Parnu

Reisverhalen - Estland

inleiding

Rond elven rijden we het busstation van Parnu in waar zo lees ik meer dan 40.000 mensen wonen. Een echt busstation is er niet; wel wat kiosken waar je ook snacks kunt halen (o.a. de beroemde hotdogs die op een verwarmde roller liggen) een oude keet die dienst doet als kaartjesverkoop en pakjesopslag.

Ik schrijf de prijs en de vertrektijd van de bus voor morgen op en besluit dan op zoek te gaan de populaire camping, zo schrijft mijn reisgids.

De hele route door een straat met wederom prachtige houten exemplaren huizen, ligt open vanwege wegwerkzaamheden. I.t.t. bij ons zou de straat geheel afgezet zijn en zal je een andere route moeten nemen; niet in Estland.

Je wandelt gewoon langs de kranen en vrachtwagens en het is dus je eigen verantwoordelijkheid. Over een dun richeltje wat nog niet afgegraven is en eindelijk zie ik een groot wit bord waar de campingnaam op staat.

de "hekken" camping

Wat ik zie is niet echt florissant – om de camping staat grote ijzeren hekken en aan de ene kant is de weg met al de bulldozers en aan de andere kant is de rivier – deels afgezet met dezelfde hekken. Aan de overkant zie ik de fabrieksschoorstenen staan.

Ik wandel het grote receptieblok in met een aantal foeilelijke groene banken en maak kennis met een vinnige Estse die dit riedeltje teveel keer heeft afgedraaid. Nadat ze mij de belangrijkste dingen hebt aangewezen loopt zij met mij mee naar het tentenkamp.

Het is een zeer klein hoekje deels tegen het ijzeren hek aan met daarachter tientallen campers en aan de andere zijde het bouwbedrijf. Er blijken tientallen Finnen op deze relatieve goedkope camping te bivakkeren. Hoogtijd om het centrum in te wandelen.

Geschiedenis Parnu:

Er was zoiets als een nederzetting voordat de Duitse kruisvaarders kwamen maar deze laatste maakten het een stad van betekenis. In de 14 eeuw werd het toen nog hetende Pernau een Hanzestad en werd vooral bewoond door handelaren uit het gebied van Lubeck, Duitsland.

Zij weerstonden branden, oorlogen, ziektes (oa de pest) en verandering van gezag tussen de Zweden, Duitsers, Polen en Russen. Vooral onder de Zweeds bewind floreerde de stad totdat deze te maken kreeg met de Europese handelsblokkade jegens Napoleon’s Frankrijk. Vanaf 1838 werd het een soort van relaxstad met resorts inclusief modderbaden naast het strandtoerisme.

Alleen het resort gedeelte werd gespaard tijdens WWII al wordt de oude stad nu helemaal gerenoveerd.

mudara villa

Het centrum heeft een gezellig voetgangersgebied met prachtige (houten) huizen en er staan veel terrasjes op vlonders. En wederom kan ik zeggen dat het een groene stad is met veel groen. Het is natuurlijk ook een resort-stad.

Het is nog vroeg, mooi weer en aangezien het hier toch heel lang licht blijft besluit ik naar het strand te gaan. Ik kom langs het prachtige Mudaravilla; het is inderdaad een villa die in de Sovjet tijd beroemd was vanwege zijn modderbaden.

Zo te zien staat het nu leeg. Het strand is een circus van activiteiten; er is bijna geen plekje zand meer te zien. Badhokjes, advertenties, springkussens, voetvolleybalveldjes, prullenbakken, bankjes etc. etc. En de duinen zo valt te zien zijn eigenlijk maar kleine heuveltjes hier. Ik had verwacht dat de kust vol zou staan met reusachtige (spa)hotels, restaurants en cafés maar het is eigenlijk zo goed als leeg op dat vlak.

Ik wandel verder langs het strand waar het druk is geworden richting de pier waar de haven te zien is. Grote loodsen, kranen en een vrachtschip liggen daar terwijl er wat speedbootjes en waterscooters de vaargeul in komen scheuren. Tijd om naar die vreselijke camping terug te gaan.

parnu - tips & advies (2012)

Het busstation ligt tegen het centrum aan en is op loopafstand van de camping al moet je het wel even de goede straat vinden. Het station is overzichtelijk en groot en je kunt er ook koffie en snacks halen.

Het valt wel tegen dat er geen echt stationshuis is; tickets kun je kopen in de bus of bij het huisje waar ze ook pakketjes versturen midden op het plein. Daar hangen ook aanplakbiljetten met tijden en prijzen en de mensen kunnen je daarbij helpen. Daarentegen ligt het treinstation 5 kilometer buiten de stad.

Parnu - Kuressaare (Saarema): Er gaat een bus om 9:50 die om 13:15 aankomt op het eiland. De prijs is € 12,50 en dat is inclusief de bootreis. Als het goed is gaan er drie bussen per dag.

We hebben een avondje bij eetcafe Georg gegeten midden in het centrum; gezellig, druk en heel goed betaalbaar. Je moet wel zelf je bestek pakken en zelf alles opruimen.

Naam : Camping Konse

Adres : Suur Joe 44a

Prijs : 11,- euro

Transport : lopend

Tel.nr. : 53435092

Website : www.konse.ee

Inhoud:

Teleurstellend; er is voor kampeerders een zeer klein hoekje gras afgezet voor tenten en daar moet je vechten om de enige picknicktafel en wat schaduw van de bomen en struiken. Je staat tussen de bouwketen en een groot ijzer hek in en wordt er gegarandeerd door wakker gemaakt.

De wc’s waren niet erg schoon en het zijn er veel te weinig en het is gewoon prijzig voor Estoonse begrippen. Er zijn twee douches constant bezet aangezien het aantal veel te weinig is voor het aantal mensen. De camping is gelegen aan de rivier maar verwacht niet al te veel. Het groen is minimaal en zwembad, volleybalveld of een ruimte voor andere activiteiten ontbreekt.

De caravans staan peer-to-peer en ja er is een sauna, restaurant en twee computers met internet aanwezig maar ik zou er geen twee dagen kunnen staan ondanks zijn vooral “Finse” populariteit. Het is wel op loopafstand naar het centrum en het busstation. Een biertje op de camping kost 2 euro (halve liter).