Bezienswaardigheden - Egypte

Oostelijke Nijloever - Luxor:

De Luxortempel is een van de belangrijkste tempels uit het Oude Egypte en staat in het centrum van het vroegere Thebe aan de Nijl. Deze grote tempel was opgedragen aan de triade van Thebe: Amon, Moet en Chonsoe.

De tempel is ongeveer 242 meter lang en is daarmee een van de grootste van Egypte. De tempel is opgericht door Amenhotep III die de tempel bouwde op vroegere restanten van een tempel die door Hatsjepsoet was gebouwd.

Onder Toetanchamon en Horemheb werd de zuilengang verder voltooid. Ook onder Ramses II  en Nectanebo I breidden de tempel zich uit.

Alexander de Grote verbouwde de kapel voor de heilige boot en onder de Romeinse keizers werd de tempel gebruikt voor de keizerscultus. De wanden van de tempels en van de ommuring zijn gevuld met reliëfs die de rituelen afbeelden, waaronder het Hepset ritueel. De Romeinen zouden ook een fort bouwen rond de tempel die de Arabieren later “Al-Uqsur” zouden noemen (wat later tot Luxor omgevormd zou worden).

Karnak:

Karnak (“versterkt dorp”) ligt z’n 2,5 a 3 km ten noorden van de tempel van Luxor aan de Nijl. Deze kon je voorheen bereiken via de “straat der sfinxen” (dromos) waar nu nog een stukje van over is.

De Tempels van Karnak is het grootste religieuze bouwwerk in de wereld en bevat columns, obelisken, tempels en andere bouwwerken.

Het complex is toeristische trekpleister nummer twee in de meest bezochte plaats in Egypte, na de piramiden. Karnak onderscheidt zich van andere tempels omdat er zolang door in de naam van farao's is gebouwd. Er werd mee begonnen in het Middenrijk, ongeveer 1600 voor Chr. en aan het hele project hebben 30 farao’s meegedaan waardoor het lijkt alsof je op een artistieke en architectuurreis door de tijd wordt meegenomen.

Ook hebben o.a. Alexander de Grote, de eerste Christenen en de Ptolemeïn zaken toegevoegd.   

De hoofdgebouwen

De grote tempels kunnen worden onderverdeeld in vier hoofdgebouwen, waarbij er nog kleine heiligdommen zijn, vele rijen met sfinxen en een groot heilig meer. Het ommuurde tempelcomplex van “Amon-re” is het belangrijkste gedeelte en bevat o.a. een hal van zo’n 6000 m2 groot met bijna 140 stenen pilaren.

Daarnaast herbergt het complex een heel grote tempel met 10 pylonen, een heilig meer en diverse kleinere tempels: Ptah, Chons en de Opet tempel.

Verder zijn er kleinere historische gebouwen zoals: staatsieheiligdom van Ramses III, tempel van Seti II, Magazijn en een Oostelijke tempel. Hoogtepunt van de tempel is misschien wel de 29meter hoge obelisk, de hoogste in Egypte.

Dit tempelcomplex is kleiner dan dat van Amon-re en gewijd aan de moedergodin Moet. Het heeft ook een muur eromheen en een heilig meer. Het herbergt de tempel van Kamoetef en van Chons. 

Een kleinere tempel van Nectanebo II en één van Thoetmosis III en Hatsjepsoet. Het complex is verbonden met het Amoncomplex via een dromos van sfinxen.

Oostelijke Nijloever - Vallei der Koningen:

Gelegen aan de oostzijde van de Nijl niet ver van de oude hoofdstad Thebe begon met in het Nieuwe Rijk hier de collectieve begraafplaats van de farao’s.

De keuze om de graven van de farao's op deze desolate plek te herbergen is geboren uit de pure noodzaak om de graven te kunnen beschermen tegen grafrovers.

De graven op zich zijn gemakkelijk te verbergen in deze vallei, al bleek het idee om deze natuurlijke camouflage te gebruiken in de meeste gevallen niet erg effectief. Sommige graven werden al in de oudheid geplunderd en lagen in de rest van de geschiedenis open voor het publiek, zoals dat van Ramses IV (DK2), daar is ook veel graffiti gevonden.

Het bekendste graf is dat van farao “Toetanchamon” maar er zijn in de hele vallei tot op heden 63 graftombes ontmaskerd, ook van privé graven voor de adel. De tombes van de vallei zijn, ondanks het feit dat zij in verschillende tijden zijn gebouwd, meestal gemaakt volgens een vast patroon.

Eerst een schacht gegraven, die naar een schatkamer leidde waar verschillende objecten zoals juwelen, meubilair en rijtuigen stonden, die de dode nodig zou kunnen hebben. Hierna werd in een centrale ruimte de sarcofaag gezet, waarin de dode was bijgezet. Er zijn steeds 10 tombes opengesteld voor het publiek. Na een periode van zes jaar worden deze gesloten, en worden er 10 andere tombes opengesteld. 

De oostelijke- en westelijke zijde

De vallei bestaat uit twee delen, een westelijke helft en een oostelijke helft. De oostelijke helft is de plek waar toeristen de graven van de farao's uit het Nieuwe Rijk kunnen bezoeken, het westelijke gedeelte is op een enkele kleine tombe na alleen toegankelijk voor wetenschappers. Het vermoeden bestaat dat er zich nog een aantal graven bevinden, die tot op heden niet zijn ontdekt.

Ten zuiden van de Vallei der Koningen bevinden zich het arbeidersdorpje “Deir el-Medina” waar de arbeiders woonden die de koningsgraven aanlegden en de Vallei der Koninginnen.

Deir el-Bahri:

Deir el-Bahri (letterlijk: “Klooster van de zee”) is een complex van dodentempels en tombes. Een schachttombe van de 11e dynastie aan de zuidkant van het complex bevatte een bewaarplaats voor veertig koninklijke mummies.

Deze waren door de priesters van de 21e dynastie hierheen verplaatst vanuit de Vallei der Koningen om verdere ontheiliging en plundering tegen te gaan. In de bewaarplaats werden de mummies van Ahmose, Amenhotep I, Thoetmosis I, Thoetmosis II, Thoetmosis III, Ramses I, Seti I, Ramses II, en Ramses IX.

In een aparte kamer werden de mummies gevonden van leiders van de 21e dynastie, Pinedjum I, Pinedjum II en Siamun. Het belangrijkste bouwwerk van het complex is de tempel van Hatsjepoet dat fungeerde om de cultus van de overleden koningin voort te zetten. Ze zou zelf opdracht hebben gegeven voor dit monsterproject dat 15 jaar in beslag zou nemen.

Het Ramesseum:

Het Ramesseum was de tempel die door Ramses II was opgetrokken en diende voor de cultus van de farao en Amon. De aanvang van de bouw begon reeds in het eerste regeringsjaar van Ramses II en er werd gedurende de tijd heel wat aan bijgebouwd.

De tempel werd door een vroege aardbeving al snel vernietigd en delen werden gebruikt voor andere tempels. Later diende de tempel onder meer als graf voor de Thebaanse priesters in de Derde tussentijd. Daarna werd hij opnieuw als steengroeve gebruikt in de 19e dynastie.

Koptische christenen benutten de tempel vervolgens als kerk. Grootste bezienswaardigheid is wellicht de hypostyle zaal met haar mooie kleuren.   

Andere bezienswaardigheden:

• De Kolossen van Memnon, Medinet Haboe met de Tempel van Ramses III en de Tempel van Amon, Vallei der Koninginnen en Deir el-Medina (opgraving van een nederzetting van kunstenaars en arbeiders die aan de tombes in de Vallei der Koningen gewerkt hebben).

Onder leider “Montuhotep II” (2055 – 2004 v.Chr.) groeide de stad langzamerhand in z’n rol ook toen het land inmiddels weer herenigd was. “Montuhotep II’ begon grote bouwwerken in de nieuwe hoofdstad zoals de tempel, Karnak en tenslotte z’n eigen tombe op de Oostelijke Nijloever (“Deir al-Bahri”).

Terwijl de 12^e dynastie farao’s de hoofdstad weer verplaatsen naar het noorden bleef “Thebes” de hoofdstad van het zuiden (hoog Egypte) en continueerde z’n status als ceremoniële hoofdstad als tegenpool van de administratieve hoofdstad in Memphis. Tijdens de tweede interbellum periode tussen 1650 en 1550 v.Chr. werd Thebes weer de geünificeerde hoofdstad van Egypte en zou dienen als basis van het Nieuwe Tijdperk.

Thebes

Voor 500 jaar was Thebes de belangrijkste plaats van het Egyptische Rijk en het was tijdens deze glorietijd dat de belangrijkste bouwwerken werden gebouwd.

Ook al woonden de farao’s alweer in het noorden vaak kwamen zij kijken hoe de werkzaamheden in Thebes gingen. De teloorgang werd ingezet met kleine nederzettingen die tegen de tempels werden aangebouwd terwijl later het Christendom werd overgenomen door de Islam.

Toen in de 18^e eeuw Europese reizigers Egypte bezochten was Luxor (Thebe) niet meer dan een middelgroot dorp. Pas toen het toerisme op kwam zetten werden de tempels uitgegraven en klaargestoomd voor het massatoerisme.

De aanslag in Luxor (1997):