Sint Petersburg

Bezienswaardigheden - Rusland

HOME / Rusland / Rusland bezienswaardigheden

inleiding

Sint-Petersburg is na Moskou de belangrijkste stad en tevens de voormalige hoofdstad van Rusland. Het is een belangrijk industrieel, wetenschappelijk en cultureel centrum en werd door Peter de Grote herrezen uit een moeras. De stad is een kopie van het historische centrum van Amsterdam en is inmiddels de vierde stad van Europa.

Sint Petersburg, Petrograd of Leningrad is met zijn architectuur uit de 18e en 19e eeuw, zijn grachten, zijn lange rechte straten, tuinen, parken en paleizen een toeristische trekpleister van belang. Het is ook de meest Europese stad van Rusland en trekt vooral veel Russen aan met een open blik op het Westen gericht.

De stad herbergt zo'n 120 musea, waaronder de Hermitage en het Russisch Museum, en meer dan 50 theaters, waaronder het Mariinskitheater. Andere toeristische trekpleisters zijn de Peter en Paul kathedraal waar zo goed als alle tsaren hun laatste rustplaats vonden en de prachtige tuinen en gebouwen van het voormalige zomerpaleis van Peter de Grote en Catherina de Grote.

highlights

Historische centrum:

De grootste bezienswaardigheid van Sint Petersburg moet toch wel het Hermitage museum zijn dat uit talloze gebouwen bestaat en een van de grootste kunst- en cultuurmusea is ter wereld.

Voor het Winterpaleis bevind zich het grote indrukwekkende paleisplein met de immense hoge pilaar van Alexander die hier ter ere staat van de overwinning op de legers van Napoleon in 1812.

Het plein was ook de plaats waar de Tsaristische soldaten op ongewapende demonstranten met scherp schoot in 1905 maar waar ook eens per jaar gratis popconcerten worden gegeven. Tegenover het Winterpaleis staat het Generale Staf gebouw met o.a. een hele grote boog.

De Admiraliteit werd begin 19e eeuw gebouwd in opdracht van tsaar Alexander I. Het staat op de locatie van de eerste scheepswerf in Sint-Petersburg.

Vanwege de constante dreiging uit Zweden noopte de tsaar het om het te beschermen en het in een fort te veranderen. In 1840 was de scheepswerf verhuisd naar een nieuwe locatie verder stroomafwaarts. Tijdens WW2 werd het gebouw zwaar beschadigd door artilleriebeschietingen en luchtaanvallen.

De Admiraliteit is het voormalige hoofdkwartier van de Russische Keizerlijke Marine en van de Sovjet marine tot 1925. Het is niet open voor het publiek. Een andere kerk die prominent in de skyline aanwezig is en vlakbij ligt, is de Izaäkkathedraal, die nu fungeert als museum voor mozaïek. De kerk is de grootste van Sint-Petersburg.

De belangrijkste verkeersader in het centrum is de Nevski Prospekt, die begint bij de Admiraliteit en 4 kilometer verder eindigt bij het Alexander Nevski-klooster. Deze weg wordt door verschillende riviertjes in de Neva-delta doorsneden, namelijk (van de Admiraliteit af gezien) de Mojka, het Gribojedovkanaal en de Fontanka. Als je hier loopt krijg je een goed idee hoe de stad is opgebouwd met z’n talloze kanalen afgekeken uit Nederland.

Ook kun je een kijkje nemen bij de Kazankathedraal die aan de boulevard is gelegen.

Andere delen:

Prominent in de skyline van Sint-Petersburg is de torenspits van de Petrus- en Pauluskathedraal, die nu de graven van alle tsaren van Rusland huisvest op twee na. Deze kathedraal, gelegen binnen de muren van de Petrus- en Paulusvesting op het Hazeneiland in de rivier de Neva, is een museum sinds 1924, maar na de omwenteling worden er weer diensten gehouden.

De vesting werd net zoals de admiraliteit gebouwd als verdedigingsvesting en herbergt talloze bastions en poorten. Het heeft overigens nooit echte actie gezien. In de gevangenis hebben o.a. prominenten vastgezeten zoals Trotsky en Lenin’s oudste broer.

Tegenover het kanaal is het artilleriemuseum gevestigd en verder in de drukke en brede Kamennoostrovsky Prospect kun je het voormalige huis (nu museum) van de beul van Stalin “Kirov” bezoeken.

Tenslotte kun je ook een kijkje nemen bij de oude “Aurora” onderzeeboot die nu als museum is ingericht. Deze deed dienst t.t.v. de Russich -Japanse oorlog begin 20ste eeuw en werd tijdens WWII tot zinken gebracht vanwege z’n voor Rusland grote historische waarde. Het zou van deze boot zijn geweest dat de eerste schoten van de Russische Revolutie in 1917 gelost zouden zijn.

Kathedralen en een top-theater

Andere bezienswaardigheden van Sint Petersburg zijn o.a. het Mariinskitheater, dat in de tijd van de Sovjet-Unie als Kirovtheater bekendstond.

Het is het bekendste theater van de stad en ligt ten zuidwesten van het historische centrum. Aan de oostzijde van het centrum ligt naast het voormalige “Mars” veld het leukste en intiemste park van Sint Petersburg – de zomertuinen.

Op loopafstand ligt het blokkademuseum dat het verhaal vertelt over de heroïsche verdediging van de omsingeling t.t.v. WWII. Vanaf de kathedraal is aan het einde van het Gribojedovkanaal de Kathedraal van de Opstanding "Onze Verlosser op het bloed" te zien.

Deze kathedraal, gebouwd op de plek waar tsaar Alexander II dodelijk gewond raakte bij een aanslag, heeft nooit als een officiële kerk gefunctioneerd. Het belangrijkste religieuze complex in Sint-Petersburg is het Alexander Nevski-klooster met de Tichvin-begraafplaats. Het klooster, ín 1710 gesticht door Peter de Grote, is een van de vier lavra's van de Russisch-orthodoxe Kerk. Op de Tichvin-begraafplaats zijn vele belangrijke musici en schrijvers begraven, onder wie Tsjaikovski en Dostojevski.

Andere bezienswaardigheden:

Het Russische Museum en het Russische museum voor politieke geschiedenis.

Peterhof

Het paleizen- en tuinencomplex “Peterhof” wordt ook weleens het Russische Versailles genoemd. Dit zomerpaleis, zeer populair bij zowel nationale als internationale toeristen, werd gebouwd in opdracht van Peter de Grote op een klif van 16 meter hoogte.

Het bestaat uit het grote paleis, een boven- en beneden tuin en een aantal kleinere paleizen zoals het mergel- en monplaisirpaleis. De tuinen zijn rijkelijk versierd met fonteinen, die uitsluitend op waterdruk als gevolg van hoogteverschil werken.

Nadat Peter het stadje Peterhof had gesticht viel z’n oog op de gunstige ligging aan de Finse Golf voor een paleis met als voorbeeld z’n Franse tegenhanger. De tsaar was zelf erg betrokken bij de bouw en werkte mee aan het ontwerp.

In 1723 werd het complex als keizerlijke residentie in gebruik genomen, al was de bouw nog niet voltooid. De bouw werd stopgezet in 1725, toen Peter de Grote stierf.

Uitbreiding werkzaamheden

Pas toen tsarina Elisabeth I, de dochter van Peter, de troon besteeg, werd de bouw voortgezet. Tot het jaar 1917 werd er volop gebouwd aan de paleizen en tuinen door de Russische tsaren.

Zo voegde tsaar Nicolaas I het landgoed Alexandria toe aan het grondgebied en bouwde hij daarop een klein paleis voor zijn echtgenote, tsarina Alexandra Fjodorovna. En ook de laatste tsaar, Nicolaas II, woonde met zijn gezin in een privé-paleis in Peterhof. Na de Revolutie, in 1918 werd het complex museum.

Tijdens WW2 werden vele kunstschatten naar elders in het land gebracht en zelfs begraven in de tuinen. Zo’n 3,5 jaar werd Peterhof bezet door de Duitse troepen, die duizenden, eeuwenoude bomen omkapten. Niet alleen de tuinen liepen schade op, ook de paleizen werden zwaar beschadigd en sommige zelfs geheel verwoest doordat zij vlak voor de terugtrekking werden opgeblazen.

Na de herovering begonnen de herstelwerkzaamheden. Voor het Grote Paleis liggen de Grote Cascade, wat de belangrijkste is van het complex en die zelf is ontworpen door Peter de Grote, en de Fontein van Simson.

Poesjkin/ Tsarskoe Selo:

Het stadje Poesjkin werd in 1710 door Peter de Grote gesticht op een heuvel in een moeras. Toen de tsaar er zijn zomerverblijf vestigde, werd de letterlijke naam al snel verbasterd tot Tsarskoje Selo (tsarendorp).

In 1937 werd deze alweer vernoemd; nu naar de grote Russische dichter Aleksandr Poesjkin, wiens honderdste sterfdag in dat jaar werd herdacht en waar deze had gestudeerd.

De residentie Tsarskoje Selo werd in 1837 door een 26 km lange spoorlijn met Sint-Petersburg verbonden wat Russisch’ eerste openbare spoorlijn was. Bezienswaardigheden zijn het Poesjkinmuseum, het Alexanderpaleis en vooral de voormalige zomerresidentie van de Russische Tsaren, het barokke Catharinapaleis.

Tijdens WW2 werden alle gebouwen moedwillig verwoest door Duitse militairen, toen zij zich terugtrokken na het mislukte beleg van Leningrad. Voordat het echter zover was gekomen, was het grootste deel van de waardevolle inboedel in veiligheid gebracht door Russische archivarissen, behalve de zgn. Barnsteenkamer. Deze werd door de nazi's weggevoerd en is sindsdien verdwenen. Na deze oorlog is het paleis geleidelijk aan herbouwd. Het paleis is bekend om zijn grote balzaal, met een prachtig beschilderd plafond en talrijke onderscheidend gedecoreerde kleinere kamers, inclusief de gereconstrueerde Barnsteenkamer.

Opvallend zijn ook de grote kachels met Delfts blauwe betegeling. Het paleis is ontworpen door de Italiaanse architect Bartolomeo Rastrelli in een weelderige rococostijl, die Catharina de Grote echter niet beviel. Voor haar persoonlijke bewoning liet zij een bescheiden gebouw neerzetten in Griekse stijl. In het park ligt het kleinere Alexanderpaleis.

Andere bezienswaardigheden:

Lomonosov (Oranienbaum), Strelna, Pavlovsk en Gatchina.

geschiedenis - St. Petersburg

Voordat de stad werd gesticht was er al veel gevochten om de delta moerasgronden. In het begin van de Grote Noordelijke oorlog in 1700 zou Peter de Grote de Zweedse vestiging alhier aan de Neva rivier veroveren om drie jaar later officieel de stad St. Petersburg te stichten.

Hij deed dit ook om de oude door Ivan de Verschrikkelijke ontvolkte Hanzestad Novgorod als 'venster op het Westen' te vervangen. In 1712 werd het de hoofdstad van Rusland.

De stad is niet vernoemd naar haar stichter, maar naar de apostel Petrus, de beschermheilige van de stad. Oorspronkelijk was de naam “Sankt-Piter-Boerch” een imitatie van het Nederlandse "Sint-Pietersburg".

Deze werd echter al snel veranderd in het Duitse Sankt-Peterburg, de naam die de stad gedurende haar periode als hoofdstad van het Russische Rijk droeg en opnieuw na de val van het communisme kreeg. Bij de bouw werden vooral dwangarbeiders ingezet.

Onduidelijk is hoeveel doden hierbij vielen, maar mogelijk kwamen tot 100.000 van hen om het leven bij de 18-jaar durende aanleg van de stad. De stad kreeg een Westers aanzien met onder meer zo'n veertig grachten naar Nederlands model. De stad lag in een dunbevolkt gebied, Ingermanland, dat tevoren niet door Russen, maar door Ingriërs, een aan de Finnen verwant volk, werd bewoond.

Groei door immigranten

Er vestigden zich veel immigranten, zowel Russen als West-Europeanen. De stad overvleugelde al snel Archangelsk als voornaamste havenstad van Rusland. Tegen het eind van Tsaar Peter's regering (1725) telde de stad al ongeveer 50.000 inwoners. De stad zou tot 1918 het regeringscentrum van Rusland blijven.

Vanaf het midden van de 18e eeuw tot de Russische Revolutie onderhielden de zogenaamde Rusluie contacten tussen Vriezenveen (Overijssel) en Sint-Petersburg. In eerste instantie reisden de Nederlanders heen en weer, later vonden zij permanente huisvesting in Sint-Petersburg aan de Nevski Prospekt, waar een echte Hollandse wijk inclusief Gereformeerde Kerk ontstond. Belangrijkste handelswaar was textiel, maar ook wijn en tabak werden verhandeld.

Tegen het eind van de 18e eeuw was de bevolking van de stad tot ongeveer 200.000 gegroeid, nog wel iets minder dan Moskou, dat toen bijna 300.000 inwoners telde. In de tijd van Catharina II van Rusland (1762-1796) begon er zich in de stad een levendig cultureel leven te ontwikkelen.

In de stad die inmiddels dissidenten-stad was gedoopt zou in het jaar 1816 de Nederlandse prins (Willem II) met prinses Anna Paulowna in het Winterpaleis in het huwelijk treden. In maart 1881 werd tsaar Alexander II het slachtoffer van een bomaanslag door een lid van de revolutionaire beweging Narodnaja Volja (Volkswil).

Op de plek waar hij dodelijk gewond raakte, liet zijn zoon tsaar Alexander III de Orthodox-Russische Kathedraal van de Opstanding "Onze Verlosser op het bloed" bouwen, die enigszins contrasteert met de algemene uitstraling van de op het Westen gerichte stad.

In 1905 was de stad opnieuw het toneel van een mislukte revolutie, toen op Bloedige Zondag de paleiswacht het vuur opende op een aantal demonstranten die een verzoekschrift voor meer democratie wilden aanbieden aan tsaar Nicolaas II.

Petrograd

In 1914, toen de Eerste Wereldoorlog uitbrak, werd Sint-Petersburg omgedoopt in Petrograd, aangezien Sankt-Peterburg te Duits klonk, en Rusland was in oorlog met Duitsland. In de loop van de oorlog kwam er, vooral in de steden, een steeds groter gebrek aan voedsel en andere producten en zo nam de ontevredenheid onder de arbeiders en soldaten toe. In 1917 volgden de Februarirevolutie en de Oktoberrevolutie, die respectievelijk het einde van de tsaren en het begin van de Sovjettijd inluidden.

De bolsjewieken, die nieuw aan de macht waren gekomen, wilden na hun machtsovername vrede sluiten met de Centralen (Duitsland, Oostenrijk-Hongarije, Bulgarije en het Ottomaanse Rijk).

Na de afgekondigde wapenstilstand van 15 december 1917 tussen enerzijds de Centralen en anderzijds Rusland, duurden de vredesonderhandelingen erg lang. Leon Trotski, onderhandelaar namens de Russische regering, wilde niet toegeven aan de Duitse eisen van gebiedsafstand.

Na 9 februari 1918 kreeg het Duitse leger opdracht om de opmars in Rusland voort te zetten. In één etmaal werd het overgrote deel van Oekraïne bezet. Ook stuurde Duitsland een zeevloot af op Sint-Petersburg, gevolgd door landtroepen uit het zuiden van Finland. Rusland capituleerde en op 3 maart 1918 werd de vrede van Brest-Litovsk getekend. De bolsjewieken besloten naar aanleiding van deze gebeurtenissen Moskou de nieuwe hoofdstad te maken. In 1924 kreeg Petrograd de naam Leningrad, als eerbetoon aan de in dat jaar overleden Lenin.

Tweede Wereldoorlog

In WW2 moest de stad een 29 maanden durende belegering door de nazi's doorstaan, die grote opofferingen van de burgerbevolking eiste. Gedurende de wintermaanden was er zo nu en dan enige bevoorrading over het nabijgelegen, bevroren, Ladogameer mogelijk, maar anderszins was er verschrikkelijke honger in de stad, wat zelfs tot kannibalisme leidde. Het precieze aantal doden (vooral burgers) tijdens de belegering is niet bekend.

Alleen op de Piskarovskoje-begraafplaats werden meer dan 600.000 doden begraven. Men schat dat er zeker meer dan een miljoen mensen zijn omgekomen. Voor de heldhaftige verdediging kreeg Leningrad de eretitel Heldenstad van de Sovjet-Unie.

Het mysterie van de Amber kamer:

De originele amber kamer werd gecreëerd uit exclusieve amber panelen ontvangen door Peter de Grote van Koning Friedrich Wilhelm I van Pruisen in 1716. Later “Rastrelli” combineerde de panelen met vergulde houtbewerkingen, spiegels, agaat en Jasper mozaïek om een van de kamers van Catherina de Grote te decoreren. In 1941 werden de panelen voor het laatst publiekelijk laten zien voordat ze in WWII tijdens de Duitse bezetting geplunderd werden.

In 2004 opende de Russische president Poetin gezamenlijk met de Duitse kanselier “Gerhardt Schroder” de nieuwe amberkamer met een waarde van 18 miljoen USD vooral gesubsidieerd door de Duitse gemeenschap. Dat jaar begonnen ook de twijfels ook over de originele panelen.

Sommigen beweren dat de originele amberkamer per abuis ergens nog steeds verscholen ligt. In 2008 werd in het kleine Duitse dorpje “Deutschneudorf” nabij de Tsjechische grens opgeschrikt door het feit dat er een mysterieuze kunstmatige grot was gevonden. Kijk op www.amberroom.org voor een update.

Na de val van de Sovjetunie leek het erop alsof de stad gerund werd door de Russische maffia i.p.v. de regering. Op 6 september 1993 kreeg Leningrad, na een referendum, zijn oude naam terug van vóór 1914: Sint-Petersburg. De omringende oblast bleef Leningrad heten.

Vijf jaar later, in 1998, zouden de overblijfselen van de laatste tsarenfamilie met hoofd “Nicolas II” worden overgebracht naar de SS Peter & Paul kathedraal. Toevallig of niet de nieuwe tsaar, Vladimir Poetin” is afkomstig uit Sint Petersburg.

>> Lees hier de gehele Russische GESCHIEDENIS

st. petersburg - tips & advies

Poelkovo is de belangrijkste luchthaven van Sint-Petersburg gelegen op 17 km ten zuiden van de stad. Internationale vluchten komen aan op terminal 2 terwijl in terminal 1 nationale vluchten en vluchten naar de oud CIS landen gaan. Een derde terminal is in aanbouw. Er zijn meerdere buslijnen en marsjroetka's die voor de verbinding met het centrum dan wel met het meest nabij gelegen metrostation Moskovskaja zorgen.

Er zijn vier of vijf hoofd- of kop-treinstations in St. Petersburg. Het Baltiejski vokzal verzorgde vroeger de verbinding met Tallinn, maar dient nu uitsluitend voor de verbinding met de voorsteden. Dagelijks arriveren en vertrekken er hier nog steeds meerdere bussen naar Tallinn en Kohtla Jarva in Estland. Vanaf het Finljandski vokzal vertrekken de treinen naar het noorden, zoals naar Vyborg en Helsinki.

Het Ladozjski vokzal bedient treinen naar het noorden en oosten, terwijl het Moskovski vokzal treinen naar het oosten en zuiden bedient. Treinen naar Moskou vertrekken van deze laatste twee stations. Tenslotte is er het Vitebski vokzal voor verbindingen met het zuiden. Het hoofdbusstation van de stad is “Avtovokzal” nummer 2 (nr 1 bestaat niet).

De metro van Sint-Petersburg heeft 5 lijnen, welke continue worden uitgebreid, die alle treinstations met elkaar verbinden. De stations zijn erg diep gelegen. Het trolleybus- en tramlijnennet is zeer groot maar vooral de tram is slecht onderhouden en er zijn de laatste 20 jaar tientallen kilometers opgeheven. Marsjroetka's - particuliere buslijnen - romen het gemeentelijk vervoerbedrijf af.

Sint Petersburg – Peterhof (2001): Peterhof ligt op zo’n 29 kilometer ten westen van het centrum van Sint Petersburg. Van Mei t/m September vaart er elke 25 minuten een hydrofoil vanachter de Hermitage naar het Peterhof toe. Prijs return: 700 R, 30 minuten. Je kunt ook een marshrutka nemen of de lokale trein.

Sint Petersburg – Moskou (2001): er gaan zo’n 12 tot 14 treinen per dag naar de hoofdstad waarvan een aantal ’s nachts. Je kunt zelfs in een slaapzaal-cabine slapen om geld te besparen. Ik heb de goedkoopste optie gekozen met trein “Krasnya Strela” die om 23:55 vertrekt en 8 uur later aankomt. Prijs is 2060R.

Sint Petersburg – Poeshkin/ Tsarskoe Selo (2016): de makkelijkste weg is waarschijnlijk om vanaf het Vitebske treinstation de “elektric’ (trein) te nemen die een paar keer per uur gaat. Prijs is 45R voor een enkele rit en deze duurt ongeveer 35 minuten.

Sint Petersburg - Petrazovodsk (2016): er gaan een aantal treinen per dag (en ’s nachts) – tijd is variabel – sommige doen er 8 uur over, andere 5. Prijzen variëren ook. Wij hadden de trein om 09:50 – aankomst 16:44. Vertrek van treinstation “Ladozhskaya”. Prijs: 2016 Roebels.

Naam : Hermitage (2016)

Adres : Dsortsovaya pl 2

Prijs : 600 R

Tijd : 10:30 – 17:00/ 18:00 (maandag gesloten)

Website : www.hermitagemuseum.org

Inhoud:

De totale collectie van het museum omvat een verzameling uit de Oudheid (onder andere Egypte), de Middeleeuwen en de latere kunst en cultuur, zowel van het westen als het oosten. Ook archeologische vondsten en kunst uit Azië en de Russische cultuur van de 8e eeuw tot de 19e eeuw zijn goed vertegenwoordigd. Zij omvat meer dan 3 miljoen objecten, verzameld in iets meer dan 2,5 eeuw. Men zegt dat daarvan slechts 5% aan het publiek getoond kan worden.

De hoofdvestiging van de Hermitage is gevestigd in het voormalige Winterpaleis, de belangrijkste residentie van de Russische tsaren. Het museum is ontstaan in 1764 uit de verzameling van Catharina de Grote. Hiermee breidde zij de collectie aanzienlijk uit, die tsaar Peter de Grote was begonnen. De verschillende opvolgers van Catharina de Grote vergrootten de verzameling verder met vele aankopen.

De collectie werd gedurende WO I, voor de zekerheid, gestald in Moskou. Het gebouw deed dienst als hospitaal. Tijdens de Revolutie van 1917 werd de Tsaar afgezet en werden alle paleizen, incl. kunstwerken, genationaliseerd en werden Hermitage en Winterpaleis tot museum verklaard. Het museum overleefde het Beleg van Leningrad in de periode 1941-1944 (zij het met enige schade aan het gebouw). De topstukken van de collectie werden toen tijdelijk ondergebracht in een gebied achter de Oeral.

Het museum bezit met 20 exemplaren één van Europa's grootste en belangrijkste schilderijencollecties van Rembrandt (Rijksmuseum: 19). Een van de bekendste is het naakt Danaë.De Hermitage heeft een aantal dependances in Sint-Petersburg maar ook bijvoorbeeld in Amsterdam.

Naam : Poesjkin / Tsarskoje Selo (2016)

Prijs : 500 R (Russen) / 1000 R (toeristen)

Tijd : 10:00 – 18:00 (dinsdag gesloten)

Website : www.eng.tzar.ru

Inhoud:

Vanaf het treinstation in Poesjkin ligt het complex ongeveer op 2 km wandelen. Je kunt ook verschillende marshrutka’s nemen (minibusjes) naar het complex. Daar koop je eerst een tuinticket (Catherina tuinen) voor 120 R alvorens je in de rij moet staan voor het Catherinapaleis.

Vanwege de capaciteit van het paleis en de grote horde aan toeristen kan dit wat tijd kosten. Elk kwartier gaat er een clubje mensen naar binnen. Officieel moeten (Westerse) toeristen het dubbele entree betalen voor het paleis. Een oortje voor toeristen kost nog ‘ns 150 R extra maar je kunt ook een tour nemen.

Het Catherinapaleis is het hoogtepunt maar ook de tuinen zijn prachtig met o.a. badhuizen, de grot, de kathedraal, Hermitage en een groot meer. Daarnaast kun je ook nog het Alexander paleis en tuinen bezoeken tegen extra betaling. Tsarskoje Selo is opgenomen op de UNESCO-werelderfgoedlijst.

Naam : Artillerie museum (2001)

Adres : Alexandrovsky Park 7

Prijs : 300 R (foto’s 100R)

Tijd : 11:00 – 18:00 (dinsdag gesloten)

Inhoud:

“Voyenno istorichesky Muzey Artilerii” is gelegen tegenover het Peter en Paul fort aan de andere kant van het kanaal in een groot rode bakstenen gebouw. Daarvoor staan talloze artilleriestukken tentoon gespreid. In het museum wordt een keur aan wapentuig laten zien van de oudheid tot nu met vanzelfsprekend een groot stuk over WWI en WWII.

Het hoogtepunt van het museum moet de pantserauto van Lenin zijn waarmee hij een paradetocht in reed vanaf het “Finland” station.

Ook is het museum in het bezit van het pistool waarmee de "Romanovs" (de laatste tsarenfamilie) zijn vermoord.

Naam : Hotel Neva (2001)

Adres : Ul Chaykovskogo 17

Prijs : 1100 R (single)

Tel.nr. : 278 0500

Website : www.nevahotel.spb.ru

Inhoud:

Gelegen in de rustige statige wijk “Liteyny” en “Smolny” vlakbij de zomertuinen en de andere bezienswaardigheden was dit een prima hotel. Je kunt kiezen tussen verschillende klasse kamers – economy en luxe.

Op elke verdieping zit een etage-dame die de sleutels aanneemt en deze schoonmaakt als je er niet bent. Het heet tegenwoordig (2016) ‘Indigo” hotel.

Naam : Hostel Bedandbike (2016)

Adres : Maratastr 25a

Prijs : 400 R (slaapzaal)

Tel.nr. : + 79 31 37 07023

Website : www.bedandbike.ru

Inhoud:

Gelegen in de wijk “Vladimirskaya” en “Vosstaniya” is dit een prima hostel om een paar nachten te blijven. Er zijn verschillende soorten kamers (o.a. 4 en 6 bed slaapzalen) en je krijgt een kleine handdoek en linnengoed. De bedden zijn oke en je krijgt sleutels voor de voordeur, de slaapkamerdeur en je kluisje. De douche- en wc ruimtes hadden iets groter gemogen net als de keuken waar het vaak druk is.

Je kunt gebruik maken van de vriezer, ijskast en er is thee, suiker en gratis achtergelaten spullen ter beschikking. Bedden worden niet opgemaakt. Receptie is jong en spreekt redelijk Engels. Daarbij is het hostel vlakbij supermarkten, restaurantjes, metro- trein en busstation gelegen.

Het ligt vlakbij drukke en grote wegen maar is toch redelijk rustig.

In de hoogste afdeling van het Russisch voetbal, de Premjer-Liga, speelt FK Zenit Sint-Petersburg. De club speelt zijn thuiswedstrijden in het Petrovski-stadion (21.570 plaatsen).

Zenit Sint-Petersburg, destijds o.l.v. Dick Advocaat, speelde op 14 mei 2008 de UEFA Cup-finale tegen Glasgow Rangers in Manchester, en won die met 2-0.