Bezienswaardigheden - Turkije

"Pamukkale / hierapolis"

HOME / Turkije / Turkije bezienswaardigheden

inleiding

Hiërapolis en Pamukkale zijn twee indrukwekkende archeologische vindplaatsen in het binnenland van Turkije. Gelegen naast het vriendelijke echte Turkse plattelandsdorpje “Pamukkale” zijn dit twee unieke UNESCO sites met twee totaal verschillende achtergronden.

De een is een natuurlijke bezienswaardigheid – een muur van witte kalk – formaties waarin baden, gaten en muren zijn ontstaan toen hete mineraalwater over de rand sijpelde en het calcium zich afzette tegen de rotsen. Het wordt ook wel het katoenen kasteel genoemd of de witte waterval. Hierapolis is de oude Romeinse en later Byzantijnse ruïnestad waarin o.a. een prachtig theater staat maar ook tempels, Romeinse poorten en een kerk.

Het hoogtepunt van veel mensen is gelegen in het centrum van dit recreatiestadje van de Romeinen – het zwembad waarin je nog steeds plaats kan nemen. Badderend in deze heetwaterbron boven oude Romeinse stenen en zuilen is een unieke mogelijkheid.

highlights

“Hierapolis”:

De oude Romeinse “toeristen” stad of recreatiestad bestaat uit een hoofdstraat met in het centrum kleine aftakkingen.

Een stuk de heuvel op voordat je de “echte” binnenkomt is de “necropolis” (begraafplaats) wat de belangrijkste bezienswaardigheid is aangezien het de best gepreserveerde (bewaarde) is uit de Romeinse tijd en strekt zich uit over verschillende kilometers.

Deze dodenstad telt 1200 graven van de meest uiteenlopende graftypes. Helaas zijn deze flink beschadigd door de vele aardbevingen. De hoofdstraat, de “Frontinus straat, wordt geflankt door verschillende columns en beelden en begint met de poort van “Domitian”.

Tussen deze poort en de “Byzantijnse” poort in begeeft zich de “agora” – een van de grootste ooit ontdekt. Het centrum bestaat uit het prachtige zwembad waar je zelf ook in kunt badderen – de heetwaterbron is gevuld met oude Romeinse zuilen en is echt een unieke belevenis. Even verderop staat het oude Romeinse theater wat in z’n hoogtijdagen zo’n 12.000 bezoekers kon ontvangen.

Voor de rest kun je nog gedeelten van tempels, (stads)muren en kerken bezichtigen.

Pamukkale:

Het sterk kalkhoudende water loopt er via een groot aantal terrassen van een helling. Uit het warme water (35°) slaat calciumcarbonaat neer en zo worden dikke pakketten kalk langs de terrassen afgezet.

Op deze manier krijgt de helling een bijzonder uitzicht: het lijkt op een op kasteel van katoen of op een bevroren waterval. Bij de toegang tot dit pad moeten de schoenen uit, en er mag niet van het pad afgegaan worden gezien het verleden waarin de site zo goed als vernield was.

Doordat het pad continu onder water staat, is er geen slijtage meer van de witte laag. De in het verleden gebouwde hotels en zwembaden zijn weggehaald en de site is weer puur natuur; het natuurfenomeen van “Pamukkale” staat (net als Hierapolis) op de UNESCO werelderfgoedlijst.

geschiedenis

De stad werd gesticht door Eumenes II in het jaar 190 v.Chr. Eumenes was de koning van Pergamon en noemde haar naar Hiera, de vrouw van Telephus, stichter van Pergamon. Er woonde en leefde een mix van boeren, Romeinen, Joden en de eerste Christenen. In de oudheid stond de stad hoofdzakelijk onder Romeinse invloed.

De bouwwerken in Hiërapolis zijn voornamelijk in Romeinse stijl opgetrokken. Het was een Romeinse toeristenplaats waar men kwam van ver naar de thermale bronnen van de stad.

Hierapolis werd een stad gericht op ontspanning met een theater, een tempel gewijd aan Apollon, een arcadeboulevard en een typisch Romeinse marktplaats (forum).

Maar door de vele aardbevingen in het gebied heeft Hiërapolis zich nooit volledig kunnen ontwikkelen. Onder Byzantijnse invloed heeft de stad nog een bloeiperiode gehad. Met de komst van het christendom heeft Hiërapolis nog een bisschopszetel gehad en werd er een basiliek gebouwd en het bekende "Octagon", een achthoekige kerk waar Filippus de evangelist begraven ligt.

Het gebied rond Hiërapolis was rijk aan marmer van goede kwaliteit. Dit was voor de stad een belangrijke bron van inkomsten. Het marmer is zelfs in de "Hagia Sophia" in Istanboel gebruikt. Na de zware aardbeving van 1354 was de stad volledig verwoest en dat was het einde van haar geschiedenis.

tips & advies (2004)

Pamukkale heeft geen “otogar” (busstation) dus je zult even bij het informatiecentrum of in je hostel moeten vragen bij welke bushalte je moet staan. De meeste dolmussen (minibusjes) brengen je de 20 km in een half uurtje naar “Denizli” waarvandaan bussen naar andere (grote) steden gaan.

Pamukkale – Fetiye: er gaat om 10:00 een bus vanuit Denizili naar Fetiye: de rit duurt ongeveer 4 tot 5 uur. Kosten zijn rond de 4,50 euro.

Naam : “Aspawa” pension

Adres : Menderes Caddesi

Prijs : 10.000.000 L (single)

Tel.nr. : 272 2094

Email : aspawa@mail.koc.net.tr

Inhoud:

Leuk en gezellig pension op loopafstand van het centrum (maar toch in een rustige straat) en de bezienswaardigheden. De kamer is prima en het eten (niet inclusief) wordt geserveerd in een grote eetkamer op de eerste verdieping met verschillende tafels.

TIP: er zijn verschillende hostels en hotels met heetwaterbron-zwembaden.

“Pamukkale” was voor mij achteraf een hoogtepunt van m’n reis door Turkije; ik verwachtte niet zo heel veel nadat ik het hoogtepunt van “Efeze” had gezien qua Romeinse ruïnes.

Daar was het stampend druk, hier een stuk minder. Nadat ik de ruïnes had bekeken kun je heerlijk de Romeinse baden in die helaas wel druk waren maar je alsnog een “mystiek” gevoel opleveren – ooit weleens in een bad gezwommen boven Romeinse brokstenen?

Natuurlijk is er dan de witte muur van kalk met prachtige baden – ook een unieke ervaring. Tenslotte is het dorp een echt Turks dorpje waar de paprika’s nog aan de veranda hangen te drogen en vrouwen met hoofddoek (niet religieus bedoeld) de was doen.

PAMUKKALE/ HIERAPOLIS: