Bezienswaardigheden - Macedonië

skopje

HOME / Macedonië / Macedonië bezienswaardigheden

inleiding

De hoofdstad van Macedonië, Skopje, is gelegen in het noorden van het land, aan de rivier de Vardar. Daar het in z’n verleden talloze malen verwoest is door aardbevingen is er helaas weinig staande gebleven qua gebouwen en huizen uit het roemrijke verleden van deze zeer interessante stad.

Skopje is veruit de grootste stad van het land en alles begint en eindigt in de hoofdstad. Je kunt een kijkje nemen in het nieuwe Skopje met z’n groteske beelden en imposante gebouwen of in de oude bazaarbuurt met z’n gezellige winkeltjes en eettentjes. Ook een biertje op het terras aan de rivier is een heerlijkheid.

De grootste inwoonster van de stad moet Moeder Teresa (Agnes Gonxha Bojaxhi) geweest zijn die hier in 1910 is geboren.

highlights

Het centrum van Skopje:

Het centrale plein van Skopje is Plostad Makedonija temidden van groteske nieuwe gebouwen en een reuze monument.

Aan de oevers van de Vardar rivier nabij kun je talloze “populaire” terrassen vinden en staren naar de eveneens pompeuze gebouwen aan de andere kant van het water en wat kitscherige bruggen.

Als je de stenen oude brug overgaat kom je in de Turkse bazaardistrict terecht, Carsija. Ook dit is nieuw opgetrokken maar deels in oude stijl. Kleine winkeltjes, bedrijfjes, restaurants en een drukte van jewelste zoals in een bazaar betaamt.

Hier staat de oude hammam en talloze moskeeën. Je kunt via de indrukwekkende Mustafa Pasa moskee naar het Tvrdina Kale fort lopen wat over de stad uittorent. Gebouwd in de 6e eeuw en de muren en torens zijn inmiddels gerestaureerd. Het panorama over de stad is prachtig.

Moeder Theresa

Moeder Theresa werd geboren in Skopje in 1910, toen nog vallend onder het Ottomaanse Rijk. Door de orde waar ze toen werkte werd ze naar Calcutta in India gezonden om lerares te worden. Zij koos daar de naam Moeder Teresa in verwijzing naar Theresia van lisieux.

Aldaar zette zij een wereldwijd bekend werk onder armen op, dat zij tot kort voor haar dood leidde. In 1979 ontving zij voor haar werk de Nobelprijs voor de vrede. In 2003, zes jaar en zes weken na haar overlijden, werd moeder Teresa zalig verklaard door paus Johannes Paulus II.

Mede door haar Albanese afkomst, is ze populair onder de Albanezen alhoewel ze een katholieke zuster was.

Andere bezienswaardigheden:

Het Millenium kruis op de Vodno berg.

geschiedenis

Het huidige gebied Skopje werd reeds bewoond vanaf 3500 voor Christus. Er zijn overblijfselen van neolithische nederzettingen gevonden, alsook van de oude vestiging die nu uitkijkt over het stadscentrum. De nederzetting werd waarschijnlijk bewoond door de Paionianen, een volk dat de regio bewoonde.

Skopje kwam onder Romeins gezag te staan Skopje werd zo het eerste deel van de provincie Macedonia, die sinds 146 v.Chr. onder Romeins bevel stond. Vanaf 395 kwam het in handen van het Byzantijnse Rijk.

In 518 werd Scupi vrijwel geheel verwoest door een aardbeving. Keizer Justinianus kwam de inwoners te hulp door een nieuwe nederzetting te stichten net ten noorden van het toenmalige Scupi. Toch werden Justiniana Prima en de restanten van Scupi verwoest door invallen van Slavische volkeren aan het eind van de 7e eeuw.

De Slaven herbenoemden het gebied als Skopje, maar ze werden toch nog verdreven door de Byzantijnen.

De Middeleeuwen

Gedurende een hele periode van de vroege middeleeuwen, vormde de stad een twistpunt tussen het Byzantijnse en het Bulgaarse Rijk. Van 972 tot 992 was het de hoofdstad van het Eerste Bulgaarse Rijk. Na de val van het Eerste Bulgaarse Rijk in 1018 werd het de hoofdstad van de Byzantijnse administratieve regio Bulgarije.

Skopje werd een bloeiende handelsstad, maar dit daalde snel door een vernietigende aardbeving aan het einde van de 11e eeuw. De stad werd in 1282 ingenomen door de Serviërs en in 1346 werd het de hoofdstad van het Servische Rijk.

In 1392, drie jaar nadat de Serviërs waren verslagen in de Slag van Kosovo in 1389, werd Skopje ingenomen door het Ottomaanse Rijk. Voor de komende 500 jaar stond de stad bekend als Üsküb of Üsküp, de Turkse benaming. Het karakter van de stad veranderde opmerkelijk tijdens deze periode.

De Ottomanen brachten een nieuwe godsdienst binnen, de islam, en bouwden vele religieuze en andere typisch Ottomaanse gebouwen, zoals moskeeën en hamams. De middeleeuwse stad werd echter voor de derde keer verwoest door een aardbeving in 1555, maar de stad werd snel weer opgebouwd en bloeide op tot een rijke handelsstad.

De rails brengt soelaas

In 1689 werd Skopje echter platgebrand door de Oostenrijkers, schijnbaar om een cholera-epidemie uit te roeien, maar eigenlijk om de Ottomaanse aanval op Wenen in 1683 te wreken. De rijkdommen van de stad namen de volgende 200 jaar zienderogen af en haar bevolking slonk. De stad herleefde pas na 1873 met de aanleg van de spoorweg van Belgrado naar Thessaloniki, die ook de stad Skopje aandeed.

De stad werd een groot centrum van rebellie tegen het verzwakkende Ottomaanse Rijk. Vanaf 12 augustus 1912 werden de Ottomanen korte tijd verdreven door de lokale Servische bevolking. In 1913 raakten de geallieerden tijdens de Eerste Balkanoorlog met elkaar in conflict en dat vormde de aanleiding tot de Tweede Balkanoorlog.

Servië behield de controle over Skopje. Dit duurde tot oktober 1915, wanneer Bulgarije de centrale mogendheden steunde en een groot deel van het door Servië gecontroleerde Macedonië innam. De stad werd op het einde van de Eerste Wereldoorlog in 1918 bezet.

Onder Bulgaars bewind

Het werd vanaf dan een deel van het Koninkrijk der Serviërs, Kroaten en Slovenen. Tussen 1941 en 1944 werd de stad bezet door de Bulgaren.

Een maand nadat de communisten in Sofia de macht hadden gegrepen en het Bulgaarse leger naar het westfront werd gezonden om te vechten tegen de Duitsers, werd Skopje ingenomen door Joegoslavische troepen.

Skopje werd vanaf 1944 deel van Joegoslavië en het werd de hoofdstad van een nieuw land: de Volksrepubliek Macedonië. Na de oorlogen werden Skopje en de rest van Macedonië ingelijfd bij Tito's Socialistische Federale Republiek Joegoslavië. Op 26 juli 1963 werd Skopje getroffen door een zware aardbeving 80% van de stad werd verwoest door de beving en talrijke monumenten werden zwaar beschadigd.

Hierdoor is de Ottomaanse invloed op de stad nu een stuk minder zichtbaar. Met financiële hulp van de internationale gemeenschap werd Skopje voor een groot stuk her-ontworpen wat Skopje serieus heeft veranderd. De hoofdstad groeide zeer snel tijdens het begin van de Joegoslavische periode en werd een grote industriestad in de zuid-centrale Balkan. In 1991 viel Joegoslavië uiteen en Skopje werd de hoofdstad van de onafhankelijke Republiek Macedonia.

tips & advies (2015)

Het internationale vliegveld Alexander the Great ligt 21 km ten zuidoosten van het centrum van Skopje. Naar mijn weten rijdt er geen shuttles. Het trein- en busstation van de hoofdstad liggen naast elkaar, ongeveer 1 km ten zuidoosten van de binnenstad.

Skopje – Pristina (KOSOVO): ik heb de bus genomen om 11:45. Kosten zijn 320 MKB en de rit (en het wachten bij de grensovergangen) nemen ongeveer 2 uur in beslag. Je vertrekt en komt aan op de grote (internationale) busstations van beide hoofdsteden.

Skopje – Tetovo: er gaan voldoende bussen per dag maar er gaat er zeker eentje om 09:30. Kosten zijn 120 MKD en de rit duurt ietsje minder dan 2 uur.

Een van de leukste, goedkoopst en lekkerste plekken om te eten is misschien wel restaurant “Aga” midden in de bazaar. Je zult versteld staan van de chaos in dit kleine maar zeer drukke restaurantje – vooral rond het middaguur. Je kunt een flesje cola, brood, salade, 9 stukjes kebab en wat patat krijgen voor 200 MKD.

Snelle en professionele bediening maar het is niet de bedoeling dat je lang natafelt.

Naam : City hostel

Adres : St. Tome Arsovski nu.6,

Prijs : 480 MKD (of 7 euro)(slaapzaal)

Tel.nr. : +389 71 447 369

Inhoud:

Je kunt vanaf deze rustige woonwijk gemakkelijk lopen naar het (internationale) busstation en het centrum van de stad. Desalniettemin is het hier ’s avonds heel rustig en kun je genieten in de perfecte tuin met terras van een perfecte avond. Het wordt gerund door een familie (zoon, vader en moeder) en alles gaat redelijk professioneel.

Er is WIFI, alles is schoon, ze hebben verschillende kamers (2 slaapzalen (1 stapelbed en 2 losse) en ik meen 4 singles/doubles). Ik vond de zoon alleen behoorlijk gehaast en een beetje arrogant. Je wordt automatisch geregistreerd bij de regering voor je aanwezigheid hier.

Vreemd genoeg hebben ze geen kaartjes van het hostel – je krijgt wel een kopietje mee met een stadsplan erop. De wc en douche zijn aan vervanging toe maar het is desalniettemin met een klein keukentje een prima plek om een paar dagen te verblijven.