Bezienswaardigheid - Roemenië

"Sibiu"




inleiding


Sibiu alias “Hermannstadt” is een oude Middeleeuwse stad in het hart van Roemenië. Ondanks het feit dat de stad de hoofdstad is van de oude Transsylvanien Saksische steden speelde het lang een tweede viool achter steden als Brasov en Sighisoara. Daar is verandering in gekomen toen de stad met de “ogen” als “Culturele hoofdstad van Europa” werd uitgeroepen.

 

Met volle overgave werd er met alle macht gewerkt aan een nieuw “Sibiu” – het resultaat mag er zijn – de straten zijn allen geklinkerd, de huizen opnieuw voorzien van een nieuwe laag verf maar het traditionele sfeertje is behouden gebleven.

 

Naast het toeristische centrum heeft de stad een rijk verleden; de Roemenen zijn inmiddels dik in de meerderheid (zo’n 95%) maar dat is weleens anders geweest – in het begin van de vorige eeuw waren de Duitsers nog in de meerderheid (53%) gevolgd door ongeveer net zoveel Hongaren als Roemenen.


highlights


Het historische centrum:

In het oude centrum worden de huizen gesierd met kleine dakkapelletjes, de zogenaamde “ogen” van Sibiu. Maar ook de Gotische en Weens-barokke (Habsburgse) huizen vragen om de aandacht in de binnenstad van het voormalige Duitse “Hermannstadt”.

 

De Duitse invloed is ook nog zichtbaar door de aanwezigheid van de evangelische kerk waar ook de grafsteen van “Vlad Tepes’ zoon” (Dracula) te vinden is. 

 

De oude straatjes zijn inmiddels allen met “klinkers” aangekleed en de meeste afgebladderde gekleurde huisjes met oranje dakpannen van een nieuwe laag verf voorzien.

 

Je kunt een kijkje nemen op de drie aan elkaar liggende drukke pleinen in het autoluwe centrum (“Piata Huet”, “Piata Mica” en “Piata Mare”) in een van de vele musea die de stad rijk is of in het rustige parkje “Astra” waar oude mannetjes een potje schaak spelen onder de bomen. Het meest indrukwekkende gebouw is het stadhuis (“Banca Agricola”) waarin ook het informatiecentrum is gevestigd.   

 

Ook de "Lower Town"

Vergeet vooral niet even in de “lower town” te kijken en te gluren door de prachtige oude poorten waar je het echte traditionele Roemeense leven rustig aan zich voorbij ziet gaan.

 

Hier kun je nog vervallen afgebladderde huizen zien, oude bewerkte houten deuren en poorten en lege straten zonder teveel auto’s. Veel straten moeten hier nog opgeknapt worden maar het bestuur is druk bezig.

 

Een van de bruggen die over de straten die naar de “benedenstad” gaan is gebouwd, is de ijzeren brug die ook wel bekend staat onder de naam “leugenaarsbrug”; dit omdat veel “sluwe” verkopers zich hieronder bevonden in het verleden en jonge stelletjes zich hier vereeuwigden voor elkaars liefde.  Tenslotte mag een bezoek aan de oude stadsmuren niet ontbreken; gebouwd in de 16e eeuw was het “gewoon” dat elk van de gilden een toren bewaakten.

 

De potterij- , schilder zijn inmiddels gerestaureerd en de “Haller” toren staat er ook weer als nieuw bij. Saillant detail is dat indien de stad werd geplaagd door de pest er gaten in de muur werden gemaakt om deze lichamen snel af te voeren – “de poort der lichamen” was dan een gepaste naam.  

 

Andere bezienswaardigheden: 

  • “Museum of Traditional Folk Civilisation”.


geschiedenis


De stad “Sibiu” werd als “Hermannstads” gesticht in de 12e eeuw door Duitse immigranten op uitnodiging van de toenmalige koning van Hongarije. “Hermannstadt” zou gebouwd zijn op een oude “Romeinse” nederzetting “Cibinium” genaamd. 

 

In de nederzetting was het tot de 18e eeuw alleen mogelijk het burgerrecht te ontvangen indien je kon aantonen dat je “Saksisch” was; zodoende bleef de stad een van de belangrijkste steden in “Transsylvanie” wat “zeven bergen of burchten” betekend.

 

De Hongaarse adel was beperkt terwijl de stad was uitverkoren als hoofdstad van de provincie voor de Oostenrijkse gouverneurs. De Duitse bevolking zou tot begin van WWI de meerderheid zijn – daarna werden zij (toen de stad bij Roemenië werd ingelijfd) overschaduwd door de Roemenen, terwijl het aantal Duitsers door immigratie en deportatie flink afnam.

 

Saillant detail is dat Roemenen wel weer in 2004 een Duitse burgemeester kozen die door z’n strakke en degelijke beleid deuren opent voor buitenlandse investeerders en Europese subsidies. De stad werd in 2007 uitgeroepen als “Culturele hoofdstad van Europa” tezamen met de stad “Luxemburg” (dit omdat de Saksen oorspronkelijk uit de Moezel afkomstig zijn).



tips & advies (2013)


Het bus- en treinstation zijn even ten noorden van het centrum gelegen (naast elkaar).

 

Sibiu - Biertan: het verstandigste is het nemen van een trein (er schijnen veel wegwerkzaamheden te zijn) van Sibiu naar de stad Medias. Vaak gaat hij niet (4x per dag) maar er gaat er eentje om 7:30 die er zo’n anderhalf uur over doet. Normaliter kost een kaartje 10 Lei maar ik betaalde 7,30.

 

Daar aangekomen moet je drie uur volmaken in de niet bijster mooie stad; om 12:20 gaat er bus) naar Biertan. Deze doet er zo’n uur over.


Eten kun je bij het net buiten het centrum liggende “Grand Plaza” (Str. 9 Mai) die vele echt Roemeense gerechten heeft tegen een zeer redelijke prijs. Het personeel spreekt mondjesmaat Engels maar is behulpzaam en vriendelijk. Zo kun je o.a. “Sarmale”, “Mititei” en he drankje “Tuica” proberen.

 

Ook kun je bij het Chinese restaurant “Beijing” waar ik boven heb geslapen (“Piata Armelor”) ‘ns wat anders eten (lees: Chinees).

 

Natuurlijk kun je op stand wat gaan drinken op een van de vele zeer toeristische terrassen op een van de pleinen in de historische stad. Laat het vooral niet na – maar als je tussen de lokalen op een zeer intiem terras wil gaan zitten, bezoek dan eens “Pensiune Halamadero” in de “Lower town” – een fantastisch leuk terrasje verstopt tussen de huizen onder een haag van druiven.

 

Het tapbier is waarschijnlijk het goedkoopste wat je in Roemenië (en in Europa) kan krijgen.



  • Naam : Chinees restaurant “Beijing

Adres : Piata Armelor

Prijs : 170 Lei voor 3 nachten

 

Inhoud:

Volgens mij hartstikke illegaal maar prima voor een paar nachten – naar mijn weten heeft deze man een aantal verschillende (soorten) kamers beschikbaar maar ik heb alleen de mijne gezien. Gelegen in de “lower town” in het centrum had ik een ruime kamer met grote hal en een aparte grote badkamer (met wc en douche). Er is WIFI maar je moet wel zelf naar het wachtwoord vragen. Ook staat er een 2p bed en een TV (die ik niet heb gebruikt en volgens mij geeft hij alleen ruis).

 

Het ruikt een beetje muffig (het vocht kan niet goed weg) maar er zijn twee ramen om dit ’s morgens weg te “poetsen”. Je krijgt een eigen sleutel waarmee je het restaurant (en je kamer) in- en uit kan wanneer jij dat wilt. Het krijgen van een bonnetje is geen probleem maar verwacht geen officiële stempels en dat soort zaken.

 

Het enige wat enigszins stoort is dat als je “buren” hebt (geen idee of dit ook gasten zijn of mensen die in het restaurant werken) kan het gehorig zijn – het bed van hen is naast jouw kamer en hun wc naast die van jou. Ook moet je als je echt vroeg vertrekt even aan de “bel” trekken zodat de eigenaar het nachtslot er voor je afhaalt.



zie ook:




meer links:


Heidelberg

DUITSLAND

Er woonden veel Duitsers in Transsylvanië en dat zie je terug in de architectuur van Sibiu. 

Pecs

HONGARIJE

De Hongaarse stad Pecs ligt in het zuidoosten van het land en heeft zelfs nog een moskee staan.