Reisverhalen - Sri Lanka

"yala" np en "Tissamaharama"



op weg naar luipaard land


Als ik de bus uitstap op de kruising nabij “Tissamaharama” wijst de chauffeur op een zijweg die blijkbaar naar het eigenlijke dorpje gaat. Er staat een jeep te wachten – die blijkbaar weet hoe laat de bus hier stopt – en de man wil mij wel even brengen naar het stadje voor 50 Rupee.

 

Ik heb m’n tas alweer uit de jeep gehaald als hij aangeeft mij wel even gratis een ritje te geven.

 

Natuurlijk is hij de eigenaar van een hostel en omdat ik m’n huiswerk al gemaakt heb in de bus weet ik dat dit exact het hostel is wat ik al op het oog had. Zij doen ook trips naar Yala Nationaal Park.  

 

Nadat ik ben ingecheckt belooft de man dat hij wat andere hostels gaat bellen voor geïnteresseerde toeristen die ook een jeepsafari willen doen en ik vertel dat ik zelf ook even het centrum inloop. Ik loop richting centrum met aan de ene kant een goot met daarachter bos met wat verstopte huizen en aan de andere zijde is een soort van moerasachtig gebied.

 

Het stadje zelf ziet er wat doods uit; stoffig en vervallen gebouwen. Ook de plassen op straat en het weer maken het een somber geheel.

 

Ik zie geen reisbureaus of een informatiebureau waar jeepsafari’s waar het dorp bekend om is, centraal geregeld worden. Ook zie ik geen hostels en/of andere toeristen waarmee ik even kan overleggen. Eigenlijk had ik verwacht dat ik hier op straat constant zou worden overspoeld door aanbieders maar niets van dit alles. Terug in het hostel bied de man een behoorlijke prijzige safari aan in z’n jeep en ik twijfel.


het park in


Een hele jonge enthousiaste jongen komt mij exact op tijd ophalen – het is half zes - en het valt direct op dat het hier rond deze tijd “warm” is i.t.t. een paar weken geleden toen ik in India met mijn slaapzak om liep. Onderweg haalt hij nog snel een “rotti-ontbijt” en geeft mij er ook eentje die prima smaakt.

 

Het zijn nog flink wat kilometers die we met de jeep moeten afleggen – tot gisterenavond laat heb ik nog gevraagd en geklaagd of er niet meer mensen te vinden zijn om de kosten te delen maar tevergeefs. Bij het bufferhek van het nationaal Park “Yala” staan maar vier jeeps te wachten – een hele verbetering t.o.v. eerdere trips. Omdat ik snel de entree betaal en de administratie regel slalom mijn jonge gids behendig om de eerste jeeps heen en rijden we als tweede het park in.  

 

Eerst rijden we langs typische “luipaard” plekken waar ze vaak in de vroege morgen aanwezig zijn. Vandaag niet. Ik zie beekjes, rotsen en ook een paar gespikkelde herten en zelfs een aantal krokodillen maar niet het beest waar het park bekend omstaat. We hebben bij het hek ook een “tracker” opgepikt en deze wijst me op twee gigantische grote uilen die op een tak zitten van een boom waar we onderdoor rijden. Fantastisch!

 

Na anderhalf uur rondscheuren en het bijna licht is; m.a.w. de kans op het zien van wild kleiner wordt zien we opeens twee vechtende mannetjes herten. Ze kletsen met hun geweien op elkaar en het geluid moet in de verste verte te horen zijn. Wat een kracht.


geluksdag


We rijden verder en dan opeens zien we in de verte, maar goed zichtbaar een luipaard het pad oversteken. Het gas erop en we scheuren dichterbij maar hij loopt de struiken in en weg. We proberen nog om de struiken heen te rijden maar we zijn hem kwijt.

 

Zo snel geeft mijn rijder het niet op en hij scheurt het pad af in de hoop dat het beest in een rechte lijn is doorgelopen, en hem zo weer treft verderop.

 

En ja, de grote kat zit rustig achter een paar struiken te wachten tot wij zijn doorgereden. Dat doen we ook maar verderop stoppen we en we zien hem twijfelen de weg over te steken. Als hij dat doet, heb ik een beeld van een luipaard waar zelfs experts jaloers op zouden zijn. Het is doodstil, geen andere jeep in zicht en we wachten.. en wachten.

 

Dan opeens besluit hij het te wagen en loopt met gebogen rug en op een drafje naar de veilige overkant, wederom de struiken in. Het gaat zo snel, maar ik heb op 10 meter in volle glorie een mannetjes luipaard gezien, in het wild! De grote kat loopt de struiken in, en nu zien we waarom hij zo graag naar de overkant wilde; er ligt nog een luipaard tussen de bladeren. We verzetten de auto iets, zodat we een nog beter beeld hebben.

 

De grommende geluiden komen ons tegemoet maar ze gaan naast elkaar liggen en het blijkt een stelletje te zijn. Ook zien we ze zeer goed zichtbaar naar ons kijken en ik moet mijzelf knijpen om te realiseren dat dit echt is.

 

Ze gapen, likken elkaar en rollebollen tussen de bomen alsof wij er niet zijn. Het mannetje staat weer op en wij starten zachtjes de motor om hem parallel mee te laten glijden op de weg. Er blijkt een waterpoel te zijn en als wij op zeer korte afstand staan te kijken, kijkt hij op – dit is de foto die je ziet in de bladen! Uniek! Na het drinken loopt hij weg en wij gaan ook verder.


maar ook de "tsunami" plek


Vogels, waterbuffels, herten en zelfs een landvaraan krijg ik nog te zien voordat we richting het strand rijden; een plek waar de “tsunami” flink heeft huisgehouden. Wat ooit een bungalow geweest moet zijn is nu een ruïne en je ziet dat de jungle zich hier hersteld van een ramp. Er staat een plaquette als herinnering aan die fatale dag. 

 

Alle jeeps uit het park schijnen hier even te rusten en terwijl de andere toeristen niets spectaculairs gezien hebben doe ik mijn voor hun indrukwekkende verhaal. Ook hoor ik van meerdere mensen dat ook hun eigenaar van de safaritoer hadden gezegd dat er geen andere toeristen waren – zodoende zit bijna iedereen alleen in een eigen jeep!

 

Na 20 minuten hier staan scheuren we als eerste het zand af en stoppen naast twee olifanten die dicht op de weg staan. Twee  “Hanuman Langor” aapjes en een mangoeste vliegen over de weg heen, als er van de andere kant een jeep komt aanrijden waarbij de chauffeurs elkaar aansporen om vooral haast te maken. Er schijnt nog een mannetjes luipaard gesignaleerd te zijn. 

 

Hier staat een rijtje jeeps te kijken naar inderdaad een grote indrukwekkend beest wat rustig door de struiken wandelt. Mijn chauffeur doet alles wat in zijn mogelijkheden ligt om zo dichtbij te komen en drijft volgens mij de andere jeepchauffeurs tot wanhoop.

 

Op de weg terug zie ik nog een adelaar in de boom zitten en ik bedank de “tracker” voor zijn hulp als hij uitstapt. Bij terugkomst in het hostel komt de eigenaar direct op mij af met het gastenboek en overdrijft dat dit alles te maken heeft met de chauffeur. Tussen neus en lippen door vertelt hij me nog wel even dat ik niets over de prijs moet zeggen in het boek – de anderen zouden veel meer betalen.

 

Ik vraag mij af of ik ben geript of dat hij de anderen gaat rippen. Voordat ik wegloop vraagt hij waar ik heenga en als ik mijn bestemming zeg, vertelt hij dat hij nog wel een goed hostel daar weet van een vriend. Ik zal erover nadenken zeg ik en ben toch wel blij dat ik hier weg kan en toch met een heel goed gevoel.



tips & advies (2009)


Op de grote doorgaande weg wacht ik op mijn bus richting “Mataraan”. Daar stap ik over op de bus richting mijn einddoel van vandaag: “Tangala”. Vroeg in de middag kom ik aan in het strandstadje op het busstation.


  • Naam : Hostel “Traveller’s home

Prijs : 700 Rp (single)

Tel.nr. : 223 7958

E-mail : supuncj@sltnet.lk

 

Inhoud:

Dit hostel ligt even buiten het centrum en is eigenlijk meer een groot landhuis dan een hotelgebouw zoals we die zo vaak in Europa zien. De kamers zitten wel erg op de familie en veel privacy is er niet.

 

De ligging van het hostel maakt een hoop goed en er is een leuk terrasje buiten. De kamer heeft een eigen douche en wc – ontbijt is exclusief maar de maaltijden zijn erg smakelijk (400 Rp). De man verzorgt ook safari’s naar Yala NP maar is wel erg prijzig.


YALA NP:

Het Nationale Park “Yala” is wellicht het beste park ter wereld om luipaarden in het wild te zien en dat is gebleken. Naast de katachtige zijn er nog vele andere dieren aanwezig zoals de olifant en de beer.

 

Tenslotte vind ik het vermelden waard dat de afwezigheid van tientallen jeeps en toeristen een extra reden om juist hier naartoe te gaan.

 

TIP:

Probeer andere mensen te vinden voor je safari want alleen is het prijzig en je kunt weinig afdwingen.

 

PRIJZEN PARK:

Entreeprijs 1 persoon : 1500 Rupee

Prijs jeep : 4500 Rupee (incl. tracker)

 

Aanwezige DIEREN: luipaarden, olifanten, beren, herten, zwijnen, krokodillen, buffels, jakhalsen, mongoose, apen



zie ook:




meer links:


Chitwan NP

NEPAL

In het zuiden van Nepal is ook een prachtig natuurpark met neushoorns olifanten en tijgers. 

Kanha NP

INDIA

In het hart van India kun je eventueel op een olifant een wilde tijger spotten en dichtbij komen.