Reisverhalen - Ethiopië

omo vallei (konso)



inleiding


Het gaat steeds makkelijker; mijn wekker staat op 5:15 en ik ga er meteen uit – fris mij op, geef de sleutel aan de bewaker en wandel naar het busstation waar een minibus klaar staat die naar Key Afar gaat. Stampvol zit deze als hij eindelijk vertrekt; in principe heb ik tijd zat aangezien de markt pas rond half elf begint i.t.t. in Azië waar deze altijd heel vroeg beginnen.

 

Ik loop naar het enige hostel in het dorp wat een beetje goed aangegeven staat en maak kennis met een Spanjaard die een motor bij een particulier heeft gehuurd voor een week, en ik concludeer dat ik hetzelfde had moeten doen.

 

Geen gemier over transportproblemen en dat mensen je teveel geld voor een tour afhandig willen maken. Ik bestel een omelet als ontbijt en dat blijken de enige eieren in het restauranthotel te zijn want mijn Spaanse vriend moet elders eten halen.


De markt van Key Afar


Als ik zit te wachten kom ik de Fransman Dominique tegen waarmee ik samen in Debark een biertje heb gedronken. Mijn tas leg ik in zijn kamer en we besluiten samen naar de markt te gaan die achter het hotel gehouden wordt.

 

Als we rond tien uur naar het veld toelopen staan de helft van de kraampjes nog leeg en wat opvalt is het dat het een kleine markt is i.t.t. wat wij dachten – een grote kleurrijke markt.

 

Wel zien we de Banna en Tsema mensen versierd rondlopen en met grote groepen geiten bij de markt aankomen en zich verzamelen in de schaduw onder de bomen om bij te praten. Echt vriendelijk kijken ze niet en foto’s nemen zit er niet in. Een uur later zijn we terug en de lege kramen zijn gevuld met uien, knoflook, aardappelen, koffie en maisbonen.

 

Een close-up foto

Ook zijn er kleren, lege bakken en natuurlijk souvenirs als kralenkettingen, houten poppen en Afrikaanse prullaria zoals armbanden en ringen. Ik besluit niets te kopen – ten eerste omdat je het in Nederland ook kan kopen en ten tweede omdat ik het nog een half jaar mee moet sjouwen.

 

Er lopen vier meisjes rond die wel op de foto willen, tegen betaling en omdat ik in ieder geval een unieke mooie close up foto wil hebben besluit ik ze 2 Birr pp te betalen.

 

Daarnaast maak ik veraf foto’s om ze later dichtbij te halen van de stamleden – kralenkettingen om hun enkels, knieën, armen en op hun hoofd. Een gekleurde lendendoek om en soms een soort kralenmatje op hun borst en voor hun kruis. Sommige vrouwen zijn eenzelfde gekleed terwijl andere een bloempotkapsel hebben met sliertjes en het lijkt wel of ze gescheurde kleding aanhebben. Vaak op hun hoofd hebben ze een halve lege kokosnoot.

 

Niet helemaal duidelijk is het wie bij wie hoort en bij welke stam.



Mee in de "Isuzu"


Als we drie keer de markt zijn overgegaan en verscheidene keren zijn lastiggevallen voor het kopen van allerlei rommeltjes besluiten we even naar de beestenmarkt te gaan die verderop gelegen is. Een houten hek om twee afgeschermde gedeelten gras heen.

 

Eentje is gevuld met geiten en de ander met koeien met soms een stier die probeert los te breken. Als een van de Tsemay mijn zonnebril wil proberen, is het mijn kans een goede foto te nemen, alleen kost het me veel moeite mijn bril terug te krijgen.

 

Dominique en ik besluiten lunch over te slaan en te proberen naar Arba Minch te komen. Er zou een grote bus komen en er zullen ook wel voldoende minibusjes zijn omdat de markt hier is.

 

Het wordt twee uur en drie uur maar er is geen transport te bekennen. We praten wat met een “Isuzu” truckchauffeur die kratten drinken heb gebracht maar hij vraagt 300 Birr pp wat veel te veel is. We gaan weer zitten op een paar stoelen voor een lokaal restaurant als er iemand opdaagt die wel een plekje kan regelen.

 

Weer later blijkt dat er geen bus en ook geen minibus komt; we kunnen mee in een Isuzu voor 150 Birr pp – en tot Konso, niet tot Arba Minch. Maar natuurlijk kun je daar veel minibusjes nemen. Voorin de Isuzu zitten we met z’n vieren en via de achteruitkijkspiegel houdt ik mijn grote tas in de gaten die achterop ligt, samen met de goederen en talloze lokale mensen. Bij “Weyto” nemen we helaas een half uur pauze als we kennis maken met een jong lief klein donker meisje.



“Faranji not alowed”


Verderop worden we staande gehouden door de politie die klaagt dat er eigenlijk geen “faranji” (buitenlanders) mee mogen rijden in de trucks en alle lading wordt gecontroleerd.

 

We vragen of ze drugs of wapens zoeken maar er wordt heftig “nee” geschud; koffie, mobieltjes en andere goederen vooral vanuit Kenia zouden goede smokkelwaar hier zijn.

 

Vooral van de heuvel af en erop lijkt erop alsof we stil staan en we vragen ons af waarom hij zo vaak op de rem staat, terwijl je door kan rollen. Daarnaast lijkt het alsof elke koe en geit van het hele land op dit stuk weg staat wat overigens wel grotendeels asfalt is.

 

De Konso dorpjes zijn prachtig; ronde kleihutten in een cirkel waarbij groepjes mensen gezellig rond een kampvuur zitten te praten. Weer een reden om hier ‘ns terug te komen en een motor te huren. Het is al donker als we eindelijk in Konso aankomen en de jongens moeten na 4 uur rijden toch toegeven dat er waarschijnlijk geen minibus meer gaat naar Arba Minch.

 

Geen lekker hotel, geen lekker eten, geen Alem en dus morgen ook niet uitslapen!


Konso hotel


Eerst maar eens een hotel zoeken en dat is gelukkig snel gedaan. Bij een restaurant hebben ze alleen Ethiopisch eten en ei maar wel tegen een toeristenprijs. En ook het bier schijnt hier twee prijzen te hebben. We vinden een lokaal tentje waar ze somosa verkopen (3 Birr), pap (5 Birr) en een kop thee (2 Birr).

 

Voordat we naar onze kamer gaan kopen we bij het café tegenover ons hotel een “Harrar” bier tegen een lokale prijs na enig gebabbel. De douche werkt – alleen koud water – en ik besluit na enige aarzeling toch even door te bijten en even op te frissen.

 

Daarna trek ik het zeer muffige muggennet over het bed (veel te strak) en val ondanks de warmte snel in slaap.



tips & advies (2012)


  • Naam : Hotel “Maria

Prijs : 150 Birr

(single)

 

Inhoud:

Het is een hotel maar daar is ook alles mee gezegd. Het is niet schoon, stoffig, muffig maar er is niet veel meer dan dit. Je hebt wel een eigen douche en wc maar die eerste is wel koud ook al wordt anders beweerd.

 

Als je in Konso blijft steken kun je altijd hier logeren.


zie ook: