Reisverhalen - Tsjechië

Het is al laat en we besluiten van het centrum weg te lopen via een lange brede straat met grote huizen aan weerszijden. Honden blaffen achter hoge hekken en mensen kijken ons vreemd aan.

Aan het einde van de straat groeten we vier politieagenten die het verkeer controleren en slaan hier af richting een waterzuiveringsinstallatiegebouwtje. Langs een akkerveld en dan houd het pad op – ook hier staat een klein gebouwtje en we besluiten langs het stroompje door een smal groen stuk strook weg van de weg te lopen.

Onze onderkant van onze schoenen zijn zwaar bemodderd en echt heel veel keus is er niet. We vinden twee okay plekjes en slaan ons kamp op.

Net voor het echt donker wordt staan onze tenten en we besluiten in een soort kuil vlakbij de rivier op een grote boomstronk nog wat te eten. We hebben brood met tomaat en kaas en natuurlijk een fles goedkope rode wijn. Het enige wat we niet hebben kunnen bemachtigen is water en ik poets met tanden met wat water wat in m’n kleine colaflesjes zit en ga richting tent. In m’n tent peins ik wat ik vandaag gelezen heb; vlakbij in een grot (de “Sipka”) zouden ze “Neanderthaler” kinderbotten hebben gevonden.

Zal dat ver weg zijn?

Het is zeven uur als ik wakker wordt van een orkest van geluid van vogels die wakker zijn geworden bij zonsopgang.

De hemel is helemaal grijs en het is wederom behoorlijk fris als we de tent uitkomen. Nadat we alle spullen hebben opgepakt maken we ons klaar voor een ontbijt in onze “dugout” naast de rivier.

Het is vandaag ontzettend mistig en nadat we onze spullen opgepakt hebben wandelen we terug dezelfde weg die we gisteren hebben afgelegd. We kijken op naar de “Truba” burcht die boven op de heuvel is gebouwd en waar de historische stad moet liggen.

Bij de grote kruising waar we gisteren zijn uitgestapt gaat de weg behoorlijk steil naar boven. We lopen de weg over en hier begint de oude smalle straat met keitjes waar auto’s niet mogen komen en de oude houten huizen beginnen veelal uit de 18^e en 19^e eeuw. Badend in het zweet kom ik boven en zie opgelucht dat er hier een informatiecentrum is gevestigd.

Het meisje spreekt gebrekkig Engels en wat Duits en we krijgen een stadskaartje mee.

Ons is het al duidelijk dat we een rondje gaan maken in het kleine lieve stadje en een kijkje gaan nemen bij de burcht die boven het dorp is gebouwd. Gelukkig mogen we onze grote tassen in een klein kamertje achterlaten en ze helpt ons zelfs met de juiste bustijden terug richting “Novi Jicim”.  

We kruisen de eerste toeristen en het wordt ons allang duidelijk dat dit een dorpje is dat op de toeristenroute ligt. We besluiten eerst naar het hoogste punt te lopen en we nemen de stenen trappen naar het kasteel. Het is balen dat het zo mistig is en we niets zien van het waarschijnlijk prachtige uitzicht over de vallei. Er begint een trouwerij en de eerste gasten komen met kap en dek het terrein op. 

We nemen een kijkje bij de hoge toren en het terras en besluiten dan terug te lopen naar het rechthoekige pleintje dat wordt afgeschermd door een prachtige kathedraal. Aan alle zijden wordt het pleintje opgesierd door prachtige Renaissance huizen die nu vooral door musea, souvenirshops, hotels en restaurants ingenomen zijn.

Omdat we wat tijd te besteden hebben en de houten huizen willen bekijken op de weg terug naar de bushalte besluiten we een kop koffie te drinken. We vinden een klein lokaal lief winkeltje wat zoetigheden verkoopt maar ook drank en koffie en nemen plaats achter een tafeltje.

Een man zit onderuit gezakt aan een ander tafeltje en drinkt een bruinachtig goedje wat blijkbaar erg goed is tegen het hoesten; elke keer als hij hoest neemt hij een teug en het stopt direct.

Als Pete tegen mij zegt dat hij het zou waarderen als de man z’n hand voor z’n mond houdt blijkt dat de dronkaard perfect Engels spreekt. Terug bij de bushalte maken we kennis met de lokale hond die het huis naast de halte bewaakt. De struiken hangen vol met geschilderde paaseitjes en even later komt de bus aanrijden.

Lopen ze hier achter of juist voor in Tsjechië met paaseitjes of zijn het geen Paaseitjes?