Sighisoara

De historische binnenstad:

De meeste bezienswaardigheden zijn te vinden in de kleine Middeleeuwse citadel, wat het centrum is van de stad, gevestigd.

Van de oorspronkelijke veertien torens die deel uitmaakten van de 14e -eeuwse stadsomwalling zijn er vier overgebleven. Deze zijn genoemd naar de verschillende gilden die verantwoordelijk waren voor de bewaking van diezelfde torens.

Ook zijn er vijf artillerie bastions bewaard gebleven. Een van de stadskenmerken is de oude klokkentoren die uit het jaar 1280 stamt – hier was ooit het stadsbestuur gevestigd. Verder is de oude binnenstad gezegend met kerken, musea en een oud klooster. 

Een van de belangrijkste redenen voor toeristen om juist deze stad te bezoeken (er zijn nl veel meer oude Duitse burchtsteden in Transsylvanië) is dat oud vorst van Walachije “Vlad Tepes” is geboren. Z’n geboortehuis is helemaal gerenoveerd en ziet er exact uit zoals in z’n tijd. Er zit nu een zeer populair restaurant in.   

Andere bezienswaardigheden:

• Breite Ancient Oak Tree Reserve.

In het jaar 1280 komt officieel de eerste keer de naam van de stad voor in de boeken en zou pas vier eeuwen later Hongaren en Roemenen in het gebied toelaten.

De “Saksen” behielden niettemin hun meerderheid en deze ging pas in het begin van de 20ste eeuw verloren, aan het einde van de twee eeuwen durende Habsburgse periode.

Net als in andere “Duitse” steden verminderde het Saksische bevolkingsaantal tot een derde, na de inlijving van Transsylvanië bij Roemenië in 1919. Na WWII zou dit aantal nog verder zakken naar een vijfde.

Geen Saksen meer

Nu wonen er bijna geen “Saksen” meer in Sighisoara. Een van de belangrijkste bewoners van de stad is Vlad Tepes (Dracula) die hier begin 15e eeuw geboren zou zijn. Z’n geboortehuis is nu een zeer belangrijk en populaire eetgelegenheid waar jaarlijks duizenden toeristen op afkomen.  

De stad staat op de UNESCO werelderfgoedlijst maar dat heeft de bedreiging van grootschalige afbraak niet geheel afgewend. Al in 1975 wilde de toenmalige burgemeester de historische binnenstad vervangen door moderne flats en autowegen. Het was notabene Prins Charles van Engeland die z’n schouders zette onder een project die het beschermen van het centrum als z’n belangrijkste doel had verheven in Communistische tijden.

De zoon van de toenmalige burgemeester en tevens huidige burgemeester wordt beticht van gelijksoortige plannen en zou het toejuichen als de stad van de “beschermende” statuslijst wordt afgehaald.