Ganden klooster (Tibet dag 2 trip)

We checken uit, vinden onze chauffeur en rijden een paar minuten naar het nabijgelegen stadje Yangpachen – daar ontbijten we in een lokaal eettentje.

Als we uit het bestofte raam kijken zien we een dode yak op straat liggen. Op zich geen vreemd gezicht in Tibet maar wel als ze het beest voor onze ogen beginnen te ontvellen midden op straat.

Onze eetlust neemt direct af, we betalen de rekening en vragen onze chauffeur naar Ganden klooster te rijden wat aan de andere zijde van hoofdstad Lhasa ligt.

We zien het klooster liggen dat zich op de top van de berg Wangbur op een hoogte van 4300 meter zich bevind. Voordat we het klooster ingaan besluiten we te lunchen bij het restaurant net voor de ingang van het complex.

Binnen lijkt het wel of we een Middeleeuwse taverne zijn ingegaan – houten meubilair, grote stukken vlees liggen op hakborden en bij de deur van de in- en uitgang staat een grote trog waar af geserveerd eten in wordt gegooid.

Daarna betalen we de entree geld en gaan een van Tibets grootste kloosters in en er wonen zo’n 6000 monniken. Het ligt vlakbij een meer waar lokale vissers in kleine houten bootjes wat vis proberen te vangen. Ook zien we kleine hutjes naast de oevers staan.  

Niet minder dan 25 kapellen

Het was het oorspronkelijke klooster van de “gelug”-orde en is gesticht in het jaar 1409. Het klooster wordt traditioneel gezien als de bestuurlijke en politieke macht van de gelug. Tenzin Gyatso, de veertiende dalai lama, legde zijn laatste examen af in Ganden in 1958. Het klooster ligt prachtig tegen de heuvel aan en het complex staat uit talloze afzonderlijke gebouwen in de typische Tibetaanse stijl.

De drie belangrijkste bezienswaardigheden in het klooster van Ganden zijn Serdung, dat een tombe bevat van Tsongkhapa, de vergaderzaal Tsokchen en de Ngam Cho Khang, de kapel waar Tsongkhapa les heeft gegeven. Het klooster kende meer dan 25 belangrijke kapellen met grote Boeddhabeelden. De grootste kapel kon tegelijk 3500 monniken een plaats bieden. Het is treurig om te weten dat het klooster tijdens de opstand in Tibet in 1959 grotendeels verwoest werd.

Tijdens de oorlog

Tijdens tijdens de Culturele Revolutie eind jaren 60 van de vorige eeuw werd het klooster bestookt met granaten van het Chinese Volksbevrijdingsleger. Terwijl het klooster herbouwd werd de lessen van het klooster voortgezet door ballingen in Mundgod, Karnataka, in India.Nadat we uitgekeken zijn wandelen we terug naar de jeep, wenken onze chauffeur die ons naar het nabijgelegen stadje Medro Gongkar.

In de hoofdstraat vinden we een hostel en checken in. Niet ver van onze slaapplaats voor vannacht vinden we een chinees restaurantje waar we een hapje eten en wat drinken. Moe van de dag slenteren we terug en ploffen neer op onze bedden die naast elkaar in deze vrij ruime kamer staan. Het was ons al opgevallen dat er veel geluid van de straat kwam. Achter het gescheurde gordijn vinden we een open raam maar helaas geen glas om het dicht te doen.

Het was vannacht helaas zeer rumoerig op straat met Chinese housemuziek en veel geschreeuw. Om die reden blijven we vandaag wel wat langer liggen. Op de weg naar het Sera klooster stoppen we bij een heel klein dorpje – een van ons heeft een hele doos met felgekleurde zonnebrillen mee voor kinderen en het plan is om deze in een nietszeggend stoffig dorpje te verdelen.

Het is grappig maar ook confronterend te zien dat deze kinderen helemaal niet weten waar een zonnebril voor dient maar ze vinden het prachtig. Ook de ouders zijn er zeer content mee.

We wandelen hier wat rond en het is toch vreemd hier als “aapjes-kijker’ bij de mensen “thuis” te kijken. We kijken naar de boerenerven met hun lemen muurtjes en de dieren die hier vrij rondlopen. Even later zitten we weer in de jeep – ik helaas achterin – om naar het grote klooster te gaan. Sera werd gesticht in 1419 en net als de andere twee grote kloosters Drepung en Ganden gaf men hier colleges in allerlei Tibetaans boeddhistisch onderwijs en bood het de basisinstructie voor de monniken.

In 1959 huisvestte Sera meer dan 5000 monniken. Ondanks dat het zwaar beschadigd is, staat het eind 20e eeuw nog steeds overeind, is het grotendeels gerestaureerd en biedt het onderdak aan een paar honderd monniken. De oorsprong van de naam Sera is niet zeker, maar wordt vermoed in het feit dat de oorspronkelijke plaats waar Sera is gebouwd werd, was omringd door wilde rozen (se ra in het Tibetaans).

Als we twee uur later het kloostercomplex uitwandelen kijken we elkaar aan en denken hetzelfde; we hebben nu genoeg kloosters gezien. Het is tijd om terug te gaan naar Lhasa, de hoofdstad.