ACHTERGRONDINFORMATIE - Kirgizië

* Bijgewerkt t/m 2015 - wijzigingen voorbehouden.

De cultuur en gebruiken tonen overeenkomsten met andere Centraal Aziatische landen. Het schudden van handen is in Kirgizië een veelvuldige bezigheid onder de mannen. Het is een teken van warmte en vriendschap, waarbij vaak de rechter hand op het hart wordt gelegd en naar voren wordt gebogen. Soms wordt er niet gedrukt of geknepen en steken de duimen naar boven bij het geven van een hand. Vrouwen schudden over het algemeen geen handen. Zij raken elkaars schouders aan met de rechterhand en aaien er zacht over. Jonge vrouwen kussen vaak de wang bij oudere vrouwen als teken van respect. Ook de oudere mannen (de witte baarden) worden met het grootste respect behandeld. De bevolking is nomadisch en zeer gastvrij en het lijkt erop dat Kirgizië enerzijds als enige Centraal-Aziatische land zijn communistische geschiedenis accepteert en anderzijds een nationaal gevoel mist. Het is van oudsher traditie dat vreemden gastvrij worden behandeld. Je kunt dus een uitnodiging ontvangen van een Kirgizische familie om bijvoorbeeld te komen eten of drinken. Maak hier geen misbruik van. Er gaan verhalen rond dat je in Kirgizië overal gratis kunt eten en drinken en dat een reis door dit land je dus niets kost. Als je bij een Kirgizische familie wordt uitgenodigd verwacht men hiervoor echter een wederdienst, liefst in natura; bijvoorbeeld een fles drank, koekjes, worst, tabak, kaas uit Nederland of desnoods wat geld. Kirgiziërs kunnen moeilijk weigeren of een antwoord geven dat tot teleurstelling leidt. Mocht je een ontwijkend antwoord of uitstel krijgen, dan kun je dit als ‘nee’ beschouwen. Als je bijvoorbeeld ergens de weg vraagt en deze persoon weet het antwoord niet, zal er een antwoord verzonnen worden. Het wil dus niet zeggen dat de informatie die je krijgt ook daadwerkelijk klopt. Binnen, zowel in joerten als in hotels en huizen, worden geen schoenen gedragen. Het is dus handig om slippers en/of sloffen mee te nemen.

Wijs niet naar begraafplaatsen en maak hier liever ook geen foto’s van. Volgens de Kirgiziërs moet de geest van de overledene kunnen rusten. De begraafplaatsen van de Kirgiezen bevinden zich vaak langs de kant van de weg. Soms zijn dit hele bouwwerken in de vorm van traditionele mausolea of yurten, die van een afstand op kleine dorpen lijken. Deze gewoonte stamt uit de nomadentijd van de Kirgiezen. Op deze manier kan de overledene, na jaren zelf onderweg te zijn geweest, het leven aan zich voorbij zien trekken. 

In Kirgizstan worden jonge bruiden nog steeds ontvoerd (geschaakt). Deze nomadische traditie neemt vooral vanwege de economische crisis de laatste jaren toe. De kosten van een bruiloft en de hoge bruidsschat, veelal paarden, zijn te hoog geworden. Het schaken van bruiden is officieel al ruim tien jaar verboden. In praktijk wordt echter niemand er voor vervolgd. Een voor ons gek gegeven is dat zeker de helft van Kirgizische huwelijken door middel van ontvoering is, meestal niet geheel volgens de wil van de bruid.

• In Kirgizië kun je prima onderhandelen over de prijs – maar doe het met humor en ga niet te ver (het blijft een spel);
• De veiligste/ meest comfortabele/ snelste manier om grote afstanden af te leggen in Kirgizië is het reizen in een “gedeelde” taxi – er zijn standplaatsen waar je in een taxi kunt gaan zitten en kunt besluiten of je betaalt voor de hele taxi of wacht op andere gegadigden en zo de prijs deelt.
• In de bergen en op het platteland dragen vrouwen meestal wijde gekleurde jurken en een hoofddoek om het hoofd. Mannen dragen een soort witte vilten hoed op hun hoofd, een alkalpak. Deze kledij kom je in de steden nog maar zelden tegen;
• In Kirgizië kun je bij de kantoren van het CBT (Community Based Tourism) naar binnen stappen voor allerlei toeristische informatie; vaak kun je hier iemand treffen die Engels spreekt.
• De minibusjes in Kirgizië vertrekken vaak pas als deze vol zijn.  

Metalen, mineralen en wollen goederen.

Ger (traditionele nomadentent), ex-Sovjetstaat, adelaars jagers, vilten hoed (alpak), sneeuw luipaarden, hoge bergen (Himalaya) en paardenmelk. 

De beste reistijd voor Kirgizië is april, mei, september en oktober. Gemiddeld 247 zonnige dagen vullen een jaar in Kirgizië. Het moet dus wel erg vreemd lopen als je vakantie hier verregent. Koud kan het in de winter wel worden en bloedheet in de zomer. De  lekkerste reisdagen vallen dus in ons voor- en najaar. . In maart en april en van september tot midden oktober bestaat er in meerdere gebieden tevens lawinegevaar.

• Znoy (1963; 7.2)
• Long Distance Love (2009; 6.6) doc
• Dzhamilya (1969; 7.5)
• Tengri (2008; 6.3)
• Taivasta vasten (2000; 6.5) doc 

• Patrick French                     - “Younghusband”
• Peter Hopkirk                      - “The Great Game”
• Rowan Stewart                   - “Kyrgystan”
• Rene Grousset                   - “Empire of the Steppes”
• Gavin Hambly                     - “Central Asia”
• Colin Thubron                     - “Shadow of the Silk Road”
• Justin Marozzi                     - “Sword of Islam, Conqueror of the World”
• Kiplling                                - “Kim”
• Susan Whitfield                   - “Life along the Silk Road”
• Karl E Meyer                       - “Tournament of Shadows”
• Frederic Prokosch               - “De Aziaten”
• Svat Soucek                        - “A History of Inner Asia”
• Peter Hopkirk                       - “Setting the East Ablaze”
• Culin Thubron                      - “Door het hart van Azie”
• Peter Hopkirk                       - “Foreign devils on the silkroad” 

• www.registan.net
• www.celestial.com.kg
• www.kirgistan.info
• www.eurasianet.org
• www.centralasianews.net
• www.orexca.com
• www.kyrgystan.org
• http://silkpress.coms
• www.cbtkyrgystan.kg