Bezienswaardigheden - VS

Yosemite National Park:

Yosemite National Park ligt centraal in het Sierra Nevada-gebergte in Californië. Het park is ongeveer zo groot als de provincie Friesland. Bijna 95% van Yosemite is wildernisgebied en hier zijn alleen hiking-trails aanwezig. Ook om het park liggen nog talloze natuurparken.

De wildernis van Yosemite vormt een schakel in een bijna 300 km lange strook aaneengesloten, beschermde wildernisgebieden langs de ruggengraat van de Sierra Nevada. Je kunt o.a. de zwarte beer, rode lynx, vos, hert, slang, bosuil en vleermuis tegenkomen maar ook de coyote en de poema. Yosemite heeft een mediterraan klimaat.

Dat betekent dat de meeste neerslag in de milde winter valt en dat de andere seizoenen nagenoeg droog zijn. Als er sneeuw valt, blijft die doorgaans pas vanaf november liggen in de bergen. Vanaf dan neemt de sneeuwlaag in omvang toe tot in maart of begin april. Het duurt nagenoeg altijd tot in mei of juni eer Tioga Road en Glacier Point Road sneeuwvrij zijn. 

Yosemite vallei: 

Van de vier miljoen bezoekers die het park jaarlijks trekt, besteedt het merendeel zijn tijd in de Yosemite Valley. Een kwart van deze toeristen komt uit het buitenland. Niet verantwoordelijk want dit ongeveer 10 kilometer brede stuk vallei is omgeven door hoge granietwanden en rotsen uniek in de wereld.

De meest bekende zijn “El Captan”, een van werelds grootste monolieten die als een magneet voor berg- en rots-beklimmers werkt en Half Dome, het spirituele meesterwerk van Yosemite.

Je hebt vanaf de vallei prachtige vergezichten op deze bijna onwerkelijke rotsen maar vanaf “Tunnelview” (vlakbij Wawona tunnel) krijg je een panorama op ooghoogte. Vanuit de vallei kun je verscheidene korte- en lange wandelingen maken. 

Je kunt de Yosemite watervallen gaan bekijken of een wandeling maken naar “Mirror” meer. In het oosten van de vallei begint een kort maar erg populair wandelpad, Mist Trail, naar de Vernal en Nevada Falls. De Valley is de enige plaats waar gefietst kan worden; er zijn 19 km aan fietspaden en twee fietsverhuurpunten.

Tioga Road en Tuolumne Meadows:

Er loopt slechts een autoweg van west naar oost door het park en dat is de Tioga Road (SR 120). De weg opent doorgaans eind mei en sluit (door sneeuwval) meestal in november.

De 63 kilometer tussen Crane Flat (vlakbij Lee Vining) en de Tuolumne Meadows gaan door bossen en langs gras- en draslanden, meren en granieten rotsen, met verschillende uitkijkpunten.

Misschien de belangrijkste is Olmsted Point. Langs de weg liggen de natuurkampeerterreinen White Wolf, Yosemite Creek en Porcupine Flat.

Ook Tenaya Lake, bekend om de weerspiegeling van de granieten rotsen in het wateroppervlak, vormt een populaire stopplaats langs de Tioga Road. De Tuolumne Meadows, een grote “natte” grasvlakte, behoren tot de belangrijkste bezienswaardigheden in het park buiten de Yosemite Valley. Van hieruit lopen meerdere paden door de wildernis, waaronder ook de bekende langeafstandspaden Pacific Crest Trail en John Muir Trail.  

Watervallen en uitzichtplekken

Andere belangrijke plekken van “Yosemite” zijn “Glacier Point” een prachtig uitzichtpunt op o.a. de verschillende watervallen en “Half Dome”.

Deze ligt ten zuiden van de vallei op ongeveer een uur rijden (heenweg) vanaf de vallei. In het zuidwesten van het park is er een concentratie bezienswaardigheden rond het gehucht Wawona.

Hier bevinden zich het historische Wawona Hotel, het Pioneer Yosemite History Center en verschillende faciliteiten voor toeristen. Ten zuiden van Wawona, tegen de parkgrens, vormt Mariposa Grove een van de grootste en bekendste groeiplaatsen van reuzensequoia's. De Grizzly Giant is de oudste boom in het bos en deze zou zo’n 1800 jaar oud zijn.

Ook staat hier de bekende “California Tunnel Tree” en “Fallen Wawona Tunnel Tree” waar je onderdoor kunt rijden. In het uiterste westen, aan SR 120, ligt Crane Flat. 

Zowel de Merced als de Tuolumne Groves met reuzensequoia's zijn uitsluitend te voet te bereiken. Er zijn een kampeerterrein en tankstation in Crane Flat. Eveneens aan Yosemite's westelijke grens, maar noordelijker, ligt Hetch Hetchy, de vallei die begin 20e eeuw onder water is gezet. Aangezien deze zone wildernisgebied is, kan er alleen worden gekampeerd met een vergunning.

Colombia State Historic Park:

Indien je geïnteresseerd bent in historie en dan specifiek in de jaren dat er goud werd gewonnen in California dan is een bezoek aan het “Colombia State Historic Park” een echte “must”.

Een perfect gepreserveerd goudmijnstadje inclusief een aantal vrijwilligers in traditionele kledij. In 1946 werd het stadje als historisch park verklaard en werd het als historisch openlucht museum geopend.

Naast een museum, een 20 minuten durende documentaire is er een restaurant, saloons, een theater, koetsen-opstapplek, een hotel, smederij, bank en verscheidene winkeltjes waar alles in traditionele staat is en iedereen verkleed is als zijnde in de 19^e eeuw. Vrijwilligers geven tours, demonstraties van oude ambachten, je kunt een ritje maken in een authentieke koets en goud winnen in een spoelbak. 

In 1850 werd in het gebied wat we nu “Colombia County” noemen goud gevonden. Het zou uitgroeien tot een van meest rijke gebieden tijdens de “California Gold Rush” en uitgroeien tot een van de grootste steden van Californië. Nadat de meeste Mexicaanse mijnwerkers waren vertrokken vanwege de belasting arriveerden Chinese, Joodse en talloze Europese werkers in Colombia.

Voor het winnen van goud werd een netwerk van water-aquaducten aangelegd voor een efficiënte manier van de winning ter waarde van 1 miljoen dollar. In 1856 begonnen grootschalige goudwinning-operaties en de bevolking groeide in gelijke mate. Het stadje werd veelvuldig geplaagd door branden tot het in 1857 grotendeels van stenen werd gebouwd. Het is vandaag de dag een bezienswaardigheid met de meeste “gold-rush” gebouwen in de staat.

Colombia State Historic Park werd veelvuldig gebruikt voor film- en TV serie locaties. In en rond de hoofdstraat zijn er talloze plekjes om heerlijk te picknicken. Bij het museum c.q. bezoekersinfo-gebouw kun je een brochure ophalen voor een “self-guided” tour met gedetailleerde informatie. 

Migratie

Rond 1821 keerden zo'n 200 indianen terug. In de loop van de eerste helft van de 19e eeuw migreerden bovendien verschillende volkeren, verdreven uit de Californische kuststreek, naar de Sierra Nevada.

Zij brachten kennis met zich mee over de Spaanse keuken, kleding en technologie. Ook brachten ze kuddes paarden naar de Sierra, waar paardenvlees een nieuwe voedselbron werd.

Hoewel de Spanjaarden beschikten over een keten van missieposten, pueblo's en presidio's langs de Californische kust, verbleven ze nooit lang in het binnenland en bezochten ze de Sierra Nevada niet. Vermoedelijk waren het pelsjagers die als eerste Europese Amerikanen de bergketen aandeden. Tijdens de eerste helft van de 19e eeuw verkenden uit Europa afkomstige Amerikanen voor het eerst het Sierra Nevada-gebergte en ontdekten ze Yosemite Valley.

Meer toerisme

Deze vallei werd bewoond door de Ahwahnechee, een stam van Sierra Miwok-indianen, die door de kolonisten met geweld uit het gebied werd verdreven. Door de verspreiding van schilderijen, foto's en artikels in het midden van de 19e eeuw kregen de vallei en de reuzensequoia's bekendheid bij een breed, veelal stedelijk publiek. De keerzijde van deze bekendheid was dat toerisme en commerciële exploitatie de flora, fauna en het landschap van Yosemite almaar meer bedreigden.

In 1848 werd de druk op het gebied nog groter toen er goud gevonden werd. In de daaropvolgende Californische goldrush namen handel, verkeer en immigratie in de regio exponentieel toe, met desastreuze gevolgen voor de inheemse bevolking, die geveld werd door nieuwe ziektes en die haar natuurlijke hulpbronnen zag verdwijnen.  

In de jaren 1850 en 60 groeide de roep om bescherming en in 1864 werden de Yosemite Valley en de Mariposa Grove overgedragen aan de staat Californië. Dat was de eerste keer dat een Amerikaanse overheid betrokken was bij de stichting van een natuurreservaat.

Oprichting van het Nationale Park

In de praktijk bleek het echter moeilijk om Yosemite te beheren en te beschermen, met name door de toename van het toerisme. Het was aanleiding voor natuurvorser en -beschermer John Muir en journalist Robert Underwood Johnson om zich in te zetten voor een verregaande, federale bescherming van Yosemite.

Uiteindelijk leidde hun campagne op 1 oktober 1890 tot de oprichting van Yosemite National Park.

Pas in 1906, nadat Muir en anderen president Theodore Roosevelt overtuigden, werden de verschillende delen samengevoegd. In de eeuw die volgde nam het aantal toeristische voorzieningen in het park sterk toe en na de Tweede Wereldoorlog steeg het aantal bezoekers exponentieel.