Bezienswaardigheden - Griekenland

Rhodos-stad:

De oude stad van Rodos is in 1988 toegevoegd aan de lijst van het Werelderfgoed van UNESCO en niet zonder reden.

De vestingwerken en andere bouwwerken die de ridders achterlieten vormen de voornaamste attractie van de stad. De nog geheel ommuurde stad is een der best bewaard gebleven vestingsteden ter wereld en wordt opgedeeld in drie gedeelten.

Het belangrijkste is het riddergedeelte (“Kollakio”), Turkse of “Hora” gedeelte en tenslotte het Joodse kwartier. Men kan langs de muren die om de oude stad heen staan wandelen, want hier loopt een soort voetpad of promenade langs. De stad heeft een archeologisch museum, dicht bij de haven. Dit museum is gevestigd in het oude hospitaal van de Johanniter-ridders.

Ook kan men het Grootmeesters-paleis van de Orde bezoeken in de stad. Het paleis van de grootmeester (herbouwd door de Italianen in 1934 - 1939), is een interessante mix van een historisch juiste reconstructie en fascistische grootheidswaan. Vooral de uit Kos afkomstige vloermozaïeken zijn zeer bezienswaardig.

De rest van de oude stad is een mix van Byzantijnse, Turkse en Latijnse architectuur met drukke toeristische pleinen met talloze terrassen, eetgelegenheden en (souvenir)winkels maar ook met uitgestorven laantjes, steegjes en romantische pleintjes.

Ridders van de Grootmeester

Het bekendste gebouw van het eiland moet het Grootmeesters paleis zijn. Deze staat in het ridders gedeelte van de oude stad en heeft ongeveer twee eeuwen dienstgedaan als het hoofdkwartier voor de Johannieterorde (later bekend als de Orde van Malta).

Het paleis werd in de 14e eeuw gebouwd in opdracht van Foulques de Villaret, grootmeester van de Johannieterorde die in 1309 het eiland had veroverd.

Een jaar later veroverden de Ottomanen het eiland op de Orde en ging het grootmeesters paleis dienstdoen als fort en gevangenis. Een groot gedeelte van het paleis werd vernietigd na een explosie van munitie in 1856. In 1912 annexeerde het Koninkrijk Italië het eiland en ging het dienstdoen als een zomerverblijf voor Victor Emmanuel III van Italië en Benito Mussolini.

Na de Vrede van Parijs in 1947 verkreeg het Koninkrijk Griekenland de Dodekanesos van de Italianen. De Grieken veranderden daarna het paleis in een museum. De ridderstraat Ippoton deed dienst als “thuis” en was verdeeld in zeven “tong” gedeelten ingedeeld op taal. Het bekendste gebouw van het Turkse gedeelte is de “Suleyman” moskee terwijl in het Joodse gedeelte van de oude stad Kahal Shalom synagoge het meest in het oog springt.  

Bij de haven kan een wandeling gemaakt worden over het Akti Boumbouli, dat tussen de Mandraki-haven en de grote commerciële haven in ligt. Aan het einde van het Akti Boumbouli bevindt zich het St. Nikolaas-fort. Hier ergens zou een van de voeten van de Kolossus hebben gestaan. Tenslotte kun je nog een wandeling maken naar de top van de Acropolis van Rodos-stad die een perfect panorama biedt.

Het was hier dat de Brit “Smith” Napoleon’s vloot in 1802 in de gaten hield behoed voor een invasie van het eiland.

Lindos werd in het jaar 2000 v.Chr. gesticht en was al in de Dorische tijd zeer belangrijk vanwege z’n unieke strategische ligging en z’n natuurlijke haven. Het stadje is een mengsel van Byzantijnse, Frankische en Ottomaanse bouwstijlen.

Nadat Rhodos-stad werd gesticht zou de populariteit qua handeldrijven van Lindos snel dalen maar voor de bedevaart bleef de plek zeer belangrijk. Het verhaal gaat dat apostel Paulus voor de kust van Lindos in de 1^e eeuw schipbreuk leed op z’n weg naar Rome. Het Byzantijnse fort op de heuvel werd versterkt door de kruisvaarders en zelfs nog door de Turken gebruikt.  

Zeker is dat vele leger admiraals uit hier huizen lieten bouwen en deze nu door rijke vaak buitenlandse mensen zijn opgeknapt. Vandaag de dag zijn de smalle straatjes van Lindos volgehangen met souvenirs en komen duizenden toeristen dagelijks hier genieten van het lekkere zandstrand in de prachtige kleine baai met uitzicht op dit prachtige panorama.

Niet verwonderlijk is Lindos het meest populaire plekje van de Dodekanesos eilanden en ontvangt per jaar zo’n half miljoen toeristen. Je kunt met een ezeltje naar de akropolis gaan of lekker eten in een van de tientallen eethuisjes die het stadje rijk is. Ook kun je een kijkje nemen in de 15de eeuwse kerk “Agia Panagia” waar prachtige 18de eeuwse fresco’s te zien zijn.   

Andere bezienswaardigheden:

• Enkele populaire bezienswaardigheden voor toeristen zijn de Vlindervallei (Petaloudes), waarin zich in de zomer duizenden vlinders verzamelen die kunnen worden bezocht, vooral de Spaanse vlag (Euplagia quadripunctaria). Ook de zeven bronnen (epta Piges) en de opgravingen bij Kamiros kunnen worden bezichtigd. In het westen van het eiland, bij de plaats Monolithos, staat een kasteel van de kruisvaarders.

De stad Rodos werd in de 5e eeuw voor Christus gesticht door de drie onafhankelijke stadstaten – het eiland lag ver van Athene en had een ruime mate van autonomie.

De stad was gunstig gelegen en beschikte over vijf havens. In de Hellenistische tijd werd een inwonertal van meer dan 100.000 bereikt, waarmee de stad tot de grootste van haar tijd behoorde. In de machtsstrijd die na het overlijden van Alexander de Grote tussen zijn generaals ontstond, koos Rodos voor het Egypte van Ptolemaios.

Oorlog breekt uit

Er ontstond wrijving tussen de verschillende generaals en er ontstond oorlog. Om stad en eiland aan zich te onderwerpen werd er in 305 v.Chr. een aanval uitgevoerd met een grote vloot en een invasieleger uit. Een jaar later gaf Demetrius zijn pogingen op en liet de belegeringstorens achter.

Om de overwinning te vieren gebruikten de inwoners van Rodos de bronzen platen die op de torens waren bevestigd om er een gigantisch groot beeld van te laten smeden. Het werd beroemd als de Kolossus van Rodos en zou een van de zeven wereldwonderen worden uit de klassieke oudheid. Er is twijfel over het beeld over de ingang van de haven heen zou hebben gestaan, en waar de schepen onderdoor zouden hebben gevaren.

Tegenwoordig gaat men ervan uit dat het beeld iets verderop op een heuvel stond. Dit beeld bestaat niet meer, maar nog wel kan men overal in en rond de oude stad van Rodos grote stenen kogels aantreffen. Dit zijn de achtergebleven projectielen van de belegering.

Onder het Romeinse juk

Toen het onderdeel werd van het Romeinse Rijk, werd de rol van het eiland minder groot, al werd het wel zeer bekend als redenaarsschool. Deze was befaamd in de hele antieke wereld.

Vooral rijke Romeinen bezochten de school in Rodos als afsluiting van hun opleiding. Bekende Romeinen die de redenaarsschool van Rodos bezochten waren onder meer Julius Caesar en Cicero.

De latere keizer Tiberius woonde zelfs zeven jaar op het eiland. In het jaar 43 plunderde veldheer Cassius het eiland en Rodos verviel. Het was overigens het eerste Griekse eiland wat Christelijk werd o.a. door bezoeken van St. Paul en later St. John. De eeuwen erna werd het eiland overvallen door onder meer de Achaeërs, Goten, Perzen en Arabieren.

De Turken vallen binnen

Na verval in de Byzantijnse tijd, veroverden de Johannieterridders in 1309 stad en eiland. Zij vestigden een kruisvaarder staat die het meer dan 200 jaar zou uithouden. Pas in 1522 viel Rodos in handen van de Turken. De ridders moesten Rodos uiteindelijk op 1 januari 1523 verlaten. De eeuwen erna bleef Rodos Turks als onderdeel van het Ottomaanse Rijk. De Turkse heerschappij duurde tot 1912 en liet relatief weinig sporen na: enkele moskeeën (veelal omgebouwde kerken), een badhuis, een Turkse bibliotheek en huizen uit de Turkse tijd. 

In 1912 bezetten de Italianen de eilanden van de Dodekanesos, waaronder Rodos. In een poging om in korte tijd een stevig gevestigd Italiaans koloniaal rijk te bouwen, werd een grootschalig bouwprogramma ondernomen. Langs de Mandrakihaven werden openbare gebouwen neergezet aan een allee die kon dienen voor militaire parades.

Een mix van stijlen

In de jaren twintig werden vooral gebouwen opgetrokken in een fantasierijke stijl die Moorse, Turkse, Venetiaanse en ridderelementen combineerde. In de fascistische periode werd in een strengere, sobere stijl gebouwd. Voorbeelden zijn het gemeentehuis en het theater. In 1943 namen de Duitsers het gezag over van de Italianen. Na de overgave van de Duitsers, bestuurden de Engelsen het eiland tot 1948.

In 1948 werden de Dodekanesos bij het Griekse koninkrijk gevoegd. Voortbouwend op een door de Italianen gevestigde toeristische reputatie, werd Rodos de eerste plaats in Griekenland die zich op grootschalig toerisme concentreerde. Dit werd aangewakkerd door het beleid van de militaire junta die van 1967 tot 1974 Griekenland bestuurde.

In de jaren zeventig kwam het massatoerisme langzaam op gang. In de jaren 80 en 90 werd Rodos een van de bekendste en drukst bezochte bestemmingen in Griekenland. Deze omwenteling in korte tijd heeft een grote invloed gehad op de maatschappij van zowel de stad als het eiland Rodos.