Bruly de Pesche

Reisverhalen - België

via rocroi en couvin

We betalen onze rekening voor vannacht, breken op en mijn handen zijn helemaal blauw van de kou als we gedag zeggen en het terrein aflopen.

Helaas pikt niemand ons op voordat we bij het Franse Rocroi terug zijn en daar schrijf ik een nieuw karton met de namen Couvin en Bruly de Pesche op in de hoop nu wel snel opgepikt te worden.

Zo’n anderhalf uur staan we in de regen en kou voordat een klein busje stopt en ons naar Cul des Sorts brengt en ons dropt voor een friterie.

Het nietige Bruly:

Het was een rit over de grens blijkbaar (aangezien we nu in België zijn) over allerlei kleine plattelandsweggetjes – als het goed is moeten we er nu ongeveer zijn maar deze weggetjes en gehuchten staan allemaal niet op m’n kaart – geen idee dus waar we zijn, hoe ver het nog is en wat we moeten doen.

Het enige wat we krijgen is een uitleg hoe we in het dorpje Bruly kunnen komen en we lopen en lopen, langs boerderijen, blaffende honden, veel bos en dan bij de kerk van dit dorp linksaf.

abri de hitler

Uren later, helemaal gebroken komen we met onze grote tassen aan in het dorp – het bestaat dus wel – er staan wat boerderijen en we lopen maar wat in het rond want er staat geen enkel bord waar we heen moeten.

We wandelen nog een stuk over een bospad en het lijkt alsof we het gehucht weer verlaten aan de andere kant.

Uiteindelijk ja, aan de linkerkant een kleine ingang van een bospad met een bord Abri de Hitler en verder zien we het kerktorentje wat mij wel bekend voorkomt.

Chalets en een grote tuin:

We lopen het bospad op en wandelen een soort oprijlaan op die leidt naar een huisje waar we de entree betalen. Drie houten chalets staan op het terrein wat ooit het hoofdkwartier van de Fuhrer was; de eerste is die van Hitler en is gevuld met foto’s, informatie en een maquette.

Er schijnen twee verschillende tentoonstellingen te zijn – de ene is over het leven hier t.t.v. de tijd dat de Duitse dictator hier was en de andere over het verzet. We zien een interessante film en daarna wandelen we een stuk door het bos war een beekje instroomt waar Hitler z’n voeten in waste voor een helende werking. In het midden staat een ijzeren hekje waar je je aan kunt vasthouden.

Even verderop staat de stenen omega – speciaal gemaakt zodat alle legerofficieren om hem heen konden staan en hem goed konden zien en beluisteren. Op deze wijze staan zij in een halve cirkel om hem heen.

>> Lees hier alles over de Duitse aanval in Frankrijk in 1940

Hitlerbunker Bruly de Pesche:

In de bossen op de grens tussen Frankrijk en België aan de rand van de wouden van het Ardens plateau in het dorp Bruly de Pesche werd door organisatie Todt een bunker en wat barakken gebouwd voor het Duitse opperbevel in 1940. Onder het bladerdak de bomen van het bos hier zou het onmogelijk opgemerkt kunnen worden voor vliegtuigen.

De mensen in het dorp en de wijde omgeving werden geëvacueerd en er werd een kleine vliegbaan aangelegd (op een uur rijden lag een grotere – Gros Caillou. Op 6 Juni vloog Hitler vanuit Duitsland hierheen om z’n intrek te nemen en zo het tweede deel van de verovering van Frankrijk kon coördineren.

Op deze manier was hij een stuk dichter bij het front. Hitler zou hiervandaan naast z’n taken als legerleider ook verschillende trips maken in België en Noord Frankrijk.

De dansende Hitler:

De kerk werd omgevormd tot filmzaal waar de Duitse dictator de propaganda- en nieuwsfilms zou bekijken. De kerkklok werd verwijderd en hier zou de watertank in geplaatst zijn voor de aanwezige soldaten. Het was ook hier dat Hitlers befaamde vreugdedansje is opgenomen (al was het trucage).

De verwachting van de nazi’s was dat het een tijdje zou duren voor de Duitse troepen zouden kunnen doorstoten tot in Midden Frankrijk, maar tot hun verrassing ging dat veel vlotter dan verwacht. Bijgevolg kwam het hoofdkwartier al na enkele weken in onbruik.

Nadat Frankrijk zich overgegeven hadden en de Duitsers Brûly-de-Pesche verlaten hadden, mochten de bewoners weer terug naar hun huizen. Ze hadden zelf niet door dat Adolf Hitler in Brûly-de-Pesche verbleef – dat zou pas een jaar later (in 1941) aan het licht komen. Nadat de Duitsers waren verdwenen zouden hetzelfde bos door het verzet gebruikt worden om zich te verbergen.

Er werden onderduikers opgevangen, Geallieerde piloten (om terug gesmokkeld te worden terug naar Engeland) en gewonde verzetsmensen werden hier weer opgelapt.

De vergaderzaal:

Een blokhut die verderop staat diende als logement en een ander chalet als vergaderzaal. Ook hier een film over het verzet wat hier dus was toen de nazi leider hier was vertrokken en veel foto’s.

Tenslotte staat er de kleine (Hitler) bunker waar maar twee of drie mensen tegelijkertijd in konden. Net daarvoor een schuilkelder van stenen en zandzakken – hier leefden de manschappen die Hitler bewaakte.

Jammer genoeg lezen we dat maar een bunker echt is en de rest is nagebouwd. Maar het blijft wel een magische plek zo hier midden in het bos.

We kijken nog eens om naar deze plek waar de strijd in het Westen gevolgd werd terwijl we langs de kerk en het schooltje lopen die in waren genomen voor zijn staf en andere benodigdheden.

>> Lees hier over het hoofdkwartier van Hitler in de Oekraïne.

terug naar frankrijk

Het is ongelofelijk aangezien we op het punt stonden dezelfde weg terug te lopen als we een bus zien aankomen met als richting Couvin en we stappen snel in. Vervoer terug naar Frankrijk gaat niet meer en we zijn weer genoodzaakt te liften en omdat het weer begint te regenen is die kans niet heel groot.

Onder een luifel van een benzinestation spreken we automobilisten aan en verzoeken naar een ritje terug naar Rocroi.

Eerst worden we naar de grote snelweg gebracht door een man en later als we echt doorweekt zijn worden we bij een viaduct nabij Rocroi gedropt langs de grote snelweg. Maar hoe ver het bij onze camping vandaan is komen we later pas achter.

Terug naar onze tent in een tent:

Ondanks de regen en wind denken we iets bekend te zien en wandelen richting dezelfde slaapplek als gisteren. Opeens beseffen we dat we helemaal verkeerd lopen en bellen bij een boerderij om een uitleg.

De boer staat op het punt te vertrekken en wil ons wel een lift de goede richting opgeven. Onderweg heeft hij met ons te doen en brengt ons tot aan de camping La Muree waar we hem hartelijk bedanken.

Nog steeds regent het hard en we zien op een grasveld naast het eigenlijke campingveld een grote partytent staan waar we onder willen schuilen. De eigenaar vind het geen probleem en zegt dat we hierin mogen overnachten ook wat we ons geen tweede keer laten vertellen. We zetten onze tenten op in deze tent, ondanks het omgewoelde ondergrond.

Ook staat er een tafeltje in en twee stoelen en we maken ons eten hierin klaar en kijken naar de regen vanuit ons nieuwe onderkomen. Maar het is en blijft koud en nat hier – vroeg naar bed dus.