Khao Yai nationaal park

Er staan achter het hoofdgebouw waar de eigenaren wonen met hun hele familie en ook gekookt wordt een aantal barakken die huis doen als hostelkamers.

Nadat ik een volle dag excursie voor morgen heb geboekt ontmoet ik een Belgisch stel en we besluiten samen wat te gaan eten aan de picknicktafels die tussen de doorgaande weg en het hostel staan opgesteld.

Het hostel fungeert ook als restaurant we bestellen met z’n allen de Penang Curry. Later ontmoeten we ook de rest van de groep van morgen en we nemen alvast een Thais biertje op morgen.

Exact om 800 rijden we na ons ontbijt weg met twee open jeeps richting Nationaal park `Khao Yai`. Het is zo´n drie kwartier rijden naar de bufferzone en dan nog een half uur naar het eigenlijke park.  “Khao Yai Nationaal park” is het oudste en meest bezochte park van het land.

Het is een van de laatste grootste intacte moessonbossen op het vasteland van Zuidoost Azië en daarom ook een UNESCO plaats.

Er schijnen zo’n 250 wilde olifanten, zonberen, zwarte beren, tijgers, luipaarden, otters, apen naast het grootste aantal neushoornvogels. Het park bevat vijf vegetatiezones. Al heel snel stopt de chauffeur de auto en pakt behendig de verrekijker met onderstel uit de jeep en attendeert ons op verschillende neushoornvogel in de bomen.

Het zijn er minstens drie en ze zijn zeer goed te zien aangezien ze overspringen van boom naar boom. Als er een wegvliegt horen we goed hoe zwaar de hoorns moeten zijn vanwege het geflapper met de vleugels.

Kort na dit hoogtepunt zo vroeg al in de morgen worden de “bloedzuigersokken” uitgedeeld. Ik voel me net een Japanse soldaat al mist mijn pet met hals bescherming. We gaan voor een drie uur durende `walk` dwars door de jungle en zien alleen wat berenklauwen op bomen totdat we een olifant tegenkomen.

Als we dichterbij willen komen neemt hij de benen door het dichtbegroeide struikgewas. Als we lunchen komt nog een andere olifant kijken alvorens we met de jeep naar de waterval gaan die o.a. in de film `the Beach´ wordt gebruikt. We dalen af naar een grot waar een waterval in uitkomt en nemen zelf ook een duik wat zeer verfrissend werkt.  

Op de weg naar de zonsondergangplek zien we nog wat apen op de weg, een hert langs de weg en een aantal `hornbills` overvliegen.  Zonsondergang is prachtig; een felle oranje bal die achter de bomen langzaam ondergaat en ons in het donker achterlaat. Voordat we op weg teruggaan naar ons hostel spotten we nog een behoorlijke slang op de weg om daarna toch echt terug te gaan.

´s Avonds besluiten we met z´n allen te eten in onze eigen `voortuin voordat we ons terugtrekken in onze barakken.