Bezienswaardigheden - Hongarije

Komarom:

Komárom ligt waar de Donau en de Waag in elkaar vloeien. Het is een van de oudste nederzettingen in het Karpatenbekken vanwege z'n strategische ligging. In de Romeinse tijd heette het gebied “Pannonie” en stichtte “Brigetio”, het huidige Komarom.

In hun stellingen die om de 15 à 20 kilometer langs de rivier waren aangelegd, verdedigden de legioenen hier 2000 jaar geleden de buitengrens -de limes- van het toenmalige wereldrijk.

De meeste steden in Midden-Transdanubië bevinden zich nog altijd op de plek waar de Romeinen eens de eerste steen legden waaonder het huidige Komarom.

In 1920 werd de Hongaarse stad en de Slowaakse stad verdeeld in twee steden door het vredesverdrag van Versailles-Trianon en werd het een zelfstandige stad. Er werden diverse publieke gebouwen opgericht zoals een stadhuis en een politiekantoor. Ook verrezen er nieuwe kerken. Tijdens de periode 1938-1944 werd de stad weer verenigd met Noord-Komárom.

Vanaf 1945 werd Komárom weer een zelfstandige stad in de republiek Hongarije. In de jaren 60 verrezen er veel nieuwe woningen. Tegenwoordig is Komarom een rustig grensstadje vooral bekend vanwege z'n grote fort. Je kunt een boottocht maken op de Donau, de 100 jaar oude manage bezoeken of een kijkje nemen in het Donaumuseum.

Monostor:

De oude Romeinse fortificatie zou in de 15e eeuw veranderen van een kasteel in een paleis wat aan alle behoeften zou voldoen. Het eerste echte fort werd gebouwd om verdediging te bieden tegen het Ottomaanse rijk en tussen 1663-1673 versterkt door het toevoegen van het nieuwe fort.

In 1529 zou de Keizerlijke familie vanuit hier vluchtten gezien de Turkse belegering o.lv. Suleiman II.

Tijdens de Napoleotaanse oorlogen, toen Wenen bezet wwas door Franse troepen, vluchtte toenmalig Keizer Frans I met z'n hof naar het fort. De keizer besloot Fort Monostor in Komárom uit te breiden tot het sterkste militaire vestingstelsel in het Habsburgse rijk.

Er zouden tussen de jaren 1850 en 1871 vijf forten gebouwd worden als verdedigingslinie en uitgroeien als  “Het Gibraltar aan de Donau”. Er konden in totaal zo'n 200.000 soldaten gelegerd worden. De Sandberg, wat de officiële naam van Fort Monostor is werd de hoeksteen van de verdediging. Er zouden 2000 metselaars, in totaal 10.000 mensen werken aan het gigantische complex wat 3 km aan onderaardse gangen zou krijgen.

De drie flankerende bastions werden verbonden door een omliggende gracht, kazematten en aan beide zijden met elkaar verbonden galerijen.  

Afmetingen: 

De gigantische afmetingen herbergden 640 kamers die voor 8000 soldaten geschikt waren. Tijdens WW1 functioneerde het fort als meldplaats voor dienstplichtigen en als opleidingscentrum. Tijdens de Tweede Wereldoorlog huisvestte het wederom Hongaarse soldaten die vochtten voor Hitler aan de Don in het huidige Oekraine.

Het fort is tussen 1939 en 1942 ook gebruikt als kamp voor Poolse en Franse vluchtelingen. Daarnaast is het in 1944 tijdelijk in gebruik geweest als doorvoerkamp voor Joden en zigeuners.

Na WW2 boden de muren een schuilplaats van het fort voor tal van Hongaarse families die uit Tsjecho-Slowakije (vooral het Sudetenland) werden gedeporteerd. Duizenden wagens met munitie werden vanuit de streng bewaakte objecten aangevoerd. Tussen 1945 en 1991 bouwde het Sovjet Rode Leger Fort Monostor in Komárom om tot de grootste munitieopslag van Centraal-Europa. Het schijnt dat er soms niet minder dan 5000 Sovjetsoldaten hier gelegerd waren zonder dat de bevolking het wist. 

Het is niet voor niets dat de NAVO het fort op de vijfde plaats had staan van meest gevaarlijke plekken. Door het onachtzame gebruik door het bezettende Sovjetleger werd het fort zwaar verwaarloosd. Nadat de Sovjets het fort in 1991 verlieten was het militaire leven van het fort ten einde.

Alles wat los en vast zat werd uit de gebouwen gesloopt en naar de Sovjet-Unie afgevoerd. Zo werden er enkele duizenden wagons met ammunitie afgevoerd.