MONGOLIË

Mongolië grenst in het noorden aan de autonome republieken Altaj, Toeva en Boerjatië, alle lid van de Russische Federatie. Verder grenst het in het noorden nog aan de Kraj Transbaikal en in het zuiden grenst het land aan het autonome gewest Binnen-Mongolië, dat tot China behoort.

Mongolië is sinds 1990 een democratie. Het land ligt op de Mongoolse hoogvlakte en heeft een landklimaat met toendra's en steppegebieden in het noorden, bergachtig gebied (Altaj) in het midden, en woestijn (Gobi) in het zuiden.

Ongeveer een derde van de, merendeels Boeddhistische bevolking leeft in de hoofdstad Ulaanbaatar. De landelijke bevolking leeft overwegend nomadisch in traditionele vilten tenten, joerten, en voorziet in haar levensbehoeften door veeteelt; schapen, paarden en kamelen worden in vrij lopende kuddes gehouden. 

Deze nomadententen zien er nog exact hetzelfde uit als honderden jaren geleden maar er staan tegenwoordig wel vaak schotelantennes en motorfietsen naast. 

Het land herontdekt zichzelf

Sinds 1991 is het beoefenen van religie, zoals Tibetaans boeddhisme en traditioneel sjamanisme weer toegestaan en werden er weer enkele kloosters ingericht. De verering voor de dalai lama is bijzonder groot onder de bevolking, hetgeen blijkt uit het veelvuldig voorkomen van zijn portret als onderdeel van de inrichting van de joerten.

Tot de traditionele cultuur van Mongolië behoort het bereiden van een licht alcoholische drank uit de paardenmelk van het Mongoolse paard.

Deze mousserende drank met anderhalf tot twee procent alcohol wordt kumys genoemd (de gedestilleerde variant ervan heet airag) en wordt 's zomers tijdens de Naadam door de mannen in grote hoeveelheden gedronken. 

Het land heeft op geweldloze wijze onafhankelijkheid van Rusland bereikt en ook weten te voorkomen dat het binnen de invloedssfeer van China terecht kwam. De hoofdstad is snel gegroeid en biedt vele culturele mogelijkheden. De uitvoer van kasjmierwol is sterk gestegen en de welvaart is gegroeid. Van een geavanceerd wegennet is in Mongolië nauwelijks sprake. De Trans-Siberische spoorlijn heeft een aftakking naar Peking, de Trans-Mongolische spoorlijn, die in Ulaanbaatar stopt. De reis vanaf Moskou duurt ongeveer zeven dagen.  

Belangrijkste bezienswaardigheden zijn de attracties van de hoofdstad. Andere is natuurlijk een bezoek aan de Mongoolse hoogvlakte en een bezoek aan een traditionele familie.