ACHTERGRONDINFORMATIE - Armenië

* Bijgewerkt t/m 2014 - wijzigingen voorbehouden.

Armeniërs zijn gastvrije en vrijgevige mensen. Ze lijken in eerste instantie iets introverter dan de Georgiërs, maar ook hier geldt de regel de gast is een geschenk van God. Voordat je het weet, zit je tijdens je rondreis door Armenië aan een rijkelijk gedekte tafel met een glas cognac of wodka in je hand. Een Armeniër die een glas heft, zegt niet gezondheid maar kenats, overleef! De mensen zijn relaxed en laten een hele hoop over zich heen komen. Als je je in Yerevan waant lijkt het alsof je in Europa bent maar op het platteland voelt het als Azië of zelfs het Midden Oosten. Het leven kabbelt hier voort zoals honderden jaren geleden. Berg Ararat is heilig en het wordt eigenlijk als een “schandaal” beschouwd dat deze berg in Turkije ligt, die ook nog steeds verantwoordelijk wordt gehouden voor de genocide die plaatsvond tussen 1915 en 1922. Vele Armeniërs zijn toen naar Amerika en Verenigde Staten gereisd – de welbekende Armeense diaspora. Geld komt dan ook overal vandaan – dochters in New York, neven in Parijs etc. Na de Sovjet tijd is het verschil in inkomen ontzettend gestegen. Naast de heilige berg wordt ook vol lof gesproken over de oude hoofdstad “Ani” (die ook in Turkije ligt) en de steden “Van”, “Kars” en “Erzurum”.

Als je in Armenië naar de kerk gaat stelt men het op prijs dat je netjes gekleed gaat. Dus geen korte broek, korte rok of laag uitgesneden jurk. Vrouwen dragen in de kerk een hoofddoekje. In de kerk steken Armeniërs een kaarsje aan en lopen achterstevoren de kerk uit om hun respect te tonen. 

• In Armenië gebeurt het weinig dat je je in moet schrijven (in een hostel);
• Het leven begint in Armenië over het algemeen laat op de dag (’s morgens is het uitgestorven);
• Veel buschauffeurs steken een sigaret op achter het stuur;
• In Armenië zie je maar weinig mensen een boek lezen;
• Armenië is volgens mij een van de veiligste landen ter wereld;
• In sommige Armeense restaurants (vooral in Jerevan) moet je eerst een bonnetje halen, om daarna je eten en drinken pas op te halen;
• In Armenië rijden nog heel veel lada’s in het rond;
• In Armenië heel veel meisjes heten “Ani” naar de oude hoofdstad (nu in Turkije);
• Uit de pinautomaat in Armenië kun je alleen “dram” (AMD) pinnen;
• Misschien heeft Armenië wel de (meest) mooie en grootst aantal mooie vrouwen ter wereld;
• Op de begraafplaatsen zie je vele zandsteen portretten op de graven geprojecteerd van de overledene;
• In Armenië hoef je meestal geen entree te betalen bij kloosters.  

Volgens het IMF liggen de kansen voor Armenië thans op economische ontwikkeling in activiteiten waarin het relatief grote ‘human capital’ van het land benut zou kunnen worden.

Genocide van 1915, cognac, eerste Christelijke land ter wereld, het Armeense alfabet en de oorlog met Azerbaijan. 

Kim Kardashian (lifestyle icoon), Andre Agassi (tennisser), Kirk Kerkorian (geldschieter), Cher (zangeres), Charles Aznavour (zanger) en Gary Kasparov (schaker). 

De kosten zijn de afgelopen jaren (heb ik mij laten vertellen) behoorlijk gestegen; desalniettemin is het land nog steeds stukken goedkoper dan (West) Europa. Het enige waar je goed op moet letten zijn je overnachtingskosten. Transport en eten zijn over het algemeen goedkoop.

Avondeten                : 1000 – 1500 AMD

Ontbijt                       : 1000 AMD

Bus                           : 500 per uur

Hostel (single)          : 6000 – 8000 AMD, 4000 – 6000 AMD voor slaapzaal

Flesje cola                : 250 a 350 AMD

Bier (halve liter)        : 600 AMD (terras) 

Fruit shake               : 700 a 800 AMD (Jerevan)

De beste reistijd voor Armenië is mei t/m juni en september t/m oktober. Je hele vakantie een beetje koukleumen is geen leuk tijdverdrijf. Je doet er daarom goed aan je reis niet in de Armeense winter te plannen. De zomerse hitte is een ander uiterste, maar de milde lente- en herfstdagen zijn perfect.

• Ararat (2002; 6.6)
• Vodka Lemon (2003; 6.7)
• Sayat Nova (1968; 7.7) 

• Philip Marsden                    - “The Spirit of Wrestlers”
• Thomas de Waal                 - “Black Garden; Armenia and Azerbaijan through peace and war”
• Alexander Dumas               - “Adventures and the Caucasus”
• Taner Akcam                       - “A Shameful Act”
• Christopher Walker             - “Visions of Ararat”
• Onbekend                           - “Edge of Time; Travelling in Armenia & Karabakh”
• Kiesling & Koijan                 - “Rediscovering Armenia
• Philip Marsden                    - “The Crossing place; a journey among the Armenians”
• Peter Balakian                     - “Black Dog of Fate”
• Jacob Majarian’s                 - Armenia; Pictorial Treasury of an Ancient Land” 

• www.armeniapedia.org
• www.blogrel.com
• www.tacentral.com
• www.armeniadiaspora.com
• www.eurasianet.org
• www.panarmenian.net
• www.armenianow.com
• www.armeniaguide.com