keizers geleefd moeten hebben in pracht en praal in hun gigantische residenties. 

Ostia Antica”

De Romeinen stichtten deze belangrijke havenstad buiten Rome in de 4e v.C. aan de mond van de Tiber rivier en het werd een zeer belangrijk centrum voor handel maar ook als defensie.

Uit de overblijfselen komt een zeer gevarieerd beeld tevoorschijn hoe deze mensen – handelaren, slaven, matrozen – leefden.

Er is een bar, restaurant, baden, een theater en een museum. Een groot contrast met bijvoorbeeld Pompeï waar de jetset van het Romeinse Rijk leefden.

Vanwege constante aanvallen van de barbaren en malaria verviel de stad die door het zee zilt werd overspoeld wat de reden is dat de stad zo goed gepreserveerd is gebleven. Goed te bereiken met de metrotrein vanuit hartje Rome. 

Na enige tijd werden ze gevonden door een herder die hen verder opvoedde alsof het zijn eigen zonen waren. Wanneer ze volwassen waren geworden, trokken ze naar zeven heuvelen bij de Tiber en stichtten de stad.

In werkelijkheid werden in de 10e eeuw vC. enkele kleine nederzettingen van Latijnen gesticht op de Palatijn en op de Esquilijn, twee van de zeven heuvels van Rome.  Er werd een bondgenootschap gesloten en een omwalling gemaakt  om militair sterker te staan. Eerst veroverden de Etrusken de nederzettingen en verenigde deze tot een stad.

Ten tijde van het Romeinse rijk kwam de stad in een stroomversnelling terecht; tempels, forums, wegen en gebouwen werden opgetrokken. En onder koningen, keizers en heersers zou het rijk zich over grote delen van Europa, Azië en Afrika uitbreidden. Vele monumenten en andere bezienswaardigheden zijn gebouwd ten tijde van deze “gouden” eeuwen van de stad. 

Rijkverdeling

Keizer Augustus riep uit; ik heb de stad leren kennen als een stad van steen – ik zal het achterlaten in marmer. Onder het bewind van Nero zou een grote brand uitbreken die grote delen van de stad verwoeste.

In de 4e eeuw werd het rijk door tweeën gesplitst en werd Constantinopel (het huidige Istanbul) de hoofdstad van het Romeinse rijk. Het Christendom als geloof zou in de eeuwige stad gestalte krijgen en vele kerken zijn gebouwd op plekken waar ooit clandestiene diensten werden gehouden aangezien de heersers niets moesten hebben van dit nieuwe geloof.

De paus, het Vaticaan werden groot en de stad zou belangrijk blijven toen het heilige Roomse rijk werd gesticht begin Middeleeuwen.

Tijdens de Renaissance tijd zouden architecten en artiesten uit Florence naar Rome gaan om de St. Pieter te laten bouwen en de Sixtijnse kapel in het Vaticaan. Bernini was degene die de Barok naar de stad bracht en deze wederom verfraaide. 

In de 19e eeuw werd Rome de hoofdstad van een geünificeerd Italië en het massa toerisme naar de stad zou door z’n zeer gevarieerde aanbod van bezienswaardigheden grote hoogtes bereiken. Het bleef tijdens WWII redelijk buiten schot en mag zich tegenwoordig een van de grootste Europese steden noemen die op menig lijstje staan als belangrijkste toeristische spot.