Metsvennad - de bosbroers

Achtergrondinformatie - Estland



inleiding


Vandaag de dag de wat saaie slaperige bossen en de rustige meren en moerassen zijn het domein van het uitgebreide rijk van Estoonse dieren maar dat was tussen 1944 en 1956 wel even anders. Toen moesten zij het delen met de zogenaamde “woud broeders”, een groep die streefde naar onafhankelijkheid.

 

Zij konden het terrein op hun duimpje en gebruikten dit voordeel om onder te duiken en/of de Russische bezetter te dwarsbomen.

 

In 1944 was Estland bevrijd door de Russen die het land bezetten zoals ze in 1940 ook hadden gedaan. Maar gesterkt door het Geallieerde verdrag uit 1941 dat verklaarde dat elk land dat door militair ingrijpen bezet is geraakt hun soevereiniteit moet worden teruggegeven gingen de Estonen uit van een nieuwe oorlog. Deze zou de Russen verdrijven uit de Baltische Staten en hun land onafhankelijk verklaard worden. Maar dit bleek ijdele hoop. 


het verloop


Het begon met een aantal losse groepen die aanvallen begonnen uit te voeren op Russische kolonnes en soldaten. Later werden grotere doelen aangevallen. Op het toppunt van deze guerrilla beweging waren er zo’n 30.000 woud broeders, waaronder jongeren, vrouwen en mensen op leeftijd.

 

Ook was er een stads tak. Uit Russische archieven is gebleken dat de aanvallen op infrastructuur hinder en vertraging opleverden om Estland zo snel mogelijk als Russische provincie te bestempelen. 

 

In de daarop volgende jaren vielen er veel slachtoffers bij de woud-broeders door een gevarieerd en groeiend Russisch antwoord. Degene die sympathie toonden voor deze groep werd naar Siberië gezonden en gevangen genomen woud-broeders werden tegen hun eigen groep ingezet. Geld werd geboden om te infiltreren. In 1947 waren al zo’n 15.000 guerrilla strijders omgebracht. 


>> Lees hier de GESCHIEDENIS van Estland. 


het einde


Twee jaar later brak het verzet; 20.000 mensen werden gedeporteerd waaronder vele supporters. Veel boeren werden in de jaren erna opgenomen in de collectieve boerderijen en sommige woud broeders vluchtten naar Scandinavië en Canada.

 

In 1956 was het eigenlijk afgelopen maar in 1980 werd de laatste actieve woud broeder, Oskar “Lillenurm” werd doodgeschoten in Laane district. 

 

Momenteel worden vele mensen voor het gerecht gedaagd, foute Estonen die woud broeders hebben verraden, terwijl de overlevende oud guerrilla strijders als nationale helden worden gezien en de hoogste loftuitingen krijgen aangeboden. 


zie ook: