Reisverhalen - Griekenland

vergina en pella



Phillipus en alexander


Het was vanochtend een hele tour om vanuit de plek waar ik heb gekampeerd (Magrypialos) naar Vergina te komen. In de laatste bus wijst de chauffeur, die een beetje Duits spreekt, op de borden van de archeologische site.

 

Het is net over negenen als ik het terrein opwandel en de entree betaal in een parkeerhuisje.

 

Dans sjok ik naar wat lijkt op een metro-ingang en wandel de duisternis in. In een klein kamertje laat ik m’n ticket zien en leg m’n grote tas neer.

 

M’n ogen moeten eerst wennen aan de duisternis in de ruimte die ik nu in loop. Aan de rechterkant staat een hele rij met graftombes met prachtige steenbewerkingen maar ik kies ervoor eerst een stukje informatiepanel te lezen over deze site.

 

Donkere gangen in een rondje zo te zien met veel grote zwarte panelen om het nog onheilspellender te maken. Hier en daar een informatiepanel afgewisseld met glazen bakken met gevonden voorwerpen daarin. De meest indrukwekkendste zijn het harnas (uniform), helm, schild en gouden krans van Philippus II.

 

Maar ook een gouden diadeem, heel veel gebruiksvoorwerpen en afgebrokkelde wapens.

De Koninklijke tombes van Vergina:  

Vergina verwierf vrij recent beroemdheid nadat hier op 8 november 1977 door een Griekse professor een belangrijke archeologische ontdekking had gedaan. Tijdens opgravingen buiten het dorp ontdekte men de toegang tot een ongeschonden graf. Hierin kwam onder meer een schedel naar boven waarvan de oogkas beschadigd was, volgens velen het bewijs dat dit het graf was van koning Philippus II die zijn oog verloor toen hij daar getroffen werd door een pijl.

 

Hij werd in Vergina gedood tijdens de bruiloft van z’n dochter Cleopatra.

 

De botten lagen in een schitterend gouden kistje, versierd met het symbool van de Macedonische zon (het symbool werd door Alexander de Grote in geheel zijn rijk gebruikt.) genoemd. De ontdekking leek te bevestigen dat hier Aigai had gelegen, de eerste hoofdstad van het Macedonische koninkrijk, waarvan eerder werd aangenomen dat het met de stad Edessa te identificeren was.

 

De vondsten uit dit en andere koninklijke graven werden een aantal jaren tentoongesteld in het Archeologisch Museum van Thessaloniki.

 

In het jaar 2000 werden de vondsten overgebracht naar Vergina waar zij tentoongesteld worden in de onmiddellijke nabijheid van de Koninklijke Tomben. De zogenaamde Zon van Vergina is in de regio vaak op vlaggen te zien.

 

De zoon van Alexander de Grote

Ik kom als eerste bij tombe III uit, die blijkbaar van de zoon van Alexander de Grote is geweest. Het geheel is afgegraven en loopt via een houten trap iets naar beneden. Je ziet aan beide zijden de aarde nog liggen – beneden is de voorkant van een gebouwtje te zien met een grote witte deur die uit twee gedeelten bestaat.

 

Daarboven ligt een brede balk horizontaal met prachtige fresco’s. Ik loop wat dichterbij en neem een foto. Ik neem er nog eentje als ik opeens iemand hoor aankomen stormen en gillen. Het blijkt dat je hier geen foto’s mag nemen wat ik echt niet wist.

 

Vond het al zo vreemd dat er niemand foto’s nam dat wel. Ze vraagt of ik de foto’s wil verwijderen maar dat lukt mij niet in dit pikkedonker. Ik zeg dat ik dat straks doe bij de uitgang. Vanaf dat moment wordt ik geschaduwd door meerdere dames en een leuk rondje wordt het op deze manier niet.

 

De belangrijkste tombe

Ik wandel naar tombe II, de allerbelangrijkste aangezien dat de tombe van Philippus zou zijn. Deze verschilt niet veel van tombe III die ik zojuist heb gezien. Ik wandel helemaal naar beneden en wordt helemaal gevolgd door een van de oplet dames. Er lopen er wel vier in dit niet zo hele grote museum. Tombe I en IV zijn veel minder interessant.

 

Nu is het nog een kunst om naar buiten te komen zonder m’n twee foto’s te moeten wissen – ik ben opeens benieuwd of ik deze foto’s op internet kan zien. Ik wandel expres nog een extra rondje en doe op stukken rustig aan, loop terug en dan weer heen. Opeens sta ik buiten in het licht en besluit dus niet om op een van de bankjes hier m’n broodje op te eten maar door het stadje heen te lopen.

 

Ik twijfel of ik hier zal blijven slapen want het is nog hartstikke vroeg. Ik heb de hele dag nog om verder te reizen. Ik wandel langs wat commerciële eettentjes en besluit naar het centrum te wandelen. Hier schijnen nog meer tombes te zijn maar ik heb genoeg gezien. In het parkje in het midden van het stadje ga ik zitten op een bankje en haal het broodje tevoorschijn wat ik in Agia Triada heb gekocht en m’n salami. Ik zie net de bus voor mij wegrijden en besluit op het terrasje hier (vol met oude Griekse mannetjes) een kop koffie te bestellen.

 

De dikke logge jongen weet ook niet wanneer de volgende bus komt en ik besluit op het busbankje te gaan zitten. Ik zit bijna een uur als eindelijk de bus komt naar Veria.



Klein Jeruzalem: 

Zo’n 20 minuten later rijd ik de stad in die tegen een berg gelegen is en ze ook weleens “klein Jeruzalem” noemen vanwege z’n grote hoeveelheid aan kerken. We rijden langs een prachtig panorama parkje met uitzicht over de hele vallei tot we stoppen bij een klein helemaal ingeklonken bus stationnetje.

 

Ik overhoor de chauffeur Thessaloniki zeggen en ik vraag of hij dan ook misschien langs “Halkiodona” gaat dat op de route ligt. Ja, dat klopt maar ik moet eerst een ticket kopen in het huisje.

 

We passeren Alexandria en ik dommel in de bus even weg om opeens weer wakker te worden. Om half twee kom ik aan op het pleintje waar ik direct naar de overkant loop voor een bus richting Giannitsa (Pella). Iedereen helpt maar niemand weet hoe laat de bus komt.

 

Even over tweeën komt de bus aanrijden en ik stap in. De rit duurt niet langer dan 10 minuten als ik bij een open plek wordt uitgelaten en de chauffeur wijst op een smalle weg. Die kant op lijkt hij te zeggen. Het is ongeveer een kilometer lopen in de hitte en ik kom toch enigszins uitgeput aan op de site van Pella wat de geboortestad is van Alexander de Grote.

 

In een klein huisje zitten twee mensen en ik koop alleen een kaartje voor de site (niet voor het museum). 

 

Pella:  

De stad wordt voor het eerst vermeld door Herodotus  m.b.t. tot de Macedonische expansie en de oorlog met de Thracische koning Sitalkes. Het wordt beschouwd aan het begin van 4e eeuw v.Chr. als de grootste stad van Macedonië.

 

Het werd al snel de hoofdstad van het koninkrijk maakte en gerenommeerde Griekse artiesten werden aangetrokken. Het nam de plek over van “Aigai” (Vergina). De stad werd het meest bekend aangezien Alexander de Grote hier werd geboren.

 

In 168 v.Chr. werd de stad aangevallen en deels geplunderd door Romeinse soldaten. Na de reorganisatie van Macedonië door de Romeinen werd Pella de hoofdstad van het derde district en mogelijk ook de zetel van de Romeinse gouverneur. Gelegen aan de Via Egnatia was Pella aldus een belangrijke stad op de weg tussen Dyrrachium en Thessaloniki. Cicero verbleef er in 58 v.Chr., maar de zetel van de provincie was in deze tijd overgebracht naar Thessaloniki.

 

Een stad in verval

Om onbekende redenen, mogelijk door een catastrofale aardbeving, raakte de stad aan het eind van de 1e eeuw v.Chr. in verval. Augustus liet er Italische boeren zich vestigen, wier land hij in Italië had geconfisqueerd om aan zijn veterani uit te delen. De neergang van de stad, ondanks de herstichting als colonia, zet zich al snel in In de Byzantijnse tijd wordt deze plaats van tweede rang ingenomen door een versterkte nederzetting.

 

Het paleis van Pella is opgebouwd uit meerdere grote naast elkaar geplaatste architecturale gehelen. De grootte van het geheel toont dat het, i.t.t. het paleis van Aigai, niet alleen gaat om een koninklijke residentie, een praalmonument, maar eveneens om een regeringsgebouw dat onderdak bood aan een deel van de administratie van het koninkrijk.

 

Ten zuiden en lager gelegen dan het paleis, strekt de eigenlijke stad zich uit, geconcipieerd volgens een Hippodamisch stratenplan. De straten waren voorzien van goten en afvoergeulen om het water van particuliere huizen af te voeren. In het stadscentrum ligt de agora, die een bijna vierkant plein is, van 200 m van oost naar west en 181 m van noord naar zuid.

 

De verschillende grote woningen die ten zuiden van de agora opgegraven zijn, worden aangeduid aan de hand van de onderwerpen van de rijke mozaïekvloeren die hun banketzalen sieren: het huis van Dionysos, het huis van de ontvoering van Helena.

 

Eerst kijk ik ‘ns het bijna lege terrein over – ik zie alleen heel veel rotsblokken en wat pilaren. Dan begin ik m’n voettocht door de hitte. Schaduw is hier niet. Verderop is een stuk opnieuw aangelegd en je ziet de fundamenten van de woningen van de vroege stad van Macedonië.

 

Het centrale plein, de “Agora” is ook niet helemaal meer te herkennen alleen van luchtfoto’s helaas. Ik wandel wat rond, snuif de lekkere buitenlucht op en kom dan bij de delen die overdekt zijn.

 

Mythologische scenes

Hier liggen de mooie mozaïek die ik op plaatjes heb gezien al liggen er ook nog in het museum verderop. Gemaakt tijdens de tijd dat koning “Archealos” hier aan de macht was, tussen 413 – 399 v.Chr. Het zijn afbeeldingen van mythologische scenes en zijn gevonden in zowel privé huizen als publieke gebouwen. Ik wandel langs twee olijfoliepotten en pik m’n grote tas weer op.

 

Om 15:00 wandel ik het terrein af en vraag of er wellicht kamers te huur zijn in het dorpje wat ik zie vanaf de site.

 

Nee, je zult echt terug moeten naar OF Giannista OF Halkidona voor een hotel. Ik besluit terug te lopen en de eerste bus te nemen die eraan komt maakt niet uit waarnaartoe. Ik ben net 20 meter onderweg of er stopt iemand die kenbaar maakt dat ik m’n tas in de achterbak moet gooien en moet instappen. Een oude Griek brengt mij naar het eettentje wat niet meer is dan een eetwagen en wat stoeltjes en tafeltjes.


De sirtaki

De eigenaar vraagt waar ik heen wil en heb geen zin om m’n plan uit te leggen en zeg “Haklidona”. Die bus komt pas over 45 minuten. Ik besluit een worst te kopen met brood en tomaat, ui en patat voor 2,50 euro. Hij is heerlijk en ik was er aan toe ook – beetje jammer dat ik wel m’n eerste bus mis. Om 15:50 komt de bus richting Thessaloniki aanrijden en ik wuif de heren gedag die daar stonden te dansen op keiharde muziek schallend uit die vreetwagen.

 

Terug op het centrale plein in “Haklidona” kijk ik om mij heen lettend op bordjes voor hotel, hostel, guesthouse of kamers. Maar niets van dat. Ik besluit de straat helemaal uit te lopen en vind welgeteld een hotel. Een kamer kost 30 euro en ik besluit nog even verder te zoeken.

 

Ik wandel nu de andere kant op en vraag even iemand. Die zegt dat er geen kamers of hostel is hier maar wel twee andere hotels verderop. Nu loop ik de stad uit en wil bijna teruggaan als ik een bord zie met hotel erop.

 

Het is nog eens 500 meter en volgens mij heb ik nu wel 2 of 3 kilometer gelopen. De eigenaar beneden wil 25 euro en ik geef aan dat ik hem 20 euro kan geven waarop hij tot m’n grote opluchting akkoord gaat. Het kamertje is prima en ik neem een heerlijke douche, ik internet en doe m’n dagboekwerk.



TIPS & ADVIES (2015)


Vergina, Pella en ook Halkidona hebben geen busstation. Veria heeft er wel eentje maar ligt echt verscholen. Vraag aan lokalen welke bushalte je voor welke bestemming je moet hebben. Vaak weten zij niet hoe laat de bus komt en een tijdstabel ontbreekt.

 

Vergina – Veria – Halkidona: de rit van Vergina naar Veria duurt misschien een kwartiertje en kost je 1,60 euro. Van Veria gaan vaak bussen richting Thessaloniki en deze kun je nemen naar Halkidona. Dit duurt zo’n uurtje en kost 4,20 euro. Je stapt uit op een plein waar je alleen de weg over hoeft te steken naar de bushalte naar Pella.

 

Halkidona – Pella: je moet de bussen hebben richting Giannitsa en deze trip duurt 15 minuten. Kosten 1,60 euro. Waar jij eruit moet draait de bus op een stoffig stuk asfalt – jij kunt hier naar de site toelopen.

 

Halkidona – Thessaloniki: vanuit het centrum van de stad gaan er geregeld bussen naar Thessalonki. De prijs is 1,30 euro en de rit duurt ongeveer een half uurtje.

 

EXTRA:

De bus in Vergina zet je vlakbij de Koninklijke tombes uit. In Pella zul je een kilometer moeten lopen wanneer je de bus uitkomt. Het verste is het hotel in “Halkidona” – dit hotel ligt ongeveer 2 km buiten de stad richting Edessa. Je kunt het niet missen.


  • Naam : De Koninklijke tombes van Vergina

Prijs : 8 euro

Website: http://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3297

 

  • Naam : Pella

Prijs : 3 euro (exclusief museum)

Website: http://www.pella-museum.gr/


Op de kruising (waar ook de bus stopt) ongeveer een kilometer bij de ingang van “Pella” vandaan staat een snack kar. Hier kun je een heerlijke worst op brood halen met ui, tomaat en patatjes. Kosten 2,50 euro.

 

De man heeft wat tafeltjes en stoeltjes neergezet (sommige in de schaduw). Als je toch moet wachten op de bus is dit een perfecte plek om even te snacken. Het geeft je ook een excuus hier zittend op de bus te wachten.


  • Naam : Hotel Kornilios (2 sterren) - HALKIDONA

Prijs : 20 euro (single)

Tel.nr. : 2391023888

Website : www.hotelkornilios.gr

 

Inhoud:

Deze keten blijkt drie hotels te hebben (eentje vlakbij de site Pella) maar ik verbleef in gelukkig de goedkoopste – met 2 sterren. Het hotel ligt verscholen langs de weg tussen Edessa en Halkidona op zo’n 2 a 3 kilometer van die laatste stad af. Het heeft een redelijk groot parkeerterrein en ziet er van voren een beetje gedateerd uit.

 

Er is binnen een kleine lobby en een grote ontbijtzaal (5 euro). Er is een lift (er zijn vier verdiepingen) en de kamer die ik had was prima. Groot met twee eenpersoons bedden, een halletje en een grote wc-douche. Er is WIFI, er hangt een TV en er zijn handdoeken, zeepjes en shampoo aanwezig. De douche is heet.

 

Voor deze prijs is het echt een koopje.



ZIE OOK:




meer links:


Parijs

FRANKRIJK

De tombe van Napoleon staat triomfantelijk in het "Hotel des Invalides" in Parijs. 

San Lorenzo de Escorial

SPANJE

Het Escorial is nu het koninklijk mausoleum waar de meeste Spaanse koningen liggen begraven.