ACHTERGRONDINFORMATIE - Jordanië

* Bijgewerkt t/m 2005 - wijzigingen voorbehouden.

Jordanië is een typisch Arabisch land als het gaat om de gastvrijheid. Dit is een  hoeksteen van het Arabische leven. Het is normaal voor Jordaanse families (zeker voor de bedoeïenen) om vreemdelingen in hun huizen te verwelkomen. Die traditie komt voort uit de hardheid van het woestijnleven; zonder voedsel, water en beschutting zouden de meeste woestijnreizigers niet overleven. Waar je ook bent in Jordanië, je zult veelvuldig worden uitgenodigd bij mensen thuis voor een kopje thee of wat te eten. Ook al maak je nog zoveel fouten van een van de vele “Jordaanse” etiquette van het Jordaanse leven zullen de lokale bevolking je vergeven. Daarentegen zullen je vooral appreciëren als je probeert mee te denken of voelen. Mocht je uitgenodigd worden zeg dan niet direct “nee” maar strijk met je hand over je hart. Je kunt ook zeggen “in shallah” wat inhoudt “het is allemaal in God’s handen” om echt iets af te zeggen.

Mannen en vrouwen leven in Jordanië (zoals in vele andere Arabische landen) deels een gescheiden leven; er zijn plekken in het huis waar alleen de man komt en sommige alleen de vrouw. Er wordt meestal gegeten op de vloer. De vrouw heeft overigens in Jordanië veel meer privileges en rechten dan in andere Arabische (lees: moslim) landen. De minimale leeftijd van trouwen is zelfs verlegd naar 18 jaar. Polygamie is legaal in Jordanië maar komt maar weinig voor. In principe mogen vrouwen scheiden en dragen wat zij willen al vallen zij dan wel direct uit de boot. 

Vanwege het vooral (Westerse) toerisme staat volgens sommigen het traditionele leven in Jordanië op de tocht; vooral jongeren nemen het roken, drinken van alcohol en het dragen van sexy kleding over van toeristen. Ook geven vele jonge Jordaniërs de studie op om snel geld te maken in de toeristenbranche. 

• Je mag niet in de bus naast een jonge alleenstaande vrouw zitten;
• Het is vanzelfsprekend om te onderhandelen als je dingen gaat kopen in de souq of in een souvenirwinkel. Je zult wel merken dat het wat moeite kost in Jordanië;
• De lokale vrouwelijke bevolking loopt rond in een mengeling van oosterse en westerse kleding. Een vrouw in een spijkerbroek of jurk is volkomen normaal. Daarnaast lopen er nog veel vrouwen rond, die van top tot teen zijn gehuld in de lange zwarte chador, in extreme gevallen ook met een volledig gesluierd gezicht. Bedoeïenenvrouwen zijn meestal gehuld in kleurrijke jurken en hoofddoeken.
• In Jordanië is het voor veel mensen een gewoonte een badhuis oftewel Hamman te bezoeken. Er zijn aparte tijden (en soms aparte ruimtes) voor vrouwen;
• Mensen zeggen 'nee' door de wenkbrauwen wat op te trekken en het hoofd iets achterover te gooien. Soms wordt er ook nog een soort 'tsk-tsk'-geluid bij gemaakt. Je kunt op een beleefde manier 'nee dank u wel' aangeven door de rechterhandpalm op je hart te leggen.
• Vooral het brood in Jordanië is heel goed;
• Grote bussen rijden er nagenoeg niet in Jordanië – openbaar vervoer bestaat voornamelijk uit minibusjes;
• Vrijdag is de wekelijkse vrije dag. De meeste winkels, overheidsinstanties en banken zijn dan dicht. (N.B.: op zaterdag werken de joden niet en de christenen zijn vrij op zondag.) Op vrijdag zie je veel families naar het land trekken om te gaan picknicken in de open lucht, of één van de vele bezienswaardigheden te gaan bezoeken. Ook op dinsdag zijn veel musea en sommige bezienswaardigheden gesloten.
• Mannen die de weg vragen, moeten er niet van staan te kijken als ze bij de hand of arm genomen worden, en zo naar de gevraagde bestemming worden gebracht. Het is hier heel gewoon voor mannen om hand in hand te lopen.
• Veel lokale mannen dragen een jalabiyyeh (lange oosterse jurk), waarop ze dan bijvoorbeeld wel weer een colbertje dragen. Anderen zijn volledig westers gekleed. Veel mannen dragen nog wel een rode of zwarte hoofddoek, de keffiyeh. 

De uitvoer van fosfaat, chemische producten  en kunstmest, groente en fruit is de belangrijkste bron van inkomsten. Daarnaast worden op bescheiden schaal naar andere Arabische landen (vooral Saoedi-Arabië) leer, tabak, olijfolie en elektrische batterijen uitgevoerd.

Duizend en een nacht, “Petra” en z’n goede omgang met het Westen (inclusief Israël) en de Arabische landen. 

TE Lawrence en Koning Hoessein en z’n vrouw Noor.

Jordanië is niet het goedkoopste land van de regio maar is allerminst duurder dan Nederland of elk ander West Europees land. Als je je budget beperkt tot het eten in stalletjes (falafel en shoarma), slaapt in eenvoudige single’s en in een gezamenlijke taxi kun je zeer goedkoop reizen in Jordanië. Het enige wat echt prijzig is zijn de dure entree tickets voor o.a. Petra en andere grote bezienswaardigheden. 

• Avondeten                           : 2 tot 3 JD
• Bus                                      : 250 fils per half uur
• Hostel (single)                     : ongeveer 5JD (single)
• Snacks (falafel/ shoarma)   : 300 tot 500 fils
• Kop thee                              : 250 fils 

De beste reistijd voor Jordanië is maart t/m mei, oktober en november. Het voor- en najaar bieden het beste weer voor een bezoek aan Jordanië. Je vermijdt de verstikkende hitte van de zomer en de zware koffer vol wintertruien voor december en januari.

• Lawrence of Arabia (1962; 8.5)
• Recycle (2007; 7,3)
• Bodies of Lies (2008; 7,1)
• Theeb (2014; 7,6)  

• T.E. Lawrence                     - “Seven pillars of wisdom”
• Peter Mandelson                - “A History of the Middle East”
• M. van Geldermalsen         - “Ik leefde in een grot” 

• www.baladna.com
• www.petra.gov.jo
• www.johotels.com
• www.see-jordan.com/links.html