Reisverhalen - India

matheran

TERUG NAAR HET VERLEDEN

Met de trein reisde ik eerst vanuit het grote CST station te Mumbai (Bombay) via Neral naar Matheran waarbij ik het laatste gedeelte met de zogenaamde speelgoedtrein reisde.

Gelegen op de Sahyadris bergkam is dit een typische heuvelstation met een prachtige rit door het Indiase landschap.

Het was nog ochtend toen ik in het hooggelegen stoffige plaatsje aankwam waar een dikke laag mist overheen lag.

De filmset van Matheran

Aankomend op het vredelievende station is het eerste wat opvalt dat het hier zo rustig is. Er rijd hier geen gemotoriseerd verkeer wat een oase van rust creëert. Vreemd eigenlijk dat het hier toch behoorlijk heiig is.

Maar meer misschien is nog wel meer opvallend dat er naast een verbod op auto’s en scooters hier ook geen fietsen mogen rijden. Het enige vervoer is dat van paard en wagen en met de hand getrokken riksja’s. Dit doet meer denken aan Middeleeuws India aan dan een 20ste eeuwse stad vlakbij wereldstad Mumbai.

M’n schoenen zijn binnen een minuut oranje van het stoffige pad wat ik afloop richting een hostel vlakbij het treinstation. Terwijl ik bij een lokaal eethuisje een curry bestel kijk ik naar de vele Indiase toeristen die met gigantische ladingen koffers aan komen om hier een paar dagen te vertoeven.

Ik boek de trein voor morgen en maak mij dan klaar voor een wandeling.

Het stadje is bekend vanwege z’n vele prachtige uitzichtpunten en ik begin een wandeling door de stoffige droge bossen die wel wat schaduw geven. Ik slof eerst naar het “Panorama” punt. Het panorama wat ik hier zie is aardig maar wordt belemmerd door een mistig uitzicht. Voor mij zijn de mensen die ik tegenkom meer interessant. Oudere mensen achter op “personen” riksja’s en het zien van een groot verschil in sociale klasse.

Ik besluit terug te rijden op een paard; helaas is het voor de man een stuk lucratiever om in galop te gaan zodat hij meer mensen het paard kan verhuren. We komen alleen in een drafje terug in het dorp. Voor het diner wandel ik nog naar het “Echo” punt. De volgende dag zou ik terugkeren in de echte gekte van India en Matheran zou meer op een droom gaan lijken, een filmset, iets van het verleden.

tips & advies (2004)

Aan het begin van het “echte” stadje is een treinstation wat het enige (naast taxi’s) openbare vervoer is. Alles gaat eerst via de stad Neral dat op zo’n 15 km ligt.

Matheran – Bombay (Mumbai): de trein van Matheran naar Neral (het speelgoedtreintje) vertrekt om 05:45 en kost 39R. Rond half acht kom je in Neral aan. Hiervandaan kun je de trein naar Dadar nemen. Deze vertrekt ook om half acht en komt aan in Dadar om 09:15.

Daarvandaan gaan treinen richting Bombay (Mumbai). Je kunt zo goedkoop als voor 20Rs naar bijvoorbeeld CST reizen.

Naam : Pramod Lodge

Adres : Kotwal Nagar

Prijs : 150 Rs VND (single)

Tel.nr. : 230302

Inhoud:

Net achter het treinstation en de hoofdstraat ligt dit prima hostel verscholen, zeer centraal en toch rustig. Dit hostel heeft een aantal kamertjes te huur – singles en doubles, sommige met een goed uitzicht over de vallei.