Gent

De Historische binnenstad:

De historische binnenstad van Gent is zeer bezienswaardig.

Het stadssilhouet ervan wordt gedomineerd door 'de drie torens', ook wel de Gentse torenrij genoemd: de 95 meter hoge belforttoren, de Sint-Baafskathedraal (oorspronkelijk de Sint-Janskerk) met het wereldberoemde retabel Het Lam Gods van Jan van Eyck en de Sint-Niklaaskerk.

Vooral de Belfort toren is inmiddels uitgegroeid tot een stadssymbool. Gent is rijk aan een groot aantal civiele bouwwerken, zoals dat onder meer te zien valt aan de Graslei en de Korenlei met hun voorname gildehuizen en andere panden, waaronder het Oud Postkantoor.

Eén van de grootste en belangrijkste civiele monumenten in de binnenstad is het Gravensteen, een kasteel en grafelijke residentie uit de twaalfde eeuw met een nog vrijwel intact verdedigingssysteem. Het is de enig overgebleven middeleeuwse burcht in Vlaanderen. 

Prinsenhof en de Lakenhalle: 

Een ander gebouw met historische waarde is het Prinsenhof, waar in 1500 keizer Karel V geboren werd, die als keizer van het Heilige Roomse Rijk over het grootste Europese rijk sinds Karel de Grote regeerde. Het Sint-Jorishof is het oudste hotel van Europa.

Tegen het reeds genoemde belfort, dat dateert uit de veertiende eeuw en de status van UNESCO-Werelderfgoed heeft, aan bevindt zich de Lakenhalle, in de middeleeuwen het centrum van de Gentse wol- en lakenhandel.

Vlak bij het belfort en de lakenhal ligt het laatgotische stadhuis. Het “Patershol” is een doolhof van kleine straatjes en steegjes met prachtige oude huisjes.

Van de oude stadsomwalling resteren nog het Rabot en de Peperbus. Voor de verdediging van hun stad beschikten de inwoners vanaf de zestiende eeuw tevens over de Dulle Griet, een imposant middeleeuws kanon van ruim vijf meter lang. Het bevindt zich tegenwoordig bij de Vrijdagmarkt, een van de oudste pleinen van de stad en, zoals de naam doet vermoeden, elke vrijdag het toneel van een markt. 

Andere bezienswaardigheden: 

Andere noemenswaardige (voormalige) markten zijn de Oude vismijn, een van de oudste markten van de stad, en het Groot Vleeshuis, een middeleeuwse markthal. Van de drie begijnhoven in de stad - het Oud Sint-Elisabethbegijnhof, het Nieuw Sint-Elisabethbegijnhof en het Begijnhof O-L-V Ter Hooie - zijn de twee laatstgenoemden onderdeel van de Werelderfgoedinschrijving Vlaamse begijnhoven.

Het Pand, tot slot, is een voormalig dominicanenklooster uit de dertiende eeuw; tegenwoordig is het eigendom van de universiteit.

In het Hof ten Walle, het latere Prinsenhof, werd op 24 februari 1500 de latere keizer Karel V geboren.

In de 16e eeuw speelde Gent een belangrijke rol in de opkomst van het calvinisme (Hervorming). In 1537 weigerde de stad de bede van de landvoogdes Maria van Hongarije (ter ondersteuning van de oorlogen van keizer Karel V tegen Frankrijk), maar de daarmee gepaard gaande opstand werd door de keizer hard neergeslagen (1540).

De machtige stadstaat ten onder: 

Toen de leiders om vergiffenis vroegen werd Gent in 1540 aan een nieuw statuut onderworpen en er werd een nieuwe burcht (het Spanjaardenkasteel) gebouwd.

De middeleeuwse, eens zo machtige stadstaat had afgedaan. De leiders van de opstand moesten in boetekleed en met een strop om de hals vergiffenis vragen. Door de eeuwen heen is de term Stroppendragers (of "Stropkes") zelfs een eretitel geworden van trotse Gentenaars.

Tijdens de Tachtigjarige Oorlog werd in 1576 door de verzamelde Staten-Generaal van de Nederlanden de Pacificatie van Gent gesloten, een godsdienstvrede tussen Roomsen en de protestanten. Twee dagen daarna werd na een maandenlange belegering het Spanjaardenkasteel veroverd.

De Calvinisten wisten een groot deel van Vlaanderen in te nemen voordat zij in het jaar 1584 weer werden verslagen door de prins van Parma. 

Teloorgang en nieuwe groei: 

Van eind 16e tot ca. midden 18e eeuw, kende Gent een economisch verval. Door de Vrede van Münster (1648) verloor de stad ook haar uitweg naar de Westerschelde.

De vestiging van nieuwe nijverheden in de tweede helft van de 18e eeuw bracht economische heropleving en Gent zou weer de grootste stad van België worden en dat blijven tot de hongersnood van 1845-1848.

Aan het eind van de 18e eeuw zou het als eerste stad van het vasteland industrialiseren vooral als gevolg van de invoering van de gemechaniseerde linnen- en katoennijverheid.

Gedurende de Franse tijd (1794-1814) steeg de welvaart in Gent, en tijdens het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden (1815-1830) werd Gent een universiteitsstad en ook opnieuw een zeehaven, door het graven van het Kanaal Gent-Terneuzen (1825-1827). Toen vonden ook de Gentse katoenweefsels een uitgestrekt afzetgebied in Nederlands-Indië, wat verklaart dat de Gentse industriëlen de Belgische Omwenteling niet algemeen toejuichten.

Orangisten en industrie: 

Na 1830 bleef een groot deel van de Gentse burgerij Oranjegezind (Hippolyte Metdepenningen), hoewel de meerderheid van de orangisten liefst Frans sprak. In de periode van het Verenigd Koninkrijk der Nederlanden werd de citadel van Gent gebouwd als verdediging tegen Frankrijk. 

In 1860 werden de laatste Gentse stadspoorten afgebroken zodat de industrie zich buiten het stadscentrum konden ontwikkelen en nieuwe wijken konden nu buiten de vroegere omwallingen groeien. Gent is ook de stad waar de eerste moderne vakbonden van België het licht zagen, en waar - door de groei van haar proletariaat - de Belgische socialistische beweging ontstond.

Edward Anseele, de leider van de Gentse socialisten, zou echter eerst in Luik verkozen worden als parlementslid (1894-1900). De wereldtentoonstelling van 1913 werd in Gent georganiseerd. Gedurende beide wereldoorlogen had Gent weinig te lijden van bombardementen, zodat de vele historische gebouwen in hun pracht goed bewaard gebleven zijn.