Bezienswaardigheden - Israël

Binnenstad Akko:

De stad, zoals ze er vandaag uitziet, is grotendeels tijdens het Ottomaanse Rijk opgebouwd en voor een deel in de 17e eeuw door Druzen.

Vele muren werden neergezet op de plaats van de ruïnes van de bouwwerken van de kruisvaarders. Een van die gebouwen is de Al-Jazzar moskee die eind 18de eeuw is gebouwd in typische Ottomaanse stijl.

Ook de citadel die boven de stad uittorent is gebouwd op de fundamenten van een 13^e eeuwse Kruisvaarder kasteel. Onder de citadel en gevangenis van Akko hebben archeologische opgravingen een deel van de oudere stad van de kruisvaarders blootgelegd. Het betreft een complex van hallen, waarvan de Ridderzaal de grootste is.

Dit complex werd gebouwd en gebruikt door de Orde van Hospitaalridders. 

De Ridderzaal wordt gedomineerd door drie dikke zuilen die de kruisgewelven ondersteunen. Het verhaal gaat dat in een van de kamers “boven” Marco Polo gedineerd zou hebben. Het museum of ondergrondse gevangenen is interessant voor mensen die meer willen weten over de Joodse verzetsstrijders gedurende de Britse mandaat.

Bestorming van de gevangenis

Op 4 mei 1947 werd de citadelgevangenis bestormd om de Joodse activisten te bevrijden.

Circa 255 gevangenen ontsnapten, waarvan de meesten niet Joods waren. 27 Irgunstrijders wisten te ontsnappen. Direct na de ontsnapping werden er 9 mensen gedood, van wie er 5 bij de aanvallers hoorden. 8 gevangenen werden weer gepakt.

De kamer waar zij geëxecuteerd werden is nu open voor het publiek. Nabij de vuurtoren is overigens nog een Kruisvaarders tunnel gevonden – deze zou de haven met het paleis verbonden zijn geweest.    

IN 1799 werd o.l.v. Al Jazzar de muren en gracht aangelegd die nu nog steeds rond de oude stad van Akko staat. In het Arabische gedeelte (binnen de stadsmuren) kun je nog smalle straatjes, pleintjes en steegjes vinden met een hamam of kleine restaurantjes en terrassen. De Joden wonen veelal in het bovengelegen “nieuwe” Akko. Akko is in 2001 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO geplaatst.

Rosh HaNikra

Gelegen direct aan de noordgrens van Israël met Libanon ligt dit complex van grotten waar de zee naar believen in- en uitrolt.

De Engelsen zouden de grotten verder uithakken om een spoorlijn in aan te leggen.

Je kunt nu met een kabelbaan ver in deze komen en in een kleine ruimte een film zien over de aanleg ervan.

Er is ook een klein restaurant en een informatiecentrum.

De komst van de Kruisvaarders zou de meest turbulente tijd van Akko worden. Eerst werd zij in 1104 veroverd door koning Boudewijn I van Jeruzalem na de eerste Kruistocht. Acre werd toen de belangrijkste havenstad van het Heilige Land en de belangrijkste levenslijn van goederen en mensen.

In 1187 werd de stad veroverd door de moslimleider Saladin en in 1189 probeerde koning Guy van Lusignan, koning van Jeruzalem, de stad te heroveren.

De belegering was nog bezig toen de troepen van de Derde Kruistocht het land bereikten en het was uiteindelijk Richard Leeuwenhart die de stad in 1191 na het beleg van Akko wist in te nemen. De kruisvaarders lieten veel bouwwerken na en versterkten de stad. De hospitaalridders bouwden hun ziekenhuis en hadden er hun hoofdkwartier.

Marco Polo, kruisvaarders en Egyptenaren

Ook Marco Polo zou hierlangs gekomen zijn. De stad werd het laatste bolwerk van de kruisvaarders en viel pas na een bloederige belegering in 1291 in de handen van de Mammeluken, die over Egypte heersten. De ongelijke strijd was 10:1. De stad werd verwoest en verlaten. Om te voorkomen dat ze opnieuw door de kruisvaarders gebruikt zou worden, werden de overgebleven gebouwen opgevuld en overdekt met aarde.

De meeste overblijfselen uit deze tijd zitten thans dan ook ondergronds.  

Tijdens de Ottomaanse tijd besloot de plaatselijke sheik “Al-Jazzar” het gebied weer op te bouwen en te versterken. In 1799 belegerde Napoleon Bonaparte de stad als onderdeel van zijn expeditie naar Egypte.

Hij was opgetrokken vanuit Egypte na de slag bij Aboekir en wilde naar het noorden om zo terug te kunnen naar Frankrijk en de Ottomanen te verslaan. Na een belegering van twee maanden, waarbij de Turken geholpen werden door een eskader van de Engelse vloot onder leiding van Sir Sidney Smith, moest Napoleon de terugtocht blazen.

Engels en onafhankelijk

In 1917 werd Palestina een Engels mandaatgebied. De stad was toen het hoofdkwartier van het Britse leger en de citadel werd de belangrijkste gevangenis van het land. Vele politieke gevangenen, vooral Joodse activisten en ondergrondse strijders van de Irgun werden hier gevangengezet. Op 17 mei 1948 werd de stad door de Israëlische troepen veroverd in de Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948. 

Deze kregen de stad, overbevolkt ten gevolge van een instroom van vluchtelingen/verdrevenen uit Haifa, in handen nadat deze dagenlang beschoten was.