Bezienswaardigheid - India

kanha np



Mowgli’s bos


De weg vanaf Jabalpur is erbarmelijk slecht en we stoppen met de bus om de zoveel meter om mensen erin- en eruit te laten. Eindelijk zie ik de borden langs de weg het nationale park Kanha aankondigen en iemand vertelt dat hij hier buiten het park ooit een tijger op z’n pad is tegengekomen. 

 

Het is een lange eentonige weg met hier en daar wat bebouwing en opeens zie ik een hotelnaam die ik had opgeschreven als optie maar we hebben het dorp nog helemaal niet bereikt, of het park, dus ik blijf maar zitten.

 

Het dorp blijken echt een paar hutten te zijn en we staan opeens voor het grote hek van het park en er wordt gevraagd of ik mee wil (dan moet ik wel entree betalen) of dat ik hier blijf! Ik weet niet eens precies waar we zijn maar ik stap maar uit in de hoop dat ik de goede keus maak.  

 

In de bus heeft een jong lokaal meisje mij een kaartje gegeven van een hostel hier en ik wordt een zandpad opgestuurd dat het dorpje uitgaat.

 

Tussen de landerijen door, wandel ik over een stofpad waar een tractor mij tegemoet komt.  Aan de kant van de weg ligt een dode aap, waarschijnlijk aangevallen door een stel honden. Het pad loopt nu een erf op waar een groot vrij modern overdekt restaurant gevestigd is; daarachter zie ik een paar rijtjes hutjes die lijken op losse appartementen en dan loopt het meisje uit de bus op mij af.

 

Ik check in en wandel direct terug naar de “hoofdstraat” die niet meer is dan een stoffige weg vol jeeps met wat eethutjes en hotels en win bij verschillende mensen en organisaties informatie in over een eventuele safari morgen. Het schijnt dat ik, als Westerse toerist, zo’n 6x meer betaal dan lokale mensen, en als ik het betaalbaar wil houden is het nodig om met meerdere mensen in een jeep te delen.



Kleumen in de jeep


De wekker gaat om kwart voor vijf want we gaan op jeepsafari! Ik doe wat warms aan en ik loop naar de ontmoetingsplek waar we ontbijt zullen gaan eten. Als de anderen binnen komen schrik toch wel even; sjaals, mutsen, hele dikke winterjassen en ik vraag mij af of zij zich aanstellen of is het echt zo koud?

 

Een kwartier later staan we met een hele rij jeeps voor het hek waar ik gisteren ben uitgestapt met de bus. Als deze opengaat rijden we door de bufferzone en staan we weer voor een hek. Dit is het eigenlijke park en hier vullen we formulieren in en betalen de entreeprijs.

 

Dit korte ritje was maar een minuut of 10, maar ik heb nu al spijt dat ik niet meer kleren heb meegenomen; mijn handen zijn ijskoud en vooral mijn wangen hebben het te verduren. Ik heb een “sarong” bij me en bindt deze om mijn hoofd; ook doe ik mijn sokken over mijn handen.


jungle boek


Prachtig gezicht om de dauw over de velden, struiken en tussen de bomen te zien hangen. Vooral boven het meertje wat we zien is het een mysterieus en opvallend gezicht.

 

Kanha park of tijgerreserve is het grootste natuurpark in Centraal India en natuurlijk het bekendst vanwege “Kipling’s” Jungle boek. Het staat in de top 10 van meest populaire bezienswaardigheden in India.

 

Het park is bekend vanwege z’n populatie Bengaalse tijgers maar er komen ook Indiase luipaarden voor, slotberen, de Indiase wilde hond en de net weer geïntroduceerde “barasingha”, een wilde os en grootste van de wilde dieren in het park.

 

Het landschap bestaat uit weelderige groen met bamboe bos, weiden maar ook talloze ravijnen. Ooit woonde hier ook de nomadenstam “Baiga” die afhankelijk was van het bos. We zitten nog te praten als iemand over de mobilofoon praat en de gids zegt dat er een tijger is gespot. Nu al? Het is een race maar we komen telkens overal te laat. De groep van gisteren waarmee ik ben beginnen tegen de chauffeur en de spotter die voorin zitten te zeuren dat we te laat komen op het centrale punt.

 

We zien apen, herten en veel vogels maar groot wild ontbreekt. Een paar uur later komen we aan bij een groot parkeerterrein en hier stappen we de auto uit en spreken we af met de chauffeur en spotter een uur later terug te zijn. Er is een museum en een restaurant. Voor de olifantenshow zijn we veel te laat.


“Eye of the tiger”


Vandaag laat ik mij niet verrassen door de kou; ik neem mijn slaapzak mee, een extra deken en meer kleding. Als de Zweden aan komen die ik gisteren ontmoet heb lopen schiet ik toch wel in de lach; ze zijn helemaal ingepakt en lopen in hun slaapzak. Het is nog schemerig als de chauffeur opeens stopt langs de kant van de weg en wijst tussen twee struiken.

 

Ja, het is een luipaard die rustig het bos inloopt. Als we nog eens kijken zien we er nog eentje en ik besef dat dit mazzel hebben is; deze beesten zijn zeer schuw en het is uniek om ze zo dichtbij te spotten. En het is nog vroeg!

 

Veel eerder gaan we vandaag naar het centrale punt en tevreden horen we dat er een olifantenshow is en dat wij op nummer 6 staan.  

 

Er is een tijger gespot en we crossen erheen; we zien herten wegsprinten en apen krijsen wat kan duiden op de aanwezigheid van een tijger maar we zien niets. We rijden rond en dan komt het punt waarop je moet beslissen; wel of niet op de olifant. Ik wil echt heel graag een tijger zien en besluit extra te betalen. Een paar jeeps staan op een rijtje te wachten en ik zie mensen al op een olifant klimmen met een ladder.

 

Het is boter bij de vis en we ik ga samen met de Franse dame op de rug van een olifant terwijl we direct het hoge gras inlopen. De tijger ligt lekker lang uit in het hoge gras, zodat je hem nooit kan spotten vanaf de weg, en kijkt even op als we dichtbij komen. Een prachtig gezicht om deze grote kater van zo dichtbij in het wild te zien. Vijf minuten zijn niets om dit unieke moment mee te maken en voor we het weten zitten we weer in de jeep.

 

Het wordt te warm om wilde dieren te spotten en na een paar stops waar we apen en herten hebben gezien rijden we terug naar de poort – voldaan! Sheree Kan en Bagera gezien – Balou moet volgende keer dan maar.  



tips & advies (2008)


De bus stopt vlakbij de poort van het nationale park en vraag even rond hoe laat de bus komt. Vanaf hier moet je wel even overstappen op een andere bus naar bv. “Jabalpur” maar de chauffeur (en lokale bevolking) helpen je wel.


  • Naam : Appartement-hostel Van Vihar

Adres : Kisli

Prijs : 200 R

Tel.nr. : +91 7649 277241

E-mail : vanvihar99@yahoo.com

 

Inhoud:

Het behoorlijk grote hostel ligt even van de weg af – over een kronkelend pad zo’n 300 meter bij de Khatiya poort vandaan. Toen ik er was was het allemaal net nieuw en het miste sfeer. Er was een soort van overdekt restaurant met wat stoeltjes en tafeltjes maar erg saai en goedkoop. Een lobby of receptie was er niet.

 

De kamer was groot maar koud en kaal. Natuurlijk was het er wel erg stil zo van de weg af en geen andere gasten. De jongens zijn aardig en behulpzaam. Er zat achterin een douche en wc.

 

Ontbijt is exclusief maar eten is wel verkrijgbaar.


KANHA NATUURPARK (TIJGER RESERVE):

  • 940 km2 groot
  • Gesloten tussen 1 Juli en 15 Oktober
  • Beste tijd om te bezoeken is Februari tot Juni
  • Bezoektijden: 06:30 – 12:00 en van 15:00 – 18:00

PRIJZEN PARK:

Entreeprijs jeep : 2180 Rp (gedeeld door aantal personen) 1 tot 6 pers max

Persoonsprijs : 1500 Rp

Olifant rijdprijs : 650 Rp



film


"Junglebook" - (1967; 7,6)

Het mensenkind Mowgli wordt door de wolven opgevoed in de jungle. De panter Bagheera (en Baloo de beer) proberen Mowgli naar de mensenwereld te brengen, maar Mowgli wil in de jungle blijven. Naast Shere Khan blijken ook Kaa de slang en Louie de apenkoning het op Mowgli voorzien te hebben.

 

Het verhaal speelt zich in Kanha Nationaal Park in India. 



zie ook:




meer links:


Taman Negara NP

MALEISIE

Foto genomen van Teresik heuvel met een prachtig zicht op het nationale park "Taman Negara". 

Yala NP

SRI LANKA

Het mooiste en bekendste nationale park in Sri Lanka is Yala met een grote populatie olifanten.